Canlı | Texting

0.1

Hepinize merhabalar 🙋🏼‍♀️ Yeni hikayeme hoşgeldiniz. Bu bölüm hikayenin oturması için Texting değil ama 3. bölümden itibaren Texting olarak devam edecek. Umarım beğenirsiniz.

Veee tabiiki okuduktan sonra oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız, öpüldünüz.

Buraya başlama tarihinizi bırakabilirsiniz 🦋

• 09.07.2023 •

•

Darshan canlı yayında! Sadece oyun yayını yapıyor!

Telefonuma gelen bildirimi görür görmez heyecanla komodinde duran bilgisayarımı kucağıma aldım. Yatağıma yerleşirken ekranı açtım hemen. Zaten açık duran sayfayı yenilediğimde ekranda onun canlı yayını belirdi.

Hoş bir müzik eşliğinde giriş ekranı oynarken bir an önce onu görmek için saniyeleri sayıyordum. Aradan tam olarak 4 dakika geçtikten sonra nihayet kamerası açılmıştı. Ekranı tam ekran moduna alarak ona odaklandım. Henüz kamera ayarlarını yapıyordu ve bu yüzden sessizdi.

Yine kusursuz görünüyordu. Zalimin çocuğu!

"Gençler ses nasıl? Çok geliyor mu?" Diye sorduğunda gözlerim sohbet ekranına kaydı.

Chat;

İyi abi

Biraz fazla gibi kıs ya

Hoş geldin dadadağhan

Ses gayet iyi abi

Ölürüm sesine

Biraz daha mı açsan

İyi

İyi ses

Chat ekranı o kadar hızlı akıyordu ki birkaç mesajı seçip ancak okuyabilmiştim. Onun da gözleri diğer ekranında akan sohbetteydi. O kendi halinde sohbetine yazılanları okurken ben hayran bir şekilde onu izliyordum.

Bir süre daha sohbeti okuduktan sonra sesinin iyi olduğuna ikna olmuştu. Sohbeti okumayı bırakıp ana ekranına döndü. "Herkes toplandıysa yayına geçiyorum artık." Tekrar chat ekranına döndü. "Video linki almıyorum bugün. Oyun gireceğim sadece. Önce biraz sohbet edelim, o sırada herkes gelir." Dedi muhtemelen sohbette gördüğü mesaja cevap olarak.

O sohbetten seçtiği mesajları okurken ben pür dikkat onu izlemeye devam ediyordum. Gözleri, kaşları, dudakları, burnu, hepsi o kadar mükemmeldi ki hani 'Allah özene bezene yaratmış' derlerdi ya, tam o cümleye uyuyordu. Ayrıca ses tonunun üzerimde sakinleştirici bir etkisi de vardı. Genellikle çok çirkin küfürler etse bile ben sesinde huzur buluyordum.

"50 bin kişi olmuşuz, artık oyuna geçiyorum." Dedikten sonra kendini küçülterek ekranın kenarına yerleştirmişti. Bu duruma canım sıkılsada bozuntuya vermeden onu izlemeye devam ettim. Ekranda son zamanlarda oynadığı oyunun giriş ekranı belirirken birden onun sinirli sesini duydum.

"Kaan, şu Phonixon'u banla." Söylediğiyle birlikte bakışlarım merakla sohbet ekranına döndü.

Bahsettiği kişinin yazdığını arasamda sohbet o kadar hızlı akıyordu ki başaramamıştım. Üstelik sadece ben değil izleyenlerde ne yazdığını sorguluyordu fakat Dağhan bunu umursamadan devam etti.

"Sikiceğim ama şimdi seni şerefsiz. Kaan, abi sen banlamadın mı bunu?" Diyen sinirli senini duydum tekrardan.

Bu kez merakım daha da artmıştı. Onun neden sinirlendiğini deli gibi merak eder oldum. Hızlı hızlı sohbeti yukarı kaydırıp bahsettiği kullanıcıyı aramaya çalışsamda çabam boşa gidiyordu. Sohbet o kadar hızlı akıyordu ki hiçbir ilerleme kaydedemiyordun. Birkaç dakika sonra pes edip aramayı bıraktım ve güncel yazılanları okudum.

Chat;

Ne yazdı lan?

Abi kimse görmedi mi adamın ne yazdığını!

Sakin abi

Babamla izliyoruz abi küfür etmesen olur mu?

Dağhan beni siksene abi kendime geleyim

Arada gördüğüm mesajla istemsizce gülmüştüm. Dağhan ve küfür etmemek mi? En fazla 10 dakika sonra muhtemelen oyunda birine çok fena sövecekti.

"Kardeşim, ben babanla izleyebileceğin aile dostu bir yayıncı mıyım sence? Az sonra oyunda babana bile sövebilirim, hadi siz yavaştan kaçın." Dediğinde Dağhan daha da gülmeye başlamıştım. Çok küfür ediyordu, gerçekten çok fazla küfür ediyordu ve bazen ömrü hayatımda duymadığım küfürler duyuyordum ondan ama umrumda değildi.

Onun sesinden küfür duymak bile o kadar etkileyiciydi ki, sadece küfür etse onu dinleyerek mutlu olabilirdim. Evet, bunu yapabilirdim gerçekten.

"Tamam yeter bu kadar boş yaptığınız, oyuna geçiyorum artık." Dedikten sonra odağını tamamen oyuna çevirdi ve başlattı.

Bundan sonra Dağhan tam 5 saat boyunca oyun oynamıştı ve ben onu izlemiştim. Yemek yemiştim ama onu izleyerek yemiştim. Yapmam gereken işlerimi halletmiştim ama yine onu izleyerek yapmıştım. Her yayınında yaptığım gibi, saatlerce onu izlemiştim. Tam olarak son 6 aydır her yayınında yaptığım gibi.

Gözleri artık uyku ihtiyacıyla bakarken oyunu durdurmuştu. Oyununu kaydedip ardından kapatmıştı. Yeniden tam ekranda onu görünce sanki ilk defa görüyormuş gibi inceledim yüzünü. O oyunu kapatmış chat ekranına dönmüşken artık vedalaşıyordu izleyicileriyle. "Lan unutmadan hatırlatayım, yarınki yayın soru-cevap yayını olacak. Ona göre sorularınızı hazırlayın gelin. Hadi şimdi siktirin gidin." Demiş ve hiç beklemeden yayını kapatmıştı.

Klasik Dağhan hareketiydi. İlk başlarda garibime gitsede artık alışmıştım. Lafını söyler, şovunu yapar ve giderdi.

Hadi şimdi siktirin gidin!

•

İlk bölüm hakkında düşüncelerinizi bekliyorum ✨

Umarım beğenmişsinizdir ve okuduğunuz içinde teşekkür ederim ❤️

Her gün yeni bölüm gelecek. Sizi fazla bunaltmadan, kafa dağıtmak için okuyabileceğiniz bir hikaye yazmak istedim. Yarın yeni bölümde görüşmek üzere ✌🏻