Kapıya gitti kapıyı açtı ve gördüğü kişiyle ağzı açık kaldı.
"Anne!!" Dedi ve kapının arkasında kalan kişiye sarıldı.
Annem içeriye girdi ve beni gördüğünde Ferdinin verdiği tepkiyi vermişti.
Barışla sevgili olmamı bile istemiyordu.
-Flashback-
"Adacığım seninle bir konuyu konuşmak istiyorum."
"Dinliyorum annem."
"Net bir şekilde söylüyorum ve bu konuda netim Barışla arkadaş olmanı bile istemiyorum."
"Şaka mı yapıyorsun?!"
"Öyle bir halim mi var?"
"Sen-"
"Beni dinle güzel kızım o sana iyi gelmez."
Çantamı aldığım gibi ayakkabılarımı bile tam giymeden dışarıya kendimi attım. Gerçekten yaptığı manyaklıktı insanı sevdiği kişiden resmen mahrum bırakıyordu.
-Flashback end-
Yüzüne uzunca baktım tekrar galiba aynı senaryo yaşanacaktı.
Çantamı aldığım gibi kendimi dışarıya attım ve merdivenlerden hızlıca inmeye başladım.
Arkamdan bana sesleniyorlardı daha fazla dayanamıyordum.
Barış'tan.
Adanın arkasından bende gitmeye karar verdim kapıdan tam çıkarken Adanın annesi kolumdan tuttu kendine doğru çekmeye çalıştı başaramadı ve kulağıma yaklaşıp "kızımla olmana izin vermeyeceğim Barış." Dedi ve kolunu bıraktı.
"Elinden geleni ardına koyma anneciğim." Dedim ve göz kırptım.
Şimdiki hedefim Adayı bulmaktı.
Ada'dan.
Koşarak arabama gittim ve kafamı direksiyona koyup kendimi bıraktım en sonunda birinin cama tıktıklamasıyla kafamı direksiyondan kaldırdım ve Barışı gördüm.
Arabanın kilidini açtım Barış arabaya bindi ve bende o bindiği gibi geri kafamı direksiyona koydum.
Barış elini saçlarıma götürdü ve kulağımın arkasına sıkıştırdı Barış böyle yapınca bende kafamı kaldırdım ve ona döndüm.
Barış bu sefer elini yanağıma koydu ve "tamam güzelim hallettim ben." Dedi.
Eli yanağımdayken elini yanağımdan çektim ve eline bir öpücük kondurdum.
Barış bir anda arabadan indi benim kapımın önüne koşarak geldi kapıyı açtı ve inmem için işaret etti. Elinden tuttum indim yanağına bir öpücük kondurdum ve yan koltuğa doğru ilerlerken annem bize bakıyordu.
Fazla umursamayıp araba koltuğuna oturdum o sırada Barışta oturdu ve Barış arabayı kullanmaya başladı.
.
.
.
.
.
.
.
.
Arabanın sallanmasıyla uyandım ve bu sırada Barış arabayı park etmeye çalışıyordu hala benim uyandığımı fark etmemişti.
Araba park ederken bile mükemmel gözüküyordu.
Saçları, gözleri, elleri, dudakları...
Arabayı park etti birlikte arabadan indik ve Barış evin önündeki saksının altından anahtarı çıkardı ve villanın kapısını açtı.
