ဝိန်းရိဖန်က ​နေရာ၌ငြိမ်ငြိမ်သက်သက်​လေးထိုင်လိုက်ပြီး သူ ဆက်​ပြောလာမည့်စကားများကို​စောင့်​နေ​သေးပါ​သော်ငြား အ​တော်ကြာသွားသည်အထိ တစ်ခွန်းမှမဆို။ စန်းရန်က ​ပြောမည့်စကားကို​စဥ်းစား​နေခြင်းဟုတ်မဟုတ် မသိသဖြင့် တစ်ခဏကထပ်၍​စောင့်​ပေးပြီးသည့်​နောက်တွင်​တော့ ;

"ငါ့​ဖျော်​ဖြေမှုနဲ့ပတ်သတ်ပြီး နင် ဘာမှမ​ပြော​တော့ဘူးလား"

"အရင်က ကိုယ့်ကို​ပြော​တော့ မင်း မက,နိုင်​တော့ဘူးဆို"

စန်းရန်က ​ရေတစ်ခွက်ငှဲ့လိုက်ပြီး ဝိန်းရိဖန်၏အ​ရှေ့၌ ချ​ပေးကာ မျက်နှာထားက ခပ်တည်တည်ဖြင့် မှတ်ချက်ပြု​ပေးသည့်စကားမှာလည်း အနည်းငယ်ရွဲ့​စောင်း​နေသလိုလို။

"အခု က,သွားတာ ​တော်​တော်​လေး​ ကောင်း​နေတာပဲ​လေ ၊ မဟုတ်ဘူးလား"

"ငါ အချိန်အကြာကြီး​လေ့ကျင့်ခဲ့လို့​လေ ၊ အဲ့ဒါ​တောင်မှ ကို့ယို့ကားယားဖြစ်​နေ​သေးတာ"

"ဘယ်နားမှာများ ကို့ယို့ကားယားဖြစ်​နေလို့လဲ"

စန်းရန်အ​နေဖြင့်​​တော့ ဝိန်းရိဖန်၏ အက,သတ်မှတ်ချက်အဆင့်များကို နားမလည်။ သူက လက်တစ်ဖက်ကို စားပွဲ​​ပေါ်တင်ကာ လက်ဖြင့်မျက်နှာကို​ထောက်လိုက်ပြီး သူမအား တစ်ချိန်လုံးလိုက်ကြည့်​နေ​လေသည်။

"ပြီး​တော့ ရှိ​သေးတယ် ၊ ဆောင်းရာသီကြီးမှာ ဒီ​လောက်ပါးပါး​လေးပဲဝတ်ပြီး က,​နေတာ မ​အေးဘူးလား"

ဝိန်းရိဖန် ​ခေါင်းရမ်းပြ၏။

"​လေပူ​ပေးစက်ရှိတယ်​လေ"

ထို့​နောက်တွင် စန်းရန်က သူမ၏ အက,နှင့်ပတ်သတ်သည့်ကိစ္စအား ထပ်၍မဆို​တော့​ပေ။

ဝိန်းရိဖန်၏စိတ်ထဲ ဤ​ယောက်ျားက အ​တော်​လေး​ အကြင်နာတရား​ခေါင်းပါး​ကြောင်း ရုတ်တရက်မှတ်ချက်ပြုလိုက်၏။ 'က,သွားတာ ​တော်​တော်​လေး​ကောင်းတယ်' ဆိုသည့် စကားတစ်ခွန်းကပင် အ​တော်​လေး​ကောင်းမွန်သည့်မှတ်ချက်ဖြစ်​ကြောင်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်သာ နှစ်သိမ့်လိုက်​တော့သည်။

နှင်းဦး​ဝေ​ဝေ [ ဘာသာပြန် ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin