Allemaal door familiedag // Bankzitters

Netjes of Niet Netjes Gekleed?

Heb je een kledingkamer voor gasten? Jij bent niet goeddd." hoor ik Matt zeggen. "Ja ik heb dat voor zulke gevallen." Ik kijk hem glimlachend aan. "Jij bent niet gooeedd." "I know, laten we beginnen."

POV RAOUL:

"Oké, wat kunnen wij doen?" vraag ik aan haar als ik in mijn handen wrijf. "Als jullie de aardbeien en frambozen uit de tuin willen plukken, mag wel veel zijn hoor. Ik ga nog even verder denken voor de rest wat jullie kunnen doen. Hier heb je alvast een bakje." Uit de la naast mij pak ik 2 bakjes, voor ieder soort 1. De bakjes overhandig ik aan de jongens maar Matthy pakt hem niet aan ook heeft hij een grote grijns op zijn gezicht. "Maarten, mijn arm wordt moe, pak dat bakje even als je wil." "Nou eigenlijk wil ik dat niet-." "Nou dan heb je dikke vette pech, kom." verbreekt Raoul hem. "Dankje Roel, kijk aan jou heb ik nog wat." zeg ik overdreven. "Hoe durf je, ik heb je vanochtend gewoon geholpen met ontbijt halen EN maken." zegt hij terwijl hij van het keukeneiland afspringt. Hij komt voor mij staan. Omdat Raoul in de punt staat van onze 3 hoek, kijken we elkaar aan, mijn ogen gaan van Raoul zijn ogen naar Matthy zijn ogen, en weer terug. Zij doen het zelfde. Alle 3 proberen we niet in lachen uit te barsten. Wat voelt na een uur wat eigenlijk pas na een halve minuut was draai ik mij om en begin zacht- nee ik probeer zacht te lachen maar dat gaat mis. Ik begin hard te lachen en niet snel daarna hoor ik 2 mannelijke lachjes. Ik draai weer om en probeer zo min mogelijk te lachen en zeg, "Nou ga dat fruit halen anders zijn we nog steeds niet klaar na 4 uur." Ik duw een bakje in Matthy zijn handen en duw hem van mij af. "Ja kom Matt, we gaan even fruit plukken." Raoul haakt zijn arm in Matthy zijn arm en huppelt weg, Matthy doet net zo goed mee. "Sukkels." Ik schud lachend mijn hoofd. Ondertussen pak ik het brood en pak 14 plakjes eruit, voor ieder 2 is toch wel genoeg? Vast wel. Terwijl ik de broodplakjes pak hoor ik buiten hard gelach en de woorden. "Wat een mongolen zijn we ook man." Gevolgd door meer gelach. Het zal wel, Ik kijk in de koelkast voor avocado's. Ik tel hoeveel ik er heb. Ik heb er 10, ja 10, ook ik eet avocado's rustig. ik pak er 7, 1 voor 2 broodjes. "MILOU." hoor ik zacht. "MIIILOOOUUUU" Nu hoor ik het wat harder. "JA?" Antwoord ik terug. Matthy komt binnen rennen en 2 tellen later arriveert Raoul ook. "Zeg het is mannen." Even moeten ze op adem komen. "Nou uhm." begint Raoul. Ze kijken elkaar aan en beginnen weer te lachen. "We wilden echt serieus gaan plukken maar dan moeten we wel weten waar het staat." Nadat Raoul dit zegt beginnen ze weer te lachen. Ik doe ook mee. "Nou lopen." Ik duw ze weg. "Dag dag." Zeggen ze een beetje gay. "Dag jongens." Ik glimlach. Na 10 minuten zijn ze weer terug en beginnen we met de lunch maken.

We zijn bijna klaar met alles als Lauren naar beneden komt lopen. "Gaan we zo eten? Milo wordt onrustig." probeert ze zo serieus mogelijk te zeggen, maar dat mislukt. "Je bent net op tijd we wilden net tafel dekken, denk max 10 minuutjes. " Geef ik haar als glimlach. Ik kijk naar haar outfit en zie dat ze helemaal netjes is. "Wauw, je outfit, girl je straalt." Ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel. "Dankjewel, Moet jij niet omkleden?" "Nee hoor, ik maak dit nog wel even af." Tuurlijk wil ik mij wel omkleden maar ik ga de jongens dit toch niet laten doen? Ik zie Lauren achter mij kijken naar Matt en Raoul. Het zal wel ik ga maar opruimen. "Raoul wil jij niet omkleden?" vraagt Lauren aan hem. "Hmm ja, is misschien wel wat netter dan een joggingbroek. Kom er aan." "Yess komt goed, ik wacht op je." "Klaar." hoor ik na een paar minuten. "Top kom, ik ga je laten zien waar uit je kan kiezen." Samen lopen ze naar boven. Het laatste bestek leg ik neer op de tafel. Ik zucht. "gaat het?" Hoor ik naast mij. Ik kijk hem aan. "Jawel hoor." Ik schenk hem een glimlach. Niet gemeend natuurlijk, ik ben kapot. "Zeker?" hoor ik weer als ik weg loop naar de keuken. "Zeker." "Matt, Hoelaat is het?" "Kwart voor 3. Dus ga jij je nu omkleden." Hij duwt mij richting de trappen. "Vind je het niet leuk dan wat ik aan heb?" "Ik vind het geweldig omdat het een formule jasje is, maar ik weet heel toevallig dat je het niet leuk vind als iedereen helemaal netjes is en jij zo bent. Heel toevallig weet ik dat hoor." Hij heeft een glimlach op zijn gezicht die ik ook heb. Hij heeft het namelijk over ongeveer 5 jaar geleden gingen we uit eten voor een verassing voor mij, en iedereen was helemaal netjes en toen kwam ik aan in een spijkerbroek en een hoodie, het kan netjes staan hoor maar dat was het absoluut niet. "Nou ga omkleden dan je hebt nog 12 minuten." "Dankjewel, ga jij ook omkleden dan?" Hij knikt. "Kom." Boven aangekomen roep ik Lauren. Lauren neemt Matthy mee en vertelt waar alles ligt en waar hij uit kan kiezen. Ondertussen ren ik naar mijn kledingkamer toe en zoek snel iets uit. Ik pak een Wit strak rokje en een wit met rode streepjes blouse. Snel werk ik even mijn make-up bij en maak mijn haar een beetje nat zodat de gel eruit gaat, en doe mijn haar in half hoog en half laag, het hoge gedeelte in een losse knot. Snel doe ik ook een paar goude sieraden om en toch nog de bovenste 2 knoopjes los van mijn blouseje. Ik hoor 2 klopjes op mijn deur.