Evin içinde bir müddet ona seslendim ve aramama rağmen bulamadım bu yüzden tek çare telefonla aramak olunca aramaya başladım.
"Alo?"
"Barış nerdesin?"
"Canım antremana geldim yarım saate geleceğim."
"İnsan bir haber verir."
"Pardon canım ben kapatıyorum hadi görüşürüz."
"Kolay gelsin canım."
Her şeyi bence olduğu gibi görüp kafamda kurmamalıyım sonuçta antremanı oluyor bu çok normal bir şey düşündüğüm gibi bir şey yoktur herhalde.
Tabii ki yoktur Ada saçmalama.
Ben yatak odasında telefonumla ilgileniyorken bir anda aşağı kattan kapı açma sesi geldi yataktan kalktım ve Barışın sesini duymamla içim rahatladı.
Merdivenlerden aşağıya tam inecekken telefonumun çalmasıyla odama geri gittim telefonu elime aldım ve arayan kişiye baktım.
Annem arıyor...
Reddedildi
Her zaman modumu düşürmek zorunda mıydı?
Tam merdivenlere doğru yöneldim ve Barışı merdivenlerde gördüm yanıma geldi ve bana sarıldı.
"Hoşgeldin Barış."
"Hoşbuldum güzelim de bir şey mi oldu?"
"Ne olacak işte annem aradı açmadım."
Benden geriye doğru çekildi elini yanağıma koydu ve "bence konuşsan iyi olabilir." Dedi.
"Barış Allah aşkına ne konuşacağım sende başlama."
Bir tık fazla sinirliydim galiba.
"Tamam be ben bir şey demedim." Dedi ve boynuma bir öpücük kondurup üstünü değiştirmek için odaya doğru gitti.
Bende merdivenlerden indim ve salona geçip oturdum.
Barış'ın "Ada" diye seslenmesiyle yukarıya doğru çıktım ve yatak odasına girdim.
"Efendim?"
"Sence ne giysem?"
Sanarsın moda artisti.
"Nereye gideceğiz?"
"Bilmem istersen alışveriş merkezine gideriz."
"Tamam olur." Dedim ve Barışın önüne geçip dolaptan kıyafet bakmaya başladım Barışta bu sırada yatağa oturmuş beni izliyordu.
Uzun bir arayıştan sonra ve Barış beyin beğendiği kıyafeti buldum.
Basic beyaz bir tişört ve siyah eşofman seçmişti.
Bende bir tane krem kazak altına kot pantolon yanıma da bir tane siyah çanta almıştım.
Zaten yanımda sadece bu kıyafetler vardı.
Barış arabayı çalıştıracağını söyleyip gitmişti bende son kere aynada kendime baktıktan sonra evden çıktım ve arabaya gidip bindim.
Barış sürücü koltuğunda oturmuş ve bana bakıyordu bende noldu der gibi bakınca "güzelliğinize bakakaldım." Dedi ve yanağıma bir öpücük kondurdu.
Sanarsın Galler prensesiyiz hallere bak.
Barış arabayı çalıştırdı ve gitmeye başladık.
.
.
.
.
.
