_නොනිමි_

14 කොටස

"අප්පච්චි මාව පාරෙන් දාන්න පුලුවන්ද"

"අද කොහෙ යන්නද"

"ප්‍රැක්ටිස් දාලානෙ අප්පච්චී"

"අද? බොරු නොකිය ඉන්නවා... කොහෙද යන්නෙ"

"ප්‍රැක්ටිස් අප්පච්චී"

"තමුන් මන් මේ අද ඊයෙ ඉපදුනා වගේ පේනවද ආදිත්‍යා.. අපිත් ඔය වයස පහු කරලා ආවෙ හහ් තාම මේ ඇටෙන් පොත්තෙන් එලියට ආවා විතරයි මගුල් නටනවද යසයි දුව හැදෙන විදිහ අම්මා හිටිය නම් දෙකට නවලා බෑග් එකේ ඔබා ගනී තමුන් ඔය අද කොහෙ යන්නද හදන්නෙ කියනවා තාම මේ ඕ ලෙවල් වත් ලියලා නෑ යන්තන් එකොලහට ආව විතරයි..
මේ ලොකූ..ලොකු පුතා...මෙයා මේ කොහෙද යන්න හදනව ප්‍රැක්ටිස් කියලා ප්‍රැක්ටිස් නම් ගෲප් එකට දානවනෙ මැසේජ් එක බලන්න මෙයා මේ කියන්නෙ ඇත්තද කියලා හැබැයි බොරු කියල නම් අද දෙනව උබට"

අනේ දෙයියනේ අප්පච්චී මට කොල්ලෙක් නෑ දෙයියනේ අනික මන් මේ කොල්ලෙක් වගේ ඉන්නකොට කොල්ලොවත් මට කැමති වෙනවද අප්පච්චී... අප්පච්චිට සාමාන්‍ය දැනීම නැද්ද කොහෙද මට කොල්ලෙක් තියා තාම කස් එකක් වත් නෑ අඩුම මට ex කෙනෙක්වත් නෑ අප්පච්චී අඩුම තරමේ මන් මගේ ප්‍රථම හාදුව පුදලත් නෑ අප්පච්චි මගුලක් කතා කරනවා අප්පච්චිලා ඉතින් ඒ කාලෙ නටන්න පුලුවන් වන්නම් දහ අටම නටපු නිසා නෙ ඕව දන්නේ ආ නැද්ද නැද්ද... අම්මයි අප්පච්චී යාලු උනෙත් මේ එකොලහේදිනේ..

"අනේ අයියෝ අප්පච්චී බොරු කියලා මන් මොකෙක් හරි එක්ක යන්නද අනේ මට එහෙම පම්- මොන කොල්ලෙක් වත් නෑ අප්පච්චී ඇයි මාව මෙච්චර අවිශ්වාස ..ආ මේ ෆෝන් එක බලන්න"

"ආ ඔව්මයිනෙ අප්පච්චී අද ක්‍රිකට් ප්‍රැක්ටිස් තියෙනවා කියලා දාලා "

යැයි යැයි යැයි තම කිව්වා මන් කොහෙද ඉතින් මාව විශ්වාස කරන්නෑනෙ මගෙ රැවුල නෑ නේ හහ් මුන් හිතන් ඉන්නෙ මන් මොකෙක් කියලද දන්නෑ රෙද්ද මන් එහෙම නෑ මන් හොඳ ලමයෙක් මහන් වෙන්න ඉන්නෙත් මේ මන් මේ මුන්ගේ විශ්වාසෙ බිඳලා වගේනෙ කතාව අර අර බේස ගෑනි ලලනි නිසා තමා ඔක්කොම ඔය ගෑනිට හැඳි ගෑවිල බඩ ගෑවිලම පලයන් මන් නම් කියන්නේ