2. BÖLÜM : EVİ TERKETMEK

66 10 0
                                    

İyi okumalar herkese !



Seni sevdiğimi söylemiştim
Herdefasında
Sense gülümserdin
Korkusuzca
İnanırdım sana yalansızca
Gerçekler yalan olduğunu inandıran
Adama

Kalbime bir bıçak yarasını hatırlatan
Kişiye;
Bıçağı kalbime sokman
Kendi ölüm fermanını yazmandır
Çünkü ;
Kalbimde kandan başka katilimde
Mevcuttur.


Her şeyin bitişi, o günün sonu
Yalan bir aşk
Katili oldu zavallının
Canavarlarla dolu bir dünyada
Son günüydü belkide
Aşk sonu olucaktı
Yolun yarısında ölmeseydi nedensizce.

Gözlerin yalan söylediği bir dünyada, gerçeği bulmak zordur derler.
Ne güzel derler.
Hep derler.
Oysa yalan baş ucumuzda zamanın
Gelmesini bekler.

2. BÖLÜM: EVİ TERKETMEK

Kaybolduğum zaman bir tanıdık görmek isterdim etrafımda.

Çünkü eğer bir tanıdık görürsem evime giden yolu bulurdum. Sadece bir tanıdık beni ben yapan şeyleri bile bilirdi.

Sorusunu tekrarladı.

" Kayla,Bu saatte neden ayaktasın ?"

Arkamı döndüğümde onu gördüm. Onun aksine,kısık bir sesle konuştum.

"Uyku tutmadı. Sen yeni geldin sanırım"

Gözleri, Gözlerimin içine bakıyordu. Böyle anlarda kendimi savunmasız hissederdim. Sanki içimi görecek, beni anlayacakmış gibi.

"Duş almak için gelmiştim. Şimdi gidiyorum" Elleri ilk konuştuğundan beri ensesindeydi. Gözleri bir saniye olsun gözlerimden çekmemişti .

Gözlerinin tonu öyle güzeldiki, her defasında nasıl büyülendiğimi bilemez şaşırır kalırdım.

"Anladım"

Bu kadar. Bizim konuşmamız bile geçmişe haksızlıktı. Geçmiş, geçmiyordu. Çoğalıyordu, kaniyordu, kabuk tutmuyordu.

En çokta o, geçmişin anıları sadece ama sadece sanki onda hayat buluyordu. Vazgeçemiyordum, olmuyordu, bitiyordu.

"Sormayacakmısın nereye gittiğimi" Gözlerimizi kaçıran ben oldum. Dikkatlice gözlerimin içine bakıyordu ki; eski beni, onu, bizi hatırlatıyordu.

"Hayır, beni ilgilendirmez sonuçta"

Gözleri artık gözlerime bakmıyordu, ve ben bitiyordum.

"Özür dilerim"

İki kelimeden oluşuyor. Anlamı kişinin yaptığı bir hatadan dolayı af dilemesi olarak ifade ediliyor. Lakin benim lügatımda bu geç kalınmış bir ifade, geç kalınmış, gerek kalmamış.

BIÇAK VE YARABANDI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin