Pareho naman, pero bakit?

6

Chapter 6
=======

"Papa, mukhang kailangan natin ulit na bantayan ng maigi ang nag-iisa nating baby princess sa pamilyang 'to."

“Kuya, ano ba?! Kanina ka pa, ah,” magkasalubong na ang kilay ko ng sabihin iyon kay Kuya.

Kanina pa kasi siya kainis. Hindi na niya ako tinantanan pa. Napairap na lamang ako sa sinabi ni Kuya. Hindi na ako natutuwa. We also got home late because they talked to Marvy personally. Kuya is so ao kaya kung ano-ano ang iniisip. Paranoid. Sineryoso niya talaga ang sinabi ni Marvy?

Hindi ko naman kasi alam na sa pagka-nonchalant din ng lalaking iyon ay may lakas siyang loob para ganunin ang Kuya ko. Hindi ko pa nakikilala ng maigi 'yun pero alam kong puro kalokohan din ang nasa isip no'n dahil sa inasal niya kanina.

Napapansin ko rin kaya paminsan-minsan ang nga kalokohan niya kapag kasama niya si Jary. Magkasundo kasi sila kaya nailalabas nilang dalawa ang kalokohan sa isa't isa o baka naman ganun talaga siya? Kahit nga ako ay nailalabas ko kapag kasama ko si Razy.

Lumalabas ang tunay na ikaw kapag nakakasama mo ‘yung ka same vibes mo, ‘di ba? Pero hindi naman kami close na dalawa kaya bakit siya ganun nagsalita kanina? Hindi naman kami madalas na nag-uusap na dalawa.

"Papa, don't believe kay Kuya," inirapan ko siya Kuya. "He's so oa."

"What's the man's name, Cis?"

My eyes widened when Papa asked that. Oh, vege! Imbis na kumain kami ng hapunan ay ginigisa nila ako. Kaasar!

Pakiramdam ko ay nasa isang defense ako at sila ang mga panelist na kailangan kong malagpasahan at masagot para makapasa.

"Magkasing edad lang ba kayo?" tanong din ni Mama habang pinagsasandok niya kami ng pagkain.

My lips parted. I can't believe na even si Mama ay makikisali pa sa kanila. "Really, Ma? "Even you too? What Kuya is saying isn't true.”

"Ate, what's his name?"

Napairap na lamang ako. Even my twin brother was waiting for my answer. They all have cellphones in their hands. It looks like they will look at Marvy's social media.

Taena, ganito ba talaga kapag nag-iisang anak na babae? Yeah, I understand that they are just protecting me but kailangan bang ganito?

Wala ba silang tiwala sa akin?

"Ano daw name, princess," nakangising saad ni Kuya.

“Kuya, he’s not serious!”

“But we… are serious.”

“Damn… I hate youuuu all.”

Natawa sila sa sinabi ko pero nagpakulit pa rin sila.

I looked at them badly. Hindi ko naman talaga sineryoso ang sinabi ni Marvy. Malay ko ba kung nagbibiro lang ba siya o hindi. Because we are not close.

Hindi talaga at wala akong balak na maging close siya. Ayaw ko.

Bihira lang din kami nag-usap ng matagal maliban na lang 'yung nangyari kanina. Kapag nasa school kasi kami magkakausap lang kami kapag may itatanong ako tapos sasagutin din naman niya. Minsan nga ay binibigay na niya ang sagot.

"Baby, naghihintay kami," anas ni Mama. Nakangiti siya ng sobrang tamis sa akin.

Bakit ba ako nagkaroon ng sobrang kulit na pamilya? "Mom, what Kuya says is not totoo nga. Why don't you believe me?"

"Bakit noon si ano pa ang gusto ko ay todo kwento ka, anak?" Naging malungkot ang boses ni Mama. "Ngayong may nagugustuhan ka naman na bago ayaw mo ng ikwento sa akin. Nakakatampo ka, sweetheart."