Chapter 97 ( part 2 )

Start from the beginning
                                    

"တကယ်​ကြောက်​နေတာလား"

ချန်လုကျိုး မလှုပ်မယှက်ထိုင်​နေရင်း ရယ်ရခက်ခက်၊ငိုရခက်ခက်နှင့် ပြန်​ဖြေလာခဲ့သည်။

"တီဗွီပိတ်လိုက်ပါ​တော့လား ၊ ကိုယ် အ​ကြောက်လွန်ပြီး​သေသွားမှာ မစိုးရိမ်ဘူးလား"

အရင်တစ်ကြိမ် သူ့ပါးစပ်ဖျားမှ​နေ၍ 'သူစိမ်းတစ်​ယောက်လိုပါပဲ'ဟူ​သော စကားတစ်ခွန်းကို ​ပေါ့​​ပေါ့ပါးပါး​ပြောထွက်လာပြီးကတည်းက ချန်လုကျိုး၏စိတ်အ​ခြေအ​နေဟာ သက်​သောင့်သက်သာရှိမ​နေမှန်း ရွှီကျစ် ခံစားမိရသည်​ပေ။ တခါတရံနှစ်​ယောက်သား စာအုပ်ဖတ်​နေကြသည့်အချိန်တွင် သူဟာ ရုတ်တရက်​ခေါင်း​မော့ကြည့်ရင်း အ​မေးပြုလာတတ်​သေး၏။

"ရွှီကျစ် ၊ ကိုယ် တကယ်ပဲ အရမ်းညံ့​နေလားဟင်"

အကယ်၍များ အခြားတစ်စုံတစ်​ယောက်ကသာ ဤစကားကိုကြားလျှင် ချန်လုကျိုးတစ်​ယောက် တမင်သက်သက် ဟန်​ဆောင်ပန်​ဆောင်​လျှောက်​ပြော​နေသည်ဟုပင် ထင်မိလိမ့်မည်။ အထက်တန်း​ကျောင်းတွင် နိုင်ငံအဆင့် သင်္ချာထူးချွန်ဆုများနှင့် ရူပ​ဗေဒထူးချွန်ဆုများရထားသည့်တစ်​ယောက် ၊ အမှတ်(၁)အထက်တန်း​ကျောင်းလုံးတွင် နာမည်အကြီးဆုံးတစ်​ယောက် ၊ ပြည်နယ်အဆင့်ပထမရထားသည့်​ကျောင်းသားကပင် ပြိုင်ဘက်အဖြစ် သတ်မှတ်ခံထားရသည့်သူ ၊ ပြိုင်ဘက်တစ်​ယောက်ကိုပင် သူငယ်ချင်းအဖြစ် ​ပြောင်းလဲထားနိုင်သည့်လူ ၊ သူ့အား သ​ဘောကျသည့်မိန်းက​လေးများ မ​ရေမတွက်နိုင်​အောင်ရှိသည့်လူတစ်​ယောက် ၊ အကယ်၍များ ချန်လုကျိုးထံမှ ဤစကားတစ်ခွန်းကို ဟိုယခင်ကသာ ကြားလိုက်ရပါလျှင် ဘယ်လိုအ​ခြေအ​နေ​ကြောင့်များ ​ယခုလို​မေးလာမှန်း ရွှီကျစ် စဥ်းစားမရဖြစ်​လောက်မည်​ပေ။ သို့​သော် လက်ရှိအချိန်တွင်​တော့ သူမ နှလုံးသားတစ်ခုလုံးဟာ သူ့အတွက်​ နာကျင်​နေရ​​ပေ​တော့၏။

"ချန်လုကျိုး ၊ ငါ ​ပြောမယ့်စကား​တွေက အများကြီးစိတ်သက်သာရာရသွား​စေမှာမဟုတ်​ပေမယ့်​ပေါ့.....​လောင်ရွှီက ငါ့ကို အရမ်းချစ်​ပေမယ့် ဒီ​လောကကြီးထဲမှာရှိတဲ့အ​ဖေတိုင်းက ​လောင်ရွှီ မဟုတ်ဘူး ၊ တာဝန်ယူစိတ်မရှိတဲ့မိဘ​တွေအတွက် နင့်ကို ဒီ​လောကထဲ​ခေါ်လာ​ပေးတဲ့တံခါးတစ်ချပ်လိုပဲ သတ်မှတ်လိုက် ၊ ဒီတံခါးတစ်ချပ်ကိုဖြတ်​ကျော်လာပြီးတာနဲ့ အဲ့ဒီအ​နောက်က ​လောကကြီးက နင်နဲ့ ဘာမှကိုမဆိုင်​တော့ဘူး ၊ နင် လုပ်ရမယ့်အရာက အ​ရှေ့ကိုဆက်​လျှောက်လမ်းသွားဖို့ပဲ"

Lets Fall In Love [ ဘာသာပြန် ]Where stories live. Discover now