" Shhh..."
" ទន់ល្អណាស់...ហ្អឹស" បាតដៃធំលូកច្របាច់ផ្លែប៉េះដែលអង្គុយចំពីលើពោះនាយ លេងតាមអារម្មណ៍ក្រអឺតខ្នាញ់
" ហ្អឹម..."ក្បាលតូចនៅប្រឡោះរាងក្រាស់កំពុងលេងប្អូនៗរបស់នាយពេញៗមាត់ ព្រោះវាជាស្តង់ដា គេបៀមខ្ជាក់ៗឡើងចង់ស្លាក់
" ល្អណាស់...អ្ហឹស" អ្នកដែលចាំទទួលយកភាពសុខស្រួលប្រឹងសង្គត់ក្បាលរាងតូចដោយសារតណ្ហាធ្វើឲរាងកាយស្តើងខក់ឡើងហូរទឹកភ្នែក
" អ្ហឹក...អួល! ."
" បែបនេះវិញ! " នាយក្រោកអង្គុយលើពូកទើបចាប់លើកបីរាងកាយស្តើងអោយអង្គុយពីលើនាយ ចាន់ក៏បានតែអោបករនាយផ្អែកនិងស្មារបើកធំទូលាយរបស់នាយ
ផ្លាប់!
" អ្អាស៎..." រាងកាយតូចត្រូវបញ្ជេញសម្លេងម្តងទៀតសុខៗនាយស៊កបញ្ចូលពីខាងក្រោមគ្មានប្រាប់អីបន្តិច ទឹកភ្នែកដោយសារភាពឈឺក៏បន្តស្រក់
" អឹស៎..អ្ហា! " ចង្កេះមាំប្រឹងដោលមិនដាច់បញ្ចូលអ្វីៗជារបស់នាយអោយទៅចាន់គ្មានសល់
ក្នុងរាត្រីយប់នេះ សម្លេងថ្ងូររបស់អ្នកទាំងពីរបន្តក្នុងម៉ោងវែងអន្លាយ បន្តរហូតទាល់តែឆ្អែតឆ្អន់ សម្លេងលាន់រំងំព្រោះភាពតណ្ហាបាំងមុខ មានតែភាពស្រណុកស្រុកស្រួល បន្តពីមួយម៉ោងទៅមួយម៉ោង
បច្ចុប្បន្ន
" ស៊ាវចាន់! " បន្ទាប់ពីរកនឹកអស់ជាយូរអុីបូក៏នឹកឃើញប្រុងនិយាយត្រូវចាន់យកដៃខ្ទប់មាត់នាយហាក់មិនចង់រំលឹក
" កុំ...កុំនិយាយអី"
" ប៉ុន្តែពួកយើងជ្រុលជ្រួសរាងកាយជាមួយគ្នាហើ-"
" ខ្ញុំប្រាប់ហើយកុំនិយាយ! " ស៊ាវចាន់ធ្វើមុខរាបស្មើមិនស្រទន់ដូចរាល់ដង ទើបស្រវាភួយយកមកគ្របរាងកាយតែម្នាក់ឯងហើយចុះពីលើគ្រែដើរទាំងញីញ័រទៅក្នុងបន្ទប់បាត់បិទទ្វារលឺស៊ូតែ
ក្តាំង!!!
" ហឺយ! " អុីបូជ្រោងសក់ក្បាលឡើងរញ៉េរញ៉ៃសម្លឹងមើលទ្វារដែលចាន់បិទចង់បាក់ទ្វារ ទើបចុះពីគ្រែអោនរើសកន្សែងរាងតូចដែរនាយដោះចោលយប់មិញយកមករុំចង្កេះ បែបនេះមានតែនាយត្រូវទៅងូតទឹកបន្ទប់ផ្សេងនោះឯង
មិនមែនតែចាន់ដែលមិនចង់អោយរឿងបែបនេះកើតឡើង តែនេះវាបានកើតហើយកែខៃយ៉ាងម៉េចកើត?
កន្លងផុត១៥នាទីហើយ
ប៉ុន្តែស៊ាវចាន់មិនទាន់ចេញពីខាងក្នុងបន្ទប់ទឹកឡើយអុីបូដែរងូតទឹករួចរាល់ ក៏យកខោអាវស្លៀកពាក់បែបនៅផ្ទះមិនចេញទៅណា រួចចុះទៅក្រោមមុន ព្រោះបើនៅចាន់ចេញមកឃើញអាចធុញថប់ ទុកអោយគេនៅម្នាក់ឯងក្រែងថាល្អជាងមុនបន្តិច
ម៉ោង៨ជាងហើយមេឃក៏មិនទាន់រាំងនៅភ្លៀងមិនឈប់នាយចុះមកខាងក្រោមធំក្លិនអីឈ្ងុយនៅលើតុអាហារឃើញថាតូសា ហាជិកំពុងចាំ
" យ៉ាល្បងមកហើយ ព្រឹកនេះមេឃភ្លៀងខ្ញុំបានធ្វើបបរបង្គា មេឃត្រជាក់ៗបែបនេះហូបទៅធានាឆ្ងាញ់"តូសាគេឈររៀបរាប់ ថែមទាំងបើកចានបបបង្គាដែរគ្របរង់ចាំអុីបូ ស៊ាវចាន់មកហូបជុំគ្នាអោយមើលទៀតផង
" និយាយតាប៉ែឡោតណាស់អាតូ" អុីបូយកដៃរុញថ្ងាសតូសាចេញរួចដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះភ្លក្សបបមួយម៉ាត់
" ល្បង អត់ឆ្ងាញ់មែន? " ហាជិ អោនមុខទៅជិតនាយ មានណានាយរុញក្បាលចេញចង់ជ្រុះពីកៅអី
" កុំមកជិតយើងពេក! "អុីបូ
" លម្អៀងច្បាស់ណាស់ " ហាជិ
" វាស្អីឯង? ចង់ក្រឡុកខួរយើងទាំងព្រឹកហេស៎?"
" វាចង់ថាពេលល្បងអុីនៅក្បែរ អ្នកបងអត់ឃើញរុញចេញដូចវាផង" តូសាគេបកស្រាយ
" មែនហើយ "លឺតូសានិយាយទើប ចាប់អារម្មណ៍ស៊ាវចាន់យូរហើយមិនទាន់ចុះមកទៀត
" មានអីហ្អេសល្បង" ហាជិសួរ
" តូសាទៅដួសបបរ១ចាន ហើយចាក់ទឹក១កែវដាក់លើថាសអោយផង"
" អូខេ" តូសាគេមិនចេះដេញដោលច្រើនដូចហាជិឡើយទើបរហ័សទៅផ្ទះបាយធ្វើតាមល្បងអុីខ្លួន ចំណែកអុីបូទៅអង្គុយរុករកថ្នាំ ដែលត្រូវការ រកឃើញ ក៏ស្របពេលតូសាចេញមកល្មមហុចថាសអោយនាយទើបឡើងទៅខាងបាត់ ក៏មិនភ្លេចនិយាយហាមប្រាមពីនាក់និងថា
" ហាមឡើងទៅខាងលើ "
" ស្អីរបស់គាត់និង? " ហាជិឆ្ងល់ៗក៏អង្គុយហូបបបបង្គារជាមួយតូសាបន្ត
" ឯងអោយតែបុិនចេះដឹងខុសរឿងប្រយ័ត្នល្បងអុីវាយបែកក្បាល"
" មិនកាន់ជើងហើយថាថែមទៀត! "
" ប៊ែក" តូសាលាតអណ្តាតដាក់មិនខ្ចីខ្វល់ញាំបន្ត
To be continued!
part 4:ព្រោះជាតិស្រា?
Start from the beginning
