Brand me (completed)

chap 14 - what if

Tanghali na ko nagising kinabukasan at mugto pa yung mata ko kakaiyak. Ang bigat ng pakiramdam ko. Tanghali na malamang pumasok na yung lalaking yun. Pag kalabas ko ng kwarto ay may naririnig akong nagtatawanan sa baba. Who's that?

I saw brayden and harris sa sala na mukang nagk-kwentuhan and i saw a familiar face.... Yuri? Oonga pala. Magkakaibigan tong tatlo.

"Hey.. konichiwa" bati ni Yuri ng mapansin ako.

Napatingin na rin si Harris at Brayden. Nagkatitigan kami ni brayden... matapos yung revelation nya kagabi, hindi ko sya matingnan ng diretso... napuyat ako kakaisip kung ano bang kasalanan ni dad at ganun na lang ang galit nya at kung ano ba talaga ang ngyari.

"My wife, why don't you eat first, your breakfast is ready."

"Hindi ako gutom" babalik na sana ako sa kwarto ko ng tawagin ako ni harris.

"Serin, why don't you join us? Tara! Pinagod ka ba ni brayden kaya mukang wala kang tulog? Or something else?"

Hindi ko alam kung ng aasar to si harris or kung may alam ba sila sa plano ng kaibigan nila. Tatanggi na ko ng makita kong nasa tabi ko na si harris at hinihila ako pababa ng hagdan.

"Come on! Wag kang kill joy, let's have some fun! We're plannong to go on vacation, what do you think about that? Sounds fun yeah???"

Ang ligalig nitong si harris but he's cool and easy to be with, masyadong friendly yung aura nya and you can't help but agree to him. Umupo ako sa tabi ni harris instead of brayden habang sa isang side ay si yuri at brayden. Tiningnan ako ng masama nung mokong.

"My wife, go to the kitchen and eat"

"I don't want to eat alone"

"Tara! Samahan kita, kanina pa ko nagugutom, do you mind?" Aya ni harris.

Manhid ba tong si harris? Hindi nya ata nararamdaman na kanina pa may lumilipad na ngaapoy na palaso sa kanya. Tingin pa lang ni brayden eh. But i don't care either way.

"Ofcourse not, Tara! Gutom na din ako"

Lalong nagtiim bagang yung mokong ano bang problema nya sa buhay?

Pumunta kaming dalawa ni brayden sa kitchen, habang ramdam kong sinusundan kami ng tingin ni brayden.

"Ah mikael, paki handa naman po ng pagkain si harris" sabi ko.

"Nope, i'll go get it myself, thanks mike"

Kumuha ng pagkain si harris at umupo sa tabi ko.

"So what's up?"

"Huh?"

"Bakit namumugto yung mata mo?"

"Puyat lang"

"You can trust me, you can tell me anything"

"Kaibigan mo si brayden, i bet loyal kayo sa kanya"

"Ofcourse i am, kaibigan ko sya. But it doesn't mean that we bow to him. I have my own decision and my own understanding of what's right or wrong."

"Want me to believe you?"

"No, im just telling you your option"

Nag isip ako saglit, mapagkakatiwalaan ba talaga tong si harris?

"What if...." i said

"What if?"

"What if i ask you to take me away" i said almost a whisper.

Mukang nagulat sya at medyo nabulunan, napainom tuloy sya ng tubig. Nung nahimasmasan na sya ay tinitigan nya ko. Then tumingin sya sa pagkain nya at sumubo.

"Well-" babawiin ko na sana yung sinabi ko.

"Why?" He ask

"What do you mean why?"

"Surely there's a reason behind this. Tell me... i will listen."

"But will you take me?"

"I can , but i need to know if we are on the right side. If i will take a risk, it should be fair that i know what i am risking for"

Biglang dumating yung isa.

"Not yet done?"

"Nagkukwentuhan pa kami ni serin. Wanna join?"

"Harris, okay na ba yung mga papers sa office?"

"Righto, all signed and dismissed"

"Good, can you leave me alone with my wife?"

"Sure"

Pasimpleng my pinasang calling card sakin si harris bago sya umalis.

"What are you two doing?"

"Apparently we're eating"

Umupo sya sa tabi ko then kinuha nya yung food ko.

"Open your mouth"

"Wha-" bigla nya kong sinubuan! Muntik ko ng makagat yung kutsara!

"Kaya kong kumai-"

"Open your mouth"

"Ano b-"

Bigla nya ulit sinubo yung pagkain! Mabibilaukan ako nito eh!

"Here, drink"

I did what he said... ano na namang motibo nito.

"Good, by the way, i change your work profile"

"Huh?!!!"

"Starting next week, you will be my personal secretary"

"What?! Pati career ko pinapakialaman mo na din?! Diyos ba kita?"

He smirk, that oh so sexy smile. Shit

"Yes i am. If you don't want to be my secretary, i have option for you. Either that or resign"

"You really consider my option thank you, hindi ka pa ba sawang sirain yung buhay ko?"

"I love to do it, over and over again. There's a lot of things we can do in my office"

Nagsisimula nanaman sya! But still, i can't hide the fact that i am still being affected.

"Hey, may kanin ka sa bibig"

Tatanggalin ko na sana yung sinasabi nyang kanin, ng hawakan nya yung kamay ko at sunggaban ako. Nasa gilid ng labi ko yung labi nya. Pero halos nasa labi ko na din! napasinghap ako, hinawakan nya na ko sa batok at tuluyan nya nyang isinara ang maliit na espasyo sa pagitan ng mga labi namin. Hindi ako magsasawang halikan ang lalaking to, pero....

You're nothing but a piece of convenient trash to me

Shit! Naalala ko nanaman! Biglang tumigil si brayden and he look at me.

"Shhh, stop it"

Hindi ko alam na tumutulo na pala yung luha ko. Masuyo nya kong niyakap. Habang hinihimas yung buhok ko. I don't know if that's my imagination but it seems that he kiss my head and whisper...

I am sorry.