Jezus wat ben ik dom bezig.

393 7 0
                                    

"Hey Lou hoe gaat het?" "Ja het uhm gaat beter nu" zegt ze terwijl ze een angstige blik heeft en mij aan kijkt, ik knik gerust. "Mooizo." Zegt Koen en trekt haar in een knuffel.



POV MILOU:

We gaan op de bank zitten. Koen komt dichtbij met zijn hoofd bij mijn oor, zacht hoor ik. "Zit Matt's trui lekker?" Ik kijk hem aan met grote ogen maar toch ongewild een lach op mijn gezicht. Koen heeft een mega grijs op zijn smoel, wat een gast ook he. Ik schud lachend mijn hoofd. Koen moet nu lachen. "Gesnapt Loutje!" "Wat valt er te lachen familie van Heest?" ik kijk op, Rob is degene die het vraagt. Ik zie dat Koen zijn smoel wil open trekken maar dat gaan we dus even niet doen. "Koen denkt weer eens dat tie grappig is." Koen kijkt mij met geschrokken, open ogen aan. "Hoe durf je dat te zeggen, ik ben verdomme altijd grappig." zegt hij "beledigend" met zijn hand op zijn borst. "Oh ja tuurlijk." ik knikt mijn hoofd heftig. "Hoelaat willen we die video opnemen?" maat swichts opeens van onderwerp. Ik zat te denken om het rond half 1 te doen. Mee eens?" "Helemaal." antwoord Koen terug op Rob. "Gaan we zo dan al klaar zetten? Het is al kwart over 12." zegt Raoul als die uit de gang komt gelopen. "Ohja, prima, ik nodig jullie wel uit op discord." zeg Rob terwijl die opstaan en richting de gang loopt. "prima." zeggen de jongens. "Vind je het wel goed trouwens dat we een video opnemen?" Vraagt Koen lief. "Jaa ik vind het goed hoor, ik moet sowieso nog dingen regelen voor Gemz en lessen voor bereiden." Antwoord ik terug. "Wtf is Gemz?" Hij moet lachen. "Dat is mijn sieraden bedrijf met Lauren, ik doe de sieraden en webshop en Lauren doet alle namen bedenken en mails beantwoorden." "Aaah oke." "Als je iets nodig heb ofzo kom gewoon naar mij of Matt toe, dan helpen we je gewoon." "Yess dankje komt goed." Hij draait zich om en loopt weg. "Kwam je niet bij mij zitten?" Vraagt Matthy uit de keuken. "Ja maar dan kan ik alsnog lessen voorbereiden?" "Tuurlijk kan dat. Wil je wat drinken?" "Uhm nee dankje." Ondertussen ben ik naar de keuken gelopen en kijk hem aan. "Kan ook." "Wat wil je dat ik iets ga drinken dan?" "Nee jij mag kiezen het is jouw lichaam jouw keuze." Ik knik. Mijn lichaam . Mijn keuze. Dat heeft Louis nooit gezegd in de 3 jaar dat we samen zijn geweest. Het was ook eerder, mijn lichaam, zijn keuzes. Ik sta voor mij uit te staren. "Yoehoe gaat het wel?" Vraagt Matthy terwijl die op 20 centimeter af staat. Ik knik. "Alles helemaal goed Maarten." Ik geef hem een neppe glimlach. "Hmm oke. Kom we gaan naar mijn kamer." We lopen naar zijn kamer toe. "Kut ik heb hier natuurlijk niet mijn laptop. Hoe kaulo dom kan ik zijn." Terwijl ik dat zeg sla ik mijn hand op mijn voorhoofd. Matthy hoor ik al niet meer bijkomen. Ik begin te lachen. "Hoe kan ik zo dom zijn." Zeg ik met tranen in mijn ogen van het lachen. "Jij bent zo'n mongool ouwe." We liggen zowat op de grond van het lachen. Na 2 minuten wordt Matt opeens gebeld door Rob. "Waar ben je we wachten op je." "Ja sorry Milou was even heel dom geef mij 2 seconden en ik zit in die Call." Ik ga nog steeds helemaal stuk. Hij hangt op en gaat snel zitten achter zijn bureau .

Na dat we een beetje uitgelachen zijn zegt hij opeens, "Yo ik ben er." Na een minuut alles klaar gezet te hebben zegt hij. "Kom je ook nog zitten of blijf je staan?" "Ja kom er aan moet alleen nog even naar de wc." "Isgoed ga je gang." "Ik praatte tegen Milou, ze is hier gaan zitten want ze is der Laptop vergeten." "Ach houd je bek man Rob." "Ik weet het niet eens." Het zal wel geen idee waar het over gaat. Ik was mijn handen en loop terug naar Matt. "Hallo Maarten" "Dag Loutje. Kom zitten." Hij schuift zijn stoel naar achteren zodat ik op zijn schoot kan zitten. Ik ga een beetje schuin zitten zodat ik mijn rug tegen zijn borst aan heb en mijn hoofd op zijn schouder kan laten rusten. "Zit je goed?" "Ja hoor." Hij schuift zijn stoel weer naar voren. "Wat houd dit spel überhaupt in?" Vraag ik gewoon dood normaal. Matthy zit te lachen. "Wat? Het is toch een normale vraag?" Zeg ik. "Zeker is het een normale vraag maar ik denk dat Koen iets tegen je wil zeggen." Ik kijk hem vragend aan terwijl hij zijn lach moet inhouden. Ik ga rechtop zitten en krijg een headset op mijn hoofd geduwd, beide dragen we nu een headset. Ik hoor Raoul lachen. Ik kijk Matt nog steeds aan. Ik begrijp het echt niet. "Heeft ze hem al op?" Vraagt Koen. "Ja dat heeft ze." Antwoord Matthy. "Hallo Milou." "Uhm hallo?" "Ik ga je vriendelijk verzoeken om de intro niet te storen. Je blèrde er namelijk net doorheen." Koen schreeuwt lachend de laatste zin, waardoor wij alle 5 helemaal plat liggen. "Hoe moest ik weten dat jullie al bezig waren." Zeg ik onschuldig. "Weet ik veel maar wees stil. Rob legt het uit in de intro, dus als je stil bent kun je dat horen." "Oke oke ik ben al stil." Ik houd de headset op. "Yoooo Kijkertjes." "Wat doet hij nou oh." Matthy slaat zijn hand voor mijn mond, iedereen hoor ik lachen. "Sorry sorry Rob dit was niet mijn bedoeling. Vanaf nu zou ik stil zijn." "Maakt niet uit." Hoor ik Rob zeggen. "Milou bek houden nu." "Jaja jij ook dan he Koen." "Jaja komt goed, oke Rob opnieuw." Hij begint weer en ik blijf stil. Rustig ga ik achterover leunen zodat ik weer lekker lig op de positie waar op ik net wilde beginnen. Tijdens de eerste ronde heeft Matthy mij het een beetje beter uitgelegd, ik vond het een super grappig spel. De eerste ronde is nu voorbij. "Zeg Milou wil je de tweede ronde mee doen?" Raoul is degene die het vraagt. Ik kijk Matt aan, hij knikt. "Ja sure why not." Ik ga rechter zitten zodat ik ook kan typen. "Wel 1 ding, ik wil het samen met Matthy doen want ik snap het nog steeds niet." "Ja prima ga je gang." Hoor ik van 3 verschillende mensen. De 2de ronde was geweldig we hebben zo hard gelachen en Matthy en ik zijn gewoon 2de geworden.

We gaan allemaal naar de woonkamer toe het is tijd om te lunchen, het is ook al half 2. Aangekomen in de woonkamer vraagt Koen wat we willen Lunchen. Niemand heeft echt zin om iets de maken dus bestellen we maar bij een lekkere broodjes zaak.

~Tijdskip~

Het is nu twee uur later en het is wel tijd om naar huis te gaan denk ik, ik moet nog veel doen voor volgende week les geven. Ik sta op en zeg "Jongens het is tijd om te gaan voor mij, ik vond het hartstikke gezellig en heb weer wat geleerd maar ik moet weer dingen regelen." "Ja dat is goed toch, zien we je wel weer binnenkort?" Vraagt Raoul. "Van mijn kant wel, ik weet niet of Koen het wil want anders doe ik het niet." "Ik vind het gezellig hoor. Je bent altijd welkom." Zegt Koen met een glimlach. "Volgende x gaan we zuipen Milou." "Isgoed Rob." "Daar houd ik je aan." Hij steekt zijn hand uit, ik schud zijn hand. de belofte staat. "Ik pak even mijn tas en dan ga ik." "Isgoed ik loop wel even mee." Matthy staat op en loopt mee. "Ik vond het wel echt leuk hoor." "Ik ook hoor Maarten." Ik pak mijn spullen bij elkaar, eigenlijk alleen mijn kleding van gister en mijn tas. "Hou die kleding maar even hoor ik krijg het ooit wel terug." "Dat zou ik niet te snel zeggen, ik vind het best een leuke trui." "Weet ik ik heb super goede smaak." "Nu moet je niet overdrijven Maarten, dat gaat te ver." Hij lach. Jeez wat een mooie lach. Uh wacht wat ik loop naar de woonkamer toe dit moet ik vergeten. "Ik ga." Raoul loopt naar mij toe en geeft mij een knuffel. "Rij voorzichtig, Ik zie je snel weer." "Zeker zeker." Hij laat los ik schenk hem nog een glimlach en Robbie komt vrijwel gelijk naar mij toegelopen. "Volgende x zuipen dus zorg dat je extra kleding mee heb zodat je blijft slapen." "Is goed, doe ik." Ik geef hem een knuffel en loop door naar Matthy. "Ik ga straks wel echt op mijn laptop werken." Beide schieten we weer in de lach. "Sukkeltje." En hij geeft mij een knuffel. "Hou je sterk he, je opa blijft voor altijd bij je." "Zal ik doen." Fluisteren we tegen elkaar. Als we loslaten kijken we elkaar aan en loop ik door naar de gang. "Ik loop nog even mee." Zegt Koen. "Dat had ik al verwacht daarom gaf ik jou ook geen knuffel." Ik pak mijn jas van de kapstok en doe mijn schoenen aan. Ik pak ook mijn auto pasje van het kastje af en draai mijzelf naar Koen die bij de voordeur staat met een apparaat de poort open te doen. Ik geef hem een knuffel. "Ik had je gemist." Zeg ik zacht. "Ik jou ook. Ik wist nooit hoe ik contact moest zoeken." Zegt hij schuldig. "Maakt niet uit we zijn weer samen." "Ja klopt ben ik blij om." "Ik ook." Hij verstevigd zijn grip, als hij los laat zeg ik nog, "Hopelijk zien we elkaar snel weer." "Ik hoop het ook. Rij voorzichtig alsjeblieft." Antwoord hij terug. "Zal ik doen." Als ik naar mijn auto loop gaat de auto open en leg ik mijn spullen op de achterbank. Ik ga voorin zitten. Lekker in mijn eigen auto heerlijk. Ik start de auto en zet gelijk stoel en stuur verwarming aan, geweldig vind ik dat. Ik draai mijn auto op het erf nog en rij richting de poort, ik toeter 3x en zwaai nog even naar Koen die nog steeds in de deuropening staat. Hij zwaait terug. Ik rij de dijk op, op weg naar mijn huis, op weg naar Zeewolde.
-------------------

He he dat was hem. Ruim 1720 woorden, beetje veel maar maakt niet uit.

Allemaal door familiedag // BankzittersWhere stories live. Discover now