9.

53 6 0
                                    

Heb je ooit een vrouw zo intens gelukkig gemaakt dat ze van vreugde moest huilen?

Heb je ooit ervaren hoe ze zich stevig aan je vastklampt, alsof ze probeert je hart in haar greep te houden? Heb je ooit de woorden "verlaat me alsjeblieft niet" gehoord bij elke traan die op je schouder valt? Heb je ooit haar onrust, angst, hoop en innerlijke strijd werkelijk kunnen zien? Of terwijl ze naar je lachte, hoe haar ogen balancerend tussen een glimlach en een traan? Heb je ooit de oprechte dankbaarheid gehoord die ze voelde omdat ze jou in haar hart had? Heb je ooit haar vertrouwen, liefde en diepe verbondenheid kunnen voelen? En heb je ooit opgemerkt hoe ze stiekem smeekte om begrip en genegenheid?

—————————————————————————————



De rit die normaal 1,5 uur duurde, hebben we nu in 45 minuten gedaan. Gelukkig was het laat in de avond, dus waren er bijna geen auto's op de weg.

De auto stopt voor het huis. Ik stap snel uit en loop richting het huis, totdat ik Yassir's stem hoor.

'Waar gaan je naartoe? We gaan praten,' zegt hij.

'Ik wil nu niet praten!,' zeg ik woedend

Woedend komt hij stampend op me af.

'Je begrijpt het nog steeds niet, hè? Ik vroeg niet of je wilde praten of niet. Ik zei dat we gaan praten!'

'Hou op met me te bevelen. Ik ben je slaaf niet.'

'Ik heb dat niet gezegd.'

'Nee, dat zeg je niet rechtstreeks, nee.'

'Heb ik je niet gezegd dat je dit huis niet mag verlaten, wat er ook gebeurt?'

'En heb ik je niet verteld dat ik me eenzaam voelde? Bovendien ben ik niet naar een vreemde plek gegaan. Ik ging alleen op bezoek bij mijn familie.'

'Als je ooit weer zonder mijn toestemming deze deur ver...'

Ik ontbreek hem voordat hij zijn zin afmaakt.

'Dan wat, huh?!' Ik duw hem een paar keer naar achteren. Hoe hard ik ook duw, hij blijft staan. Hij pakt mijn polsen vast en trekt me naar zich toe. Hij kijkt me diep in de ogen. Terwijl hij me diep in de ogen kijkt, probeer ik me los te maken.

'Zei ik je niet dat je mij niet moet onderbreken wanneer ik praat?'

'En zei ik je niet dat je mij niet meer moest aanraken?' zeg ik zacht kijkend in zijn ogen.

'Ik ben jouw man. Ik heb alle recht om je aan te raken,' zegt hij met een serieuze toon. Deze man is gek in zijn hoofd. Is hij onze deal vergeten?

'Alleen op papier, ja.'

Hij kijkt langzaam van mijn ogen naar mijn lippen. Hij komt nog dichterbij mijn gezicht. Ik knijp mijn ogen dicht. Mijn hart begint harder te kloppen. Wat gaat hij doen? Hij gaat toch niet...?

Opeens worden mijn polsen losgelaten. Ik blijf op mijn plek staan en open langzaam mijn ogen. Ik kijk om me heen en zie Yassir verderop bij de deur staan. Hij lacht naar me.

'Blijf je daar staan? Kom je niet naar binnen?' Vraagt hij met een lachende stem. Ik voel een warm gevoel in mijn lichaam en ben een beetje duizelig. Wat gebeurt er met me?

Ik loop het huis in en ga meteen naar mijn kamer. Deze man probeert mij gek te maken. Ik kleed me om en doe mijn gebed. Yassir is beneden tv aan het kijken. Ik hoor mijn maag rommelen, ik heb vandaag niet echt iets gegeten. Ik sneak naar beneden, zodat ik Yassir niet tegenkom. In de keuken maak ik een tosti voor mezelf en schenk ik wat water in een glas. Ik pak mijn tosti en het glas water en loop voorzichtig de keuken uit, zodat hij me niet hoort.

La Mia Luce (Uitgehuwlijkt)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora