Allemaal door familiedag // Bankzitters

Het begin van de Familiedag.

Ik rij de dijk op, op weg naar mijn huis, op weg naar Zeewolde.

POV MILOU:

Het is inmiddels 27 september 2023 de dag van familiedag, inmiddels zijn Lauren en ik al druk bezig met alles klaarzetten. Lauren bleef hier slapen zodat we gelijk konden beginnen met voorbereidingen. Als we alles hebben schoon gemaakt en de hapjes, frisdrank, drank, bekers, bordjes, bestek en servetten hebben klaar gezet is het al 11:30 uur. 'Nog 2 uur' bedenk ik in mezelf "Tijd voor lunch." zegt Lauren als ze op de bank ploft. "ja echt he, Waar heb je zin in?" Vraag ik als ik naast haar ga zitten. Ik zie dat ze na denkt. Na een kleine minuut kijkt ze mij aan met een grote glimlach, ik weet al waar dit heen gaat. "Laat me raden. Een spiceytuna, op de manier hoe ze het bij ons Joe maken?" ze kijkt verbaast. "Hé hoe weet je dat nou?" Haar stemvolume stijgt omdat ze het niet snapt.  "Omdat je het altijd vraagt." Ik loop naar de keuken, ik zag haar nog nadenken. "Ohja." hoor ik zacht. Ik moet lachen. "Maar wil je dat, of heb je zin in iets anders?" vraag ik als ik haar aan kijk vanaf mijn keukeneiland. "Neeee dit is goed ik heb hier zo veel zin in!!" terwijl ze dat zegt loopt ze naar mij toe. "Prima, maar wil jij dan de Ijskoffie's maken? dat vind ik echt het kutste wat er is én jij maakt ze lekkerder." Ik schenk haar een glimlach. Ik pak alvast alle ingrediënten, en bereid het voor. Ik heb voor 3,5 jaar bij Joe and the Juice gewerkt daarom weet ik hoe je alles maakt. :)  Ondertussen is Lau haar telefoon al gekoppeld met de tv en speelt onze afspeellijst af.  Samen zingen en dansen we mee terwijl we alles aan het maken zijn. Als alles klaar is lopen we met onze bordjes en glazen naar de bank omdat de eettafel al helemaal vol staat met alles voor straks.

Als we klaar zijn gaan we nog even chillen op de bank. We zijn gewoon lekker aan het praten tot dat Lauren opeens begint met een serieuze toon. "Milou." begint ze. Ik kijk haar angstig aan. Ze noemt mij nooit Milou, altijd Lou of Mil. "Komen je ouders zo?" Ik schrik. Hier had ik helemaal geen rekening mee gehouden, ik de uitnodiging in de groepsapp gegooid met alle familieleden. "Weet ik niet." Zeg ik zacht. Straks komen ze wel. Straks word het gezeik. Ik wil dit helemaal niet. Ik merk dat ik in paniek begin te raken. "Milou!" hoor ik opeens best hard, ik kijk op met tranen in mijn ogen. "Ik riep je 3x, doe eens rustig." Ze geeft mij een knuffel. "Sorry." mompel ik in haar trui. "Het maakt niet uit he. Alles komt goed, rustig aan." "Maar straks komen ze en word het gezeik." zeg ik angstig. "Ik ben hier, Koen komt waarschijnlijk dus je blijft dan toch gewoon bij ons." ze trekt ons uit de knuffel. "hmmh, das waar." ik kijk haar aan. "Het komt goed Lau, hop klaar met die tranen, zij zijn het niet waard." zij tovert altijd weer een glimlach op mijn gezicht, Echt bizar. 

"Kom we gaan omkleden we hebben nog maar 1 uur." Ze pakt mijn hand en trekt mij van de bank af, als ze verder wil lopen stop ik. Ze kijkt mij raar aan. "Vriendin ik ruim eerst dit op hoor. Echt goor anders." Lauren moet hard lachen, waardoor ik ook moet lachen. "Okee dan maar schiet op." "Jaja." zeggen we tijdens het lachen door. We kijken in mijn kleding kamer om te zien wat we aan gaan doen. Beide zitten we te denken aan een lange chique jurk. Maar de plannen kunnen nog veranderen. Na ongeveer een kwartier zijn we eruit wat we aan gaan doen. Lauren doet een donker groene, satijnen, jurk aan die tot de grond komt, met poef mouwtjes. Ik doe een spijker-straight-jeans aan met een of-shoulder lange witte top die net over de rand van mijn broek komt, met een zwarte gucci riem. Ook als we klaar zijn met onze make-up is het 12:15 uur. Over een kwartier zijn de familieleden 'welkom'. Tuurlijk zijn ze altijd welkom maar zo om familiedag. 

~tijdskip~

Het is nu 15:02 uur en mijn ouders en Koen zijn er nog niet, de rest wel, het is best gezellig. Eigenlijk had ik wel gehoopt dat Koen er was, ik dacht dat het goed was tussen ons. Maar weetje problemen voor later. Als ik nog even met Oma praat over alles en nog wat gaat de bel, Lau knikt naar mij dat ik de deur open moet doen, naja prima. Ik loop naar de deur en doe hem open, ik krijg gelijk een oprechte glimlach op mijn gezicht. Koen. Huh maar er staat nog iemand. Ik doe de deur open en zie nog 3 mensen. Er staan in totaal 5 net geklede mensen met rugtassen nu voor mijn hoofd. "Hee jongens!!" Ik merk dat ik enthousiast ben. "Heeee!!" hoor ik 5 verschillende stemmen in koor. Ik zet een stap naar achter zodat de jongens naar binnen kunnen lopen. Koen komt als eerst mijn kant op. "Hoe is het met je?" vraagt hij terwijl hij mij een knuffel geeft. "Goed hoor, met jou?" "gaat goed." hij trekt terug. "Ik dacht dat je niet meer kwam." "Maar ik ben er wel." Ik lach niet gemeend. "Oma zit daar." zeg ik terwijl ik naar oma wijs. Hij knikt en loopt naar oma toe dan. Dan komt Rob naar mij toe, hij haalt iets achter zijn rug vandaan. Het zijn 2 flessen, geen normale flessen het zijn 2 wodka flessen. We moeten hard lachen, de jongens achter hem moeten ook lachen.  "Ja de vorige x zei ik dat we de volgende keer dat we elkaar zagen dat we gingen zuipen, dus ik houd je daar aan." "Rob, het is familiedag, ik kan mezelf nu niet klemzuipen." zeg ik lachend. "Daarom blijven we slapen!!!" zegt tie blij en draait zich om zodat ik naar zijn tas kijk. Ik lach en zeg. "goed dan. Kom binnen want het is koud." Hij geeft mij een knuffel en loopt verder naar Koen toe die bij oma staat.

 "Hallo jonge dame." zegt hij als hij een buiging maakt. "Hallo Vakantieganger." zeg ik terwijl ik terug buig. "Hai schat." hij geeft mij een knuffel. "hee Milo." hij loopt door naar mijn Tante. "Hee Lou, hoe is het met je?" vraagt Raoul als hij mij een knuffel geeft. "Hee, jaa gaat prima! met jou?" "Gaat ook goed! Ik spreek je straks wel." "Yo komt goed." Ook hij loopt naar mijn tante. "Hee Loutje." "Hee Maarten." hij loopt naar binnen en ik sluit de voor deur, ik geef hem een stevige knuffel. Ik laat los na een kleine 2 minuten. Ik kijk hem aan; "Hoe is het met je?" vraag ik rustig. Ik zie hem slikken. Hij heeft er nog moeite mee dus. Ik vind dit echt sneu. "Het gaat. Maar het kan altijd beter." "Dat snap ik, maar het komt goed." Ik geef hem nog een knuffel. Na de knuffel zie ik een traan over zijn wang rollen, ik pak met 2 handen zijn hoofd vast en zeg; "Het komt echt goed. Kom bij mij zitten als het niet gaat, of sowieso je mag altijd komen en bellen he." Ik droog zijn tranen en geef een kus op zijn wang aangezien ik niet bij zijn voorhoofd kom. Hij schenkt mij een gebroken glimlach. Ik zie dat hij even moet uit-huilen. "wacht hier even, hang je jas maar op. Geef mij 2 seconde." Hij knikt. Ik 'ren' snel naar oma en Koen toe en zeg; "Uhm ik ben even boven ik kom zo terug. Het gaat even niet met Matt, jullie redden je wel toch? Oma weet waar alles staat. Drankjes en hapjes staan op de eettafel en kookeiland." "Komt goed meis, ga naar Matt toe en neem de tijd. Laat hem veilig voelen." Ik knik dankbaar, ik kijk Koen aan. Hij knikt. "Zorg goed voor hem alsjeblieft." "Doe ik." en ik neem een klein sprintje naar Matthy toe. "Kom" Ik pak zijn hand en loop richting de trap naar boven, als we boven zijn lopen we naar mijn kamer toe. In mijn kamer aangekomen doe ik de deur dicht. "Kom hier." ik trek hem naar mij toe in een knuffel. Vrijwel daarna hoor ik gesnik. Ach ach ach ik vind dit echt heel sneu.

-------------------

SORRY SORRY VOOR LANG NIET GEPOST, KOMT GOED ALLEMAAL.