SIR

22. BÖLÜM"ONLARI BURDAN ÇIKARACAĞIM"

Serkan: Geel.. Bak çorban da geldi Eylem bu biticek

Eylem: Tamam ama kalkamıyorum.

Serkan: Dur tamam ben yardım edicem bekle bi

Eylem: Tamam.

Serkan: Hadi bakıyım az daha eğil.

Eylem: Ahhh canım yanıyor iihh

Serkan: Tamam az kaldı dayan... Hah tamam oldu şimdi yedirebilirim.

Eylem: Sen mi?

Serkan: Evet bu halde yiyemiyeceğine göre... Aç bakalım ağzını

Eylem: Tamam.

15 dakika sonra

Serkan: Hah şöyle her öğün böyle bitecek ona göre. Sonra da iyileşmek için ilaçlarını alacaksın.

Eylem:Tamam.

Serkan: Ben şimdi Kaan'la Şeyma'nın yanına gidiyorum biraz da onlarla ilgileneceğim bir şey istersen kapıdaki adamlara seslenmen, haber vermen yeterli hemen yanına gelirim.

Eylem: Biliyor musun şimdiye kadar ben kimseden yardım istemezdim ama gerçekten artık dayanamaz oldum gerçekten canım yanıyor ilk defa birinin ellerinden yemek yedim asla yapmayacağım bir şey yaptım bu hale düştüm ya ben artık toparlanacağımı hiç zannetmiyorum.

Serkan: Öyle düşünme bak iyi olacaksın. Arkadaşlarını da çağıracağız onlar da iyi olacak hep birlikte çıkacaksınız buradan.

Eylem: İnanmak istiyorum.

Serkan: İnan.

Serkan odadan çıkar.

Kaan: Sen.... Sen Yılmaz'ın adami değil misin neden yardım ediyorsun bize?

Serkan:Bi zamanlar sen de öyleydin ee şimdi noldu?

Kaan: O haksızdı tehtitle duruyor buradaki bir çok insan o kızın bir suçu yoktu ve yok yere acı çekmesini istemedim.

Serkan: Bende aynı düşünmüş olamaz mıyım.

Kaan: Nerdeee sende o vicdan. Bu işten çıkarın ne ne istiyorsun.

Serkan: Beni hiç bir zaman anlamak istemedin. Ben bana güvenilmesini sağladım, ki daha çok yardımım dokunsun değil mi.

Kaan: Sen gerçekten... sana neden inanayım?

Serkan: İnanıp inanmamak size kalmış bir şey. Şeyma nasıl oldun daha iyi misin?

Şeyma: Evet iyiyim. Şağ ol eyvallah

Serkan: Ne demek abisinin kardeşi. Ferit buraya gel.

Ferit: Efendim abi

Serkan: Bana Fulya'nın kaldığı odayı göster.

Ferit: Gel abi

Serkan: Kapı neden kilitli açın şunu

Ferit: Abi Yılmaz kilitlemiş kızın üstüne anahtarı yok.

Serkan: Tamam hallederim ben sen işine bak.

Ferit: Tamam abi.

Serkan: FULYA FULYA

Fulya: Kimsin sen?

Serkan: Anlatacağım ama önce kapının arkasından çekil ve odanın köşesine git

Fulya: Tamam. Gittim.

Serkan:Silahla kapının kilidini nişan alıp vurdum ve kapıya tekme attım.

Fulya:Kimsin sen söyle bana

Serkan: Ben Yılmaz'ın güvendiği adamıyım sakin ol odanın kilidini bulamayınca böyle açmak zorunda kaldım.

Fulya: Desene itiyim masum insanların kanını dökücem diye hepiniz aynısınız!

Serkan: Hayır ben kimsenin kanını döküyorum bak dinle kadın beni.

Fulya: Dinleyecek hiç bir şey yok gidiyorum ben kimse durmasın önümde zorla tutamazsınız kimseyi burda o zehirleğiniz insanlari da alıp gidicem burdan.

Serkan: Tamam gidiyorsan git ama onların hala tedavisi devam ediyor Eylem zaten kalkabilecek halde değil.

Fulya: Tedavi ha! TEDAVİ ÖYLE Mİ ne zamandan beri işkenceye tedavi deniyor.

Serkan: Kes sesini peşimden gel.

Fulya: Niye bağırdım diye bana da mı işkence edeceksin. Yürümeye başladı fakat ben gidip gitmemek arasında kaldım.Nereye gidiyoruz?

Serkan: Çok konuşuyor.Gel...

Tık tık tık

Kaan:Gir

Serkan: Bak burda Kaan'la Şeyma tedavi görüyor incele al ne var ne yoksa. Gel şimdi.

Tık tık tık

Eylem: Gir.

Serkan: Bak burda da Eylem tedavi oluyor al ne var ne yoksa bakabilirsin sor istersen.

Fulya: Senn sen iyi misin Eylem şu haline bak bunlar naptı sana çok kötü gözüküyorsun. Aşağılıklar sizi

Serkan: Bileğini kırmamı istemiyorsan elini indir.

Fulya: Bırak o zaman bileğimi aşağılık adam!! Hani tedavi ediyordun Eylem niye bu halde!