SIR

55.BÖLÜM"HASTANE DÖNÜŞÜ"

Giray: 3. Kat 106. Odaymış siz çıkış işlemlerini halledin dedi Alper. Siz çıkın ben işlemleri halledeyim.

Meryem: Biz de Eylemlerle çocuğu alıp gelelim.

Alper: Hadi abicim eve gidelim, seni kucağıma alayım mı?

Eylem: Çocuk senden korkuyor biraz ben alırım.

Alper: Neyimden korksun benim pamuk gibi adamım.

Eylem: Şu dolap var ya görüyor musun Alper hani tahtadan yapılmış olan hah sen onların kuzeni falan oluyorsun odungillerden.

Çocuk:😃😃😄

Alper: Küçük beyefendinin hoşuna gitmişte benziyor.

Eylem: Gel ablam sen bana ben seni götürüm.*Eylem çocuğu kucağına alır*

Alper: Belim ağrıyor dersen görürüm ben seni.

Eylem: Sen kendine bak Alper yürü.

Meryem: Kıza taşıtıyor çocuğu.

Nil: Çocuk Alper'den korkmuştur.

Giray: Niye ki nesi var Alper'in

Nil: Hiç de sevimli durmuyor her çocuğa bi de böyle dik dik bakarsa çocuklar da korkar, Eylem de sert ama gülünce ayrı bi sevimli oluyor.

Meryem:Ama güzel duruyor.

Giray: Hadi gidelim.

Alper: Siz neyle geldiniz neyle gideceğiz.

Giray: Taksiyle geldik taksi çağırırız herhalde.

Eylem: Olmaz o kadar beklersek çocuk üşür. Ben hastanede durayım çocukla Erdem Abiyi arayın gelsin.

Kaan:Ben hallettim Erdem Abi beş dakikaya geliyor.

Meryem: Bakın adam olacak adam böyle olur.

5 dakika sonra.

Alper: Arasa mıydık?

Erdem: Geldim hadi gidelim.

eve gelirler.

Erdem: Hadi herkes uyusun yarın anlatırsınız.

Ela: Bende küçük çocuğa yer yapayım,Giray yardım eder misin?

Giray: Tamam geliyorum.

Ela: Sende bayağı yorgunsun kusura bakma çağırdım.

Giray: Eee boşuna mı Özel gücümüz olağanüstü güç (kas kuvveti).

Ela: Öyle de özel gücün de olsa yoruluyorsun insansın. Bi de dalgınlık vardı sende bi ayrıydın.

Giray: İyiyim sadece yoruldum zor bir gündü.

Ela: Daha zor günler atlattık. Sana şunu söyleyeyim abla tavsiyesi bu hayat senin hayatın nasıl mutlu olacaksan öyle yaşa ve her zaman dosdoğru bir insan ol. Daha önünde uzun yıllar var.

Giray: Tamam dinlerim.

Ela: Tamam geri kalanı ben hallederim sen gidebilirsin.

Giray: Bir şey isteyebilir miyim?

Ela: Tabi ki.

Giray: Fulya acil bir durum olursa seni ya da Meryem'i arasa numaranızı ona verseniz diyecektim.

Ela: Olur hallediyorum dert etme. Özel değilse merak ediyorum seni mi aradı yanlış bir zamanda?

Giray: Ben aramıştım Nil ve Eylem için, yarın anlatırız anlarsınız ama numaram kalsın istemiyorum.

Ela: Tamam tamam açıklama yapmana gerek yok. Hallederim geç oldu uyuyun.

Giray: Tamam.

Alper: Şurdan şuraya iki yılda gidecek kadar gücüm tükendi. Ben uyuyorum gençler.

Meryem:Sen ne zaman uyuyorsun Eylem?

Eylem: Şu çocuğu yatırayım bi öyle.

Ela: Sen ver onu bana ben yatırırım. Hadi git uyu. Sende odana geç Erdem.
Hadi Nil.

Eylem: Sağ ol.

2 saat sonra

Giray: O kadar yorgunken nasıl 2 saatlik uykunun ardından uyanabildim, şimdi nasıl uyuycaksam... Offff en iyisi balkona çıkmak. O ne lan. Kim ordaki... Nil...Ne işi var orda acaba uyuyamadı demek ki, ya da kâbus mu gördü acaba? o eller o çiçeğe o kadar mı nazik davranır, geçmişte ne kadar incinmişse bir o kadar temkinli davranıyor. İnsan hiç bu kadar güzel bakar mı, o eller o düşüncelere dalmışken çatılmış olan kaşlar. Allah nimet diye benim karşıma çıkarmış.

Nil: Orda duracak misin yoksa gelecek misin?

Giray: Nerden anladın?

Nil: Hava bana ait🙂.