Canlı | Texting

4.3

İyi gidiyorum sanki bölüm konusunda şimdilik, buyurunuz bir bölüm daha 😆

Hikayeme oy vererek destek olmayı unutmayın ✨

Keyifli okumalar 🦋

🫶🏻

Dağ'ım 🤍

İzem: Dağhan telefonu açar mısın?

Dağhan: Ne konuşacağız? Senin bencilliğini mi?

İzem: Abartıyorsun, sadece yalnız kalmak istedim.

Dağhan: Annene haber verdiğin gibi bana da verebilirdin. Tabii yalan söylemek daha mantıklı değil mi?

İzem: Tamam, haklısın. Yalan söylememem gerekiyordu ama o an ne diyeceğimi bilemedim.

Dağhan: Bunu bana ikinci kez yaptın İzem. Senin için endişeleneceğimi biliyorsun ve bunu bana tekrar tekrar yapıyorsun.

İzem: Üzgünüm.

Dağhan: Üzgün olduğunu biliyorum ama daha öncede aynısını söyledin. O zamanda üzgündün ama yine yaptın. Bu konuda neden hassas olduğumu çok iyi biliyorsun.

İzem: Tamam, haklısın ama konuşmazsak hiçbir sonuca varamayız. Bir şekilde iletişim kurmamız gerekiyor sorunlarımızı çözmek için.

Dağhan: Kalbini kırmak istemiyorum, kendimi biliyorum. Ters bir şey söylerim seni üzerim.

İzem: O zaman mesajlaşalım, en azından konuşalım.

Dağhan: Aynı şeyleri döndürüp duruyoruz, ne konuşacağız?

İzem: Bak, seni endişelendirmemem gerekiyordu. Evet bu konuda haklısın ama olaya benim açımdan bak. Eskide olsa, bir erkekle böyle fotoğraflarımı görsen canın sıkılmaz mı?

İzem: Tepkim sana değildi, sadece gördüğüm fotoğrafları unutmak için yalnız kalmak istedim ve istemeden seni endişelendirdim.

Dağhan: Yalnız kalmayı istemen çok doğal İzem, sorun bana yalan söylemem. Sen bana biraz yalnız kalıp düşünmek istiyorum desen ben ne yapacaktım ki?

Dağhan: İlk uçağa bilet alıp yanına mı gelecektim? Seni arayıp bunaltacak mıydım?

İzem: Bunun için özür diledim zaten, daha ne dememi istiyorsun. Sorunu çözmeye çalışıyorum ama sen bana yardımcı olmuyorsun.

Dağhan: Şimdi de benim yalnız kalkıp düşünmeye ihtiyacım var.

Dağhan: Bak ben sana haber veriyorum, işim var diyerek yalan söylemiyorum.

İzem: Dağhan ben şu an bu kadar uzatmana anlam veremiyorum. Belli ki çabam boşa, sen zaten kafanda bitirmişsin.

Dağhan: Sen beni buna ittin.

İzem: Öyledir mutlaka.

Dağhan: Üste mi çıkıyorsun şimdi de?