"Olabilir miydik?"

982 35 45
                                    

Ne yalan söyleyeyim barışla yakın olmak istiyordum ama bana yaptığı gibi inadına onu kışkırtma planları kuruyordum ve bir anda kapım çaldı kapının önüne gidip açtım  ve İrem bana şaşkın bir şekilde bakıyordu
"Hoşgeldin İrem." dedim

"Nasıl bu kadar rahat oluyorsun Ada çıkan haberleri görmedin mi?" dedi ve bütün hayatım gözlerimin önünde geçti

Barışı kışkırtmak istemiştim ama

Eğer Ryanla ilgili bir haber çıktıysa

Kesin olarak bir kaçışım yoktu.

Ve çıkan şeyleri görmemiştim İrem bana gösterdiğinde ağzım açık kalmıştı ve bugün tasarladığım formaları Galatasaray kulübüne göstermeye gitmem gerekiyordu.

Telefonumu şarja taktım kahvaltı ettim bir pantolon bir gömlek giyip arabama doğru yol aldım. Arabaya vardığımda telefonuma gelen mesajları merak edip açtım.

+90 ********
Ne yapmaya çalışıyorsun?
Gerçekten benim yerime onu mu tercih ettin?

Barıştan istemsizce özür dilemek isterdim.

Siz:
Barış tesislere geliyorum oradan konuşalım olur mu?

Şu anda yaptığım büyük bir salaklıktı ama ona bir şeyleri açıklamak istiyordum kafam çok karışıktı ve bunların olmasından onun oyun içindeki performansının düşmesini istemiyordum.

Tesise vardığımda odama gittim tasarladığım formaları ayarlayıp toplantı odasına doğru gitmeye başladım. Toplantı bitmişti ve gayet iyi geçmişti tasarladığım formaları beğenmişlerdi. Odama gittim bilgisayardaki işleri hallettim ve şimdi Barışla konuşmam gerekiyordu

yanına gitmeli miydim?

Onun benim yanıma gelmesini beklemeli miydim?

En fazla ne konuşabiliriz?

Beynin düşüncelerle bulanıklaşmışken kapı çaldı "gel" dedim ve içeriye Kerem girdi.

"Ada işler nasıl gidiyor formaları yapabildin mi?"

"Evet 2-3 kişi dışında bitti gibi"

"He iyi o zaman akşam 7 gibi benim evde toplanıyoruz gelmek ister misin?"

"Olur tabii gelirim"

"Tamam hadi görüşürüz ben çıkıyorum Barışı haberdar edersin"

"Görüşürüz Kerem"

Neden barışı ben haberdar ediyordum kendisi arayıp söyleyemiyor muydu?

Eşyalarımı toplayıp halısahaya doğru gitmeye başladım ve bir yandan da stresliydim. Sahaya vardığımda Barış hala antreman yapıyordu onun dışındakilerden Zaha, Berkan ve boey kalmıştı. Bir süre sonra Barış beni fark etti ve yanıma doğru geliyordu...

Evet geliyordu ve çok korkunçtu.

"Ada naber Keremi gördün mü?"

Fazla sempatik davranıyordu ondan beklenmeyecek hareketlerdi.

"İyiyim sağol sen nasılsın bu arada kerem çıktı"

Nefha | Barış Alper YılmazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin