Her Şey Mümkün

Bölüm 31 " Silah sesi"

-" Devin kalk Devin!!! ÇABUK."
Ceyda'nın sesi geliyordu kulaklarıma tepemdeydi sanki. Gözlerimi hafifçe açtım, gerçekten de tepemdeydi.Kolumdan çekil hızlıca kaldırdı, uykudan söktü çıkardı beni.
-" Noldu Ceyda?!"
-" Serter... Serter aşağıdaymış, bizi bekliyor."
-" O ne demek ya? Nasıl yani?"
-" Bilmiyorum Devin, çok tedirginim... Aradı şimdi hafta sonu hazır Devini de al dışarı çıkalım dedi, ilk önce kem küm ettim bahane uydurdum ama ısrarcı."
-" Gelmem ben Ceyda hele o adamla asla."
-" Lütfen yalnız bırakma beni."
Ceyda fazla tedirgindi belli ki bu işi çakmasından korkuyordu Serter'in."
Telefonumu alarak Alper'i aradım ama açmıyordu, defalarca kez aradım ama cevapsızdı.
Mesaj yazmak durumunda kaldım.
" Alper aradım ama açmıyorsun, çok acil bir durum oluştu Serter şu an kapımızın önünde ve onunla dışarı çıkmamızı istiyor. Gitmek zorundayım ama sana canlı konumumu gönderiyorum şimdi."
Canlı konumumu ona gönderdim, telefonum benimle olduğu sürece benim konumumu takip edebilecekti böylece.
Ceyda çoktan odamdan çıkmıştı.
Üzerime bej pantolon giydim, hava soğuktu o nedenle üzerime kalın bir kazak geçirdim. Kabanımı ve atkımıda giydim. Hava kar yağışlıydı. Yerler hafif hafif kar tutmuştu, çatılar bembeyazdı. Ceyda koridorun oradaydı, çelik kapının önünde. Ona yanaştım ve ellerini tuttum.
-" Atlatacağız, korkma bir tanem... Ben yanındayım tamam mı?"
Gözleri hafif suluydu.
-" Korkuyorum Devin... O... O çok acımasız."
-" Bize bir şey yapamaz. "
-" Ben daha yeni kavuştum Safa'ya..."
-" Evet ve daha uzun yıllarınız var Ceyda... Beraber nice yıllarımız var."
-" Hadi çıkalım Devin."

Aşağı indiğimizde Serter'in arabasını gördüm. Simsiyah, ben buradayım diyen bir Range Rover'dı. Birbirimize baktık Ceyda'yla ve arabaya doğru ilerledik. Ceyda öne bense arkaya bindim.
-" Selam kızlar, keyifler nasıl?" Serter gülüyordu, bir yan tarafındaki Ceyda'ya baktı bir de dikiz aynasından bana.
Ceyda ben bir şey demeden söze girdi.
-" İyiyiz aşkım da bu havada nereden çıktı şimdi gezme işi?"
-" Ah sevgilim! Biliyosun ki Devin'le tanıştığımız gece biraz olaylıydı o nedenle telafi gibi düşün... Dün de seninle aynısı oldu. Bende dedim ki bu güzel kızlarla aramı düzelteyim."
İmayla gülümsedim.
-" Çok incesin Serter... İnan gerek yoktu buna."
-" Ah Devinciğim, ince ruhlu bir adamım ben. Gönlüm izin vermedi buna."
-" Anlıyorum..."
Araba sessizdi. Alper'den hâlâ haber yoktu, en ihtiyacım olan zamanda maalesef yoktu. Ceyda normal haline göre aşırı sessizdi. Serter de sadece arabayı sürüyordu ve yola odaklıydı. Arabayı biraz hızlı sürüyordu.
40 dakikadır herkes kendi halindeydi derken telefonumdan bildirim geldi ve araba birden sağa çekerek durdu. Dikiz aynasından bana baktı Serter.
-" Telefonunu bana ver."
-" Hayır, neden sana vereyim?"
-" BA-NA VER DEDİM!"
-" Hayırdır ya? Sen kendini ne zannediyorsun?"
Bana döndü ve hızlıca saçlarımdan tutarak beni kendine yaklaştırdı, eli sertti. Elimden sertçe telefonu aldı ve saçlarımı bıraktı. Bu sefer Ceyda'ya döndü.
-" Sen de ver benim güzel bebeğim." Sesi sözlerine göre epey sinirliydi.
Ceydanınkini de alarak camı açtı ve telefonlarımızı yan taraftaki boşluğa attı.
-" Evet kızlar, artık baş başa olacağımız mükemmel bir gün geçireceğiz." Dedi şeytani bir gülümsemeyle.
Ceyda haklıydı nasıl oldu bilmiyorum ama bu çakal piç her şeyi çakmıştı. Elimden hiçbir şey gelmezdi ama kapıyı açmaya denedim, kilitliydi cam da aynı şekildeydi.
-" Ah Devin! Yani ciddi misin?"
-" Ne istiyorsun bizden ruh hastası!" Dedim, ses desibelim baya yüksekti.
-" Aslında senden değil sevgilinden istiyorum güzelim. Alper'i en çok yaralayacak şey şu anda senin zarar görmen."
Bu adam deliydi; söyleme biçimi, sesi, bakışları... O gün tanıştığım Serter'den daha da farklıydı, kötüydü.
Tepeye doğru çıkıyorduk, ormanlık bir alanın içindeydik... Burada kar daha fazlaydı ve kar yağışı daha yoğundu.
Bizi tepedeki bir düzlüğe getirmişti. Bu havada bizi kimse burada bulamazdı. Psikopat telefonları da atmıştı ama bir umudum vardı... Yaklaşık 15 dakika mesafedeydi telefon ve bu yer arası. Hızlıca arabayı durdurarak,
-" İNİN!" Dedi ve kendi de arabadan indi. Burası bir depo gibiydi. Burada bir sürü simsiyah giyinmiş adam vardı, Serter'in adamları...
-" ALIN ŞUNLARI!"
Adamlar bize doğru yaklaşmaya başladı. Kolumdan biri sertçe tutarak beni yürütmeye başladı.
-" BIRAK BENİ BIRAK! ŞEREFSİZ OROSPU ÇOCUĞU! BIRAK LAN BİZİ!"
Bir taraftan da olduğum yerde debeleniyordum.
Beni çekiştiren adam bana döndü ve kabanını biraz yukarı çıkarttı, belinde silah vardı. Bu adamlar bizi öldürecekti!
Adamlar beni ve Ceyda'yı depo gibi olan yerine içeri soktular, o sırada Serter sanki keyif yapıyormuş gibi kendine bir sigara yakmış onu içiyordu.
Bizi iki tane sandalyeye bağladılar. Hareket etmek çok zordu. Ceyda hiç sesini çıkartmamıştı, belki de biliyordu böyle olacağını...
-" EVET, SEVGİLİM!" Diyerek içeri girdi Serter ve önünde durdu Ceydanın.
-" Nasıl beğendin mi burayı?"
Ceyda sadece ona bakıyordu, gözleri ıslaktı.
Serter yanaklarını sertçe sıktı ve dişlerinin arasından konuşmaya başladı.
-" SANA DİYORUM LAN! NE YAPTIN BULABİLDİN Mİ DÜN GECE O DOSYALARI?"
...
-" OROSPU!" Bir tokat yapıştırdı Ceyda'ya...
Ceydanın gözlerinden sadece dakikalardır tuttuğu gözyaşları akmaya başladı.
-" Bana yaptığın ihanetin bedelini ödeyeceksin Ceyda! Kaçışın yok."
Sonra bana döndü Serter bu sefer de benim yanıma geldi.
-" Ee Devinciğim sen beğendin mi burayı? Belki sen konuşursun benimle. Sevgiline yapacağım sürpriz için sabırsızlanıyorum!"
Ceyda'dan ilk defa ses çıktı.
-" Neden benimle oyun oynadın?"
-" BEBEĞİM! Sen hiçbir zaman benim konum dahilinde olmadın ki! Sen sadece bir piyondun, ilgiye muhtaç, değere muhtaç bir zavallıydın benim gözümde. Senin sevgini kazanmak çok kolaydı, yüzüne güldüm, yalandan değer veriyormuş gibi yaptım sana. Kıyamam hemen de inandın!" Gülmeye başladı. " Bana dün gece ihanet ettiğini biliyorum canım sevgilim... Sence benim sendeki değişikliği anlamam mümkün müydü? He bir de tabii evin her yerinde kamera var, orası ayrı."
Belinden silahını çıkardı ve Ceyda'nın alnına götürdü. Silah Ceyda'nın kafasıyla temas ediyordu.
-" Ben bana yapılan ihaneti unutmam güzelim, bunun cezası da ölümdür."
-" Yapma Serter..."
-" Üzgünüm bebeğim."
Birden bir silah sesi duyuldu. Gözlerimi sıkıca kıstım. Olamazdı, hayır... Gözlerimden yaşlar dökülmeye başladı.
-" Ha siktir!!" Bu ses Serter'in sesiydi.
-" DEVİN!" Ceyda...
Yaşıyordu.
-" Ceyda!" Gülüyordum, arkadaşımdan gelmedi o ses başka bir sesti bu.
Kapı sesli bir şekilde açıldı. Onu gördüm...
Alper.
-" Demek geldin ha?" Serter gülüyordu.
-" Daha fazla oyun yok Serter, bitti."
Arkamızdan biri geldi, arkamı döndüğümde bu kişinin Safa olduğunu gördüm. Hızlıca önce beni sonra Ceyda'yı çözdü.
-" Sen beni hiç tanışmamışsın Alper, buna üzüldüm yani kalbim kırıldı."
-" Ben seni tanıyorum Serter. Nasıl bir psikopat olduğunu biliyorum... Babanın nasıl bir pezevenk olduğunu biliyorum."
Serter kahkaha atmaya başladı.
Ben ve Ceyda kenardaydık, birbirimize kenetlenmiş olanları şaşkınlıkla bakıyorduk.
-" Cık! Ben bir şeye bitti demeden bitmez Yücesoy! Son noktayı ben koyarım, her şeyiyle..."
Birden kollarımın arasından aldı Ceyda'yı. Durduramadım, hızlıydı her şey.
-" EVET GÜZEL SEVGİLİM! HAZIR MISIN?"
-" Yapma Serter!" Bu ses Safa'nın sesiydi.
-" AH SAFA ÜZGÜNÜM... DAHA YENİ KAVUŞTUN DEĞİL Mİ ÇOK SEVDİĞİN SEVDİCİĞİNE. NEYSEKİ BEN MUTLU SON İNSANI DEĞİLİM, ÜZÜLEMEYECEĞİM BUNA!"
Tetiği yavaşça çekti.
-" SON SÖZÜNÜ ALAYIM SEVGİLİM."
Gözlerini yumdu Ceyda, sımsıkı...
-" Özür dilerim hepinizden... Safa... Devin... Sizi çok seviyorum."
-" Yeter bu kadar dram... ELVEDA AŞKIM!"
Ve yine bir silah sesi...