La Mia Luce (Uitgehuwlijkt)

23.

Wanneer ze anderhalf uur later bij het magazijn aankomen waar Mert vastgehouden wordt, gaan ze direct naar binnen zonder tijd te verspillen. Mert zit vastgebonden op een stoel. Yassir staat voor Mert, trekt zijn jas uit en geeft het aan zijn mannen. Hij knikt naar de mannen naast Mert, zodat ze achteruit stappen. Hij rolt zijn mouwen op terwijl hij naar Merts wanhopige gezicht kijkt, maar wat hij ziet is niet bevredigend genoeg voor hem. Langzaam loopt hij naar voren en drukt zijn hak op Merts rechtervoet, waardoor de man kreunt van de pijn.

"Wat is Murats plan?" vraagt hij. Hoewel zijn stem erg luid is, blijft Mert stil. Yassir schudt zijn hoofd alsof hij wil zeggen: "Dus je gaat niet praten?"

"Haal het mes!" beveelt hij woedend. Meteen wordt het koude mes in zijn hand gelegd. Hij grijpt het stevig vast en steekt het snel in het bovenbeen van Mert, die schreeuwt van de pijn terwijl de lege magazijn zijn geschreeuw weerkaatst. Langzaam begint hij het mes rond te draaien, zodat Mert elke beweging voelt. Hij kijkt emotieloos toe terwijl Mert worstelt van de pijn.

"Wat is het plan van Murat, man! Praat, anders laat ik het hier niet bij zitten," zegt hij, terwijl hij naar het mes wijst.

Door de tranen van pijn kijkt Mert naar Yassir. Het zweet dat zich op zijn voorhoofd heeft verzameld, glinstert in het licht. De zoute tranen die naar de scheur op zijn lippen komen, prikken daar pijnlijk.

"Hij wil... Jullie kind vermoorden," zegt hij met veel moeite.

"Probeer je mij voor de gek te houden?! Ik heb geen kinderen," schreeuwt hij, terwijl hij nog een keer met het mes in het been van Mert draait.

""Hij wacht totdat jullie een kind krijgen en dan vermoordt hij dat kind om wraak op jullie te nemen." Dus Malak is veilig zolang ze geen kinderen van hem krijgt. Ze hadden dus niet hoeven te trouwen en dit allemaal meemaken?

Malak brengt de hele middag door met haar schoonmoeder. Mevrouw Sultan is heel warm en vriendelijk. Malak voelt zich heel goed bij haar. Het is lang geleden dat ze zo'n fijne band heeft gehad met iemand. Mevrouw Sultan luistert naar haar en geeft haar het gevoel dat ze er echt toe doet. Ze vertellen elkaar verhalen en lachen samen.

Terwijl ze samen de middag doorbrengen, voelt Malak een knagend gevoel van schuld. Ze weet dat ze tegen mevrouw Sultan liegt. Het gezelschap van haar schoonmoeder is warm en vriendelijk, maar elke glimlach die ze ontvangt, veroorzaakt een steek van pijn in Malaks hart. Ze kan de waarheid niet vertellen en voelt zich steeds ongemakkelijker bij het bedriegen van de vrouw die haar zo welkom heeft ontvangen.

Terwijl ze diep in gesprek is, voelt Malak dat iemand naar haar staart. Ze draait haar hoofd naar de deur en ziet Yassir die haar emotieloos aanstaart, wat haar onrustig maakt. Mevrouw Sultan merkt op dat het gezichtsuitdrukking van haar schoondochter plotseling verandert en volgt haar blik naar waar Malak naar kijkt. Wanneer ze haar zoon ziet, verschijnt er een glimlach op haar gezicht.

"Zoon, wat sta je daar? Kom bij zitten. Ik ga even wat eten voor je klaarmaken," zegt ze terwijl ze opstaat uit haar stoel.

Yassir kijkt op naar zijn moeder.

"Ik heb al buiten gegeten..." Hij kijkt dan weer naar Malak. "Pak je spullen, we moeten gaan," voegt hij er scherp aan toe, zijn stem doordrongen van urgentie en vastberadenheid. De ernst in zijn ogen en de spanning in de lucht maken duidelijk dat er geen ruimte is voor discussie.

"Gaat het, zoon?" vraagt mevrouw Sultan bezorgd. Er is duidelijk iets aan de hand. Ze kent haar zoon. Normaal gesproken neemt hij zijn werkstress niet mee naar huis. Wat er ook gebeurt, hij laat haar niet merken dat er iets aan de hand is. Het is duidelijk aan zijn gezicht te zien dat er iets serieus aan de hand is.

"Er is niets aan de hand, ik ben gewoon moe vandaag," zegt Yassir, terwijl hij probeert de bezorgdheid van zijn moeder weg te nemen met een geruststellende glimlach.