BIÇAK VE YARABANDI

15. BÖLÜM : HAKİKATTEKİ SIR

Oy vermeyi unutmayın ♡

Gerçeklerin ortaya
çıkışı;
Bir aileyi darmadağın
etti.
Bir kızın ve oğlanın
doğuşu
Dildeki sıra
tanıklık etti.

Gerçekler bir bir gün yüzüne çıkarken
Bir canavar oluverdi.
O kahraman.

....

15. BÖLÜM: HAKİKATTAKİ SIR

Gözüm çalışma masamdaki takvime takılmıştı. Mevzu takvimde değildi mevzu gündeydi. Ayın 23'üydu.

Ölüme kucak açmış bir kızın miladıydı Bu gün. Bu gün benim tam dört sene önce iyileştiğim gündü.

O zamanlar bir çıkış yolu yoktu. İyileşemiyecektim. Ölüm bana kol kanat gerecekti. Beni içine çekecekti. Sonra bir  imkansız gerçekleşti. Katilimin kanından biri bana iyilik etti. Iyileştirdi beni.

İyileşemiyeceğim bir hayatta, ölmek güzel gelebilirdi esasında. Düşündüğümde kurtulamasaydım ölmek benim için korkunç gelmezdi ki;

Benim ruhum ölmüştü, o zamanlar kalbimi emanet ettiğim kimse birer cellat kesilmişti. Elindeki hançerdi belki fakat ölüme tanıklık eden sözleriydi.

Elimdeki dosyaları bir kenara koyduğumda, birer havlama sesi kulaklarıma doldu.

Neşeyle salona doğru yürüdüm. Dost beni gördüğünde koşarak üstüme atladı. "Oğlum!" Patileri omuzlarımdaydı ve aralıksız bir şekilde dili yanaklarımı yalıyordu. "Bende seni çok özledim."

Barlas Dost'un tasmasını konsolun önüne bıraktı. Dost, enfeksiyon kapmıştı ve üç haftaya kadar klinikte yattı. İlk zamanlar onu sık sık görmeye gidiyordum fakat bir gece ansızın veteriner aradı ve durumunun kötüye gittiğini, daha yakın bir tedaviye alınacağından bahsetti.

Dolayısıyla dışarıdan kimseylede görüşmesi yasaklandı. İki gün önce durumun iyi olduğunu öğrendim. Veteriner bir kaç gün içinde eve gideceğinden bahsetti. Oğlum bugün çıkmıştı ve benim şirket işleriyle yoğun olduğum bir günde gidip alma şansım oldukça azdı.

Barlas benim için Dost'u almaya gitti ve beni oğlumla kavuşturdu.

Bazı anlar oldukça gariptir. Tarihin bize bıraktığı izler hayatla birleşir. Dört sene önce benim iyileştiğim bir tarihte Oğlum da benim gibi bu tarihte iyileşmişti.

Dost'u kucağıma aldığımda mutfağa doğru ilerledim. Onun için proteinli mamalar hazırlamıştım. Dost mamalarımı görünce beni unutup onlara doğru ilerledi.

Dost'un kavuşma anını ona özel kılmak için salona doğru ilerledim. "Getirdiğin için çok teşekkür ederim. Sen olmasan napardım bilmiyorum."

Omzumu silkti. "Önemli değil. Hem ne dicem. Bu aralar işlerini düzene koysan iyi olur çünkü katılman gereken bir nişan var." Dedi Barlas.

Duyduğum sözlerle yorgun gözlerim kendine gelmişti. "Nasıl? Ne zaman?" Barlas bu halime güldü. "Bu hafta sonu cumartesi. Öğleden sonra yapalım dedik. Akşama kalmasın. Biz bize oluruz. Merkezdeki sahilde yapıcaz. Ona göre hazırlan."

"En sevdiğim! Açık hava ve deniz. Pasta olucak mi? Bari geldiğimize deysin." Dedim. Barlas dış kapıya doğru ilerlerken konuştu. "Normalde olmayacaktı fakat şimdi sen gelmezsin diye yaptırdık. Hem Alçin'de istedi."