Secretly In Love With My Bestfriend | ✓ [COMPLETED]

Chapter Fifty-three

NAKATULALA lang ako habang nakatanaw sa labas ng bintana dito sa kwarto ko. Ewan ko ba, naging ugali ko na ang tumanaw sa labas ng bintana sa tuwing malulungkot o nag-iisip ako.

Isang linggo na ang nakaraan at kakauwi ko lang galing school dahil tapos na ang 4th quarter exam namin. Isang linggo na lang ang bibilangin at graduation day na namin.

Isang linggo na rin simula ng hindi pag-pansin sa akin ni mama. Everything went crumbling down since this last few weeks. Oo nga't naging maayos ang relasyon ko sa mga kakalse ko pero ito naman ang pumalit.

Ng magsimula ang linggong ito puro pasakit sa puso na lang ang nararanasan ko. Hindi na ako sinusunod ni Seven tuwing umaga upang sabay kaming pumasok, Ni umuwi nga ay hindi na niya ako magawang sabayan. Tuwing break time and lunch puro si Wendy lang ang kasama ko at minsan si Hiro na rin.

My secret admirer is till bringing me gifts though. Sa locker ko lahat naipon ang mga ibinibigay niya sa akin noong nasa ospital ako up until now na magaling na ako.

Ang mas masakit pa sa sitwasiyon ko ay ang makita kung sino ang kasabay ni Seven sa tuwing papasok siya, mag-re-recess, kakain ng lunch at uuwi. Of course you already have a clue, it was her. Nadia Irene Romero.

I don't know what happen between Seven and I para iwasan niya ako na para akong isang nakakahawang sakit.

Sa tuwing magkakasalubong kami ay ni isang ngiti o hello man lang ay wala siyang sinasabi. Akala ko one time thing lang ang pag-iwas niya sa akin nung Lunes pero hindi pala. Inaraw-araw niya na iyon.

He will just look at me with that unreadable look on his face and continue ignoring me. Sa tuwing gagawin niya iyon ay parang pinupunit ang puso ko idagdag mo pa ang masayang muka ni Nadia.

She's not provoking me but I hate the look on her face na para bang sinasabi niya na 'Ha, I won b*tch. He's mine now, not yours.'

Hindi ako okay. Inaamin ko iyon. Unti-unti akong nawawalan ng gana dahil sa mga nangyayari. This past few weeks have been nothing but draining for me.

Nakakaubos ng lakas na iwasan ka ng pinakamatalik mong kaibigan na mahal na mahal mo at hindi ka pansinin ng sariling ina mo.

Napalaki siguro ng kasalanan ko s ataas para pagdaanan lahat ng ito. Am I a villain in my last life to experience this?

"Amethyst! Nandito ang mga kakalse mo sa baba." rinig kong sigaw ni mama sa akin mula sa baba na siyang ikinabalik ko sa ulirat.

Napatayo tuloy ako sa kama ko at saka dlai-daling bumaba kahit na nagtataka ako kung bakit sila nandito.

"Amethyst, hi! We brought foods. Kain tayo."

Pagbaba ko pa lang ng hagdan ay ang masiglang muka na kaagad ni Wendy ang bumungad sa akin.

Kasama niya sila Jerome, Lyndsey, Angel, Jace and si Hiro...

Pagkatapos kasi ng foundation day ayy medyo naging ka-close ko ang mga iyon.

Napangiti ako ng makita Silang naka-upo sa salas namin habang madaming pagkain na nasa lamesa sa gitna niyon. Mayroong tatlong box ng pizza, dalawang box ng doughnuts, tatlong 1.5 litter ng soft drinks na iba't-iba ang flavor may mga cheeps din.

Napalaki ang mata ko ng may makita akong box ng andox doon at bucket ng Jollibee fried chicken.

"Anong Meron? Ang daming niyong dala, ah?" kunot noong tanong ko bago maglakad papalapit sa kanila.

Napatawa naman sila sa naging reaksiyon ko.

"A simple get together before the graduation. Para i-cheer you up na rin. You look down, e." conyong ani Lyndsey na ikinalaki ng mata ko naman bago mapangiti.