La Mia Luce (Uitgehuwlijkt)

3.

Hey wereld,

De tijd dat ik smoorverliefd op je was is voorbij
Ja het is voorbij,
Ik realiseerde me dat je niet de waarheid bent, maar slechts een droom
een droom die zeker zal eindigen...
Is Adam niet uit de lucht gevallen,
uit zijn eeuwige verblijfplaats in het paradijs,
omdat zijn hand de verboden appel had geplukt,
ik, oh sterfelijke wereld
Ik zal je verachtelijke smaken niet plukken
Ik wijd mijn ziel aan mijn enige God

Ik loop heen en weer in mijn kamer met mijn handen in mijn haren. Het wordt me te veel, echt te veel. Ik loop weer naar mijn bed en ga op de rand van mij bed zitten om goed na te denken. Wat moet ik doen? Er moet wel een andere oplossing zijn.

Er wordt op de deur geklopt.

'Kom maar' roep ik.

Het is tante die naar binnenkomt.

'Gaat het, lieverd? Ik weet dat het te veel is in een keer, maar we hebben geen tijd meer. Ze wachten nog op een antwoord van jou'. zegt ze.

Ik sta op en loop naar haar toe. Ik pak haar handen vast en begin te praten.
'Tante er is vast een andere oplossing hiervoor. Als het moet ga ik dag en nacht werken'

Ze trekt ruw haar handen uit mijn handen.

'Er is geen anderen oplossing! Ook al ga je voor de rest van je leven werken kan je nog dat geld niet terugbetalen!' zegt ze boos.

'Om hoeveel geld gaat het?' vraag ik

'200.000'.

'Wat?!'
Dit moet een grap zijn!

'De behandelingskosten van je vader waren erg duur'.

'Toch geen 200.000!?'

Ze grijpt mij bij me arm stevig vast.

'Wil je nu zeggen dat ik lieg?' vraagt ze boos.

'Nee, maar dat is zoveel geld. Hoe was papa van plan om al dat geld terug te betalen?'

Ze geeft geen antwoord. Het is even stil

'Uhm, je vader heeft Yassir al vanaf het begin beloofd om jou met hem te huwen. Weet je nog de familie die doordrongen, die jou voor hun zoon wilden? Dat is dezelfde familie. Hoe dan ook, de avond dat je vader overleed zou hij je dat zelf vertellen, maar hij heeft die kans niet gehad'.

Met mijn handen in mijn haren loop ik weer, heen en weer in de kamer. Hoe kon papa mij zoiets aandoen? Haatte hij me zo erg dat hij mij wilde verkopen? Tante staat naar me te kijken.

'We kunnen toch met ze praten, zeggen dat ik niet wil trouwen en dat ik wel voor de rest van mij leven als het moet bij hen kan werken' zeg ik enthousiast

' het is een rijke familie. Denk je echt dat ze dat geld nodig hebben. Snap je het echt niet? Ze hebben dit vast gepland zodat je vader in moeilijke situaties komt en geen andere keus meer had dan jou met hun zoon te huwen'.

'Wat als we gaan vluchten dan naar een andere stad of andere land. Of dat....'.

Ze pak mijn hand vast.

'Denk je nou echt dat ik daar niet aan heb gedacht? We hebben niks meer. Geen genoeg geld om te kunnen vluchten. We hebben nauwelijks geld om onze buik te vullen. Je moet dit doen voor je vader, zodat hij kan rusten in zijn graf. Deze mensen zullen ons nooit met rust laten. En Maher dan? Zal hij voor de rest van zijn leven vluchtend moeten leven. We kunnen Maher dit niet aan doen, hij is nog maar een kind. Geef het een kans Malak, alsjeblieft'.

'Oké Ik kan hem beter eerst zien, ik kan niet 100% iets zeggen zonder hem te kennen'

De vreugde van mijn tante vulde mijn oren. Ze was dolblij, ook al zei ik niets definitiefs. Misschien kon ik hem overtuigen als ik hem vertel dat ik niet wil trouwen. Wie trouwt er nou nog in deze tijd met iemand die hem niet wil?

Tante verlaat de kamer en doet de deur achter zich dicht. Ik loop naar mijn bed en gooi mezelf erop. Ik kijk naar de klok op de muur. Het is 22:45. Ik doe langzaam mijn ogen dicht.

Het is 7 uur wanneer ik weer mijn ogen open. Ik heb heel slecht geslapen. Ik ben een paar keer wakker geworden doordat ik mijn vader in mijn droom heb gezien. Hij was zo ongelukkig en bezorgd aan het kijken. Ik sta op en loop naar de badkamer om mijn gezicht te wassen. Zo te zien is iedereen nog aan het slapen. Ik loop de badkamer in en neem een lekkere douche. Na te hebben gedoucht loop ik naar mijn kamer om mijn telefoon te pakken. Hij ligt zoals altijd op de nacht kast. Ik klik op het scherm om te kijken hoe laat het is. Het is 8:01. Ik zie ook dat ik een paar minuten geleden door een onbekend nummer ben gebeld. Wie zou mij in deze tijd bellen? Het is vast verkeerd gebeld. Ik doe mijn telefoon in mijn zak en loop naar beneden om ontbijt klaar te maken. Vandaag is het zaterdag, dus iedereen zal tot wel 9 uur uitslapen. Ik heb dus genoeg tijd om het ontbijt klaar te maken.

Na een half uur was ik klaar met het eten klaarmaken. Tante en Maher zijn wakker geworden. Ik hoor Maher boven huilen. Mijn telefoon begint te trillen. Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en kijk op het scherm. Onbekende nummer. Dezelfde nummer als voorheen.

Ik neem op en doe de telefoon tegen mijn oor.
'Ja?'

'Spreek ik met Malak?'

'Ja en jij bent?'

'Yassir'