"İyi gidiyor."

312 17 3
                                    

Bugün benim izinli günümdü bu yüzden İrem'le buluşmaya karar verdim ama İrem müsait miydi bilmiyorum. Sabah uyandım kahvaltımı ettim pijamalarımla evde oturuyordum ve kapı çaldı. Barışın olmaması için dua ederek kaşıya gittim ve açtım.

Jayden.

İrem

Ferdi.

Ağzım açık onlara baktım ve sonra selam vermeyi akıl ederek hoş geldiniz dedim ve kapının önünden kenara doğru çekildim. Jayden geçti geçerken bana sarıldı Ferdi arkasından geçti o da sarıldı sonra arkasından İrem geldi ve bana sıkı bir şekilde sarıldı.

Bu kızın enerjisine bayılıyorum.

"Günaydın İrem bugün tam da seni arayacaktım buluşalım diye."

"Günaydın akşam yemeğe gideceğiz sen kendine şimdiden kıyafet seç."

O sırada İrem içeriye salona doğru ilerledi ve Ferdinin yanına oturdu bende anlamaz bir tavırla bakıp "nereye?" diye sordum.

İrem de "bizim grup işte irfan, cengiz falan var."

Ryan'ı çağırmak istiyordum ama yanlış anlar mıydı? Sanmam.

"Ryan?"

"Sormadım gelecek mi bilmiyorum."

"Tamam ben sorarım." Dedim ve içeriye gidip filtre kahve yaptım. Yaptıktan sonra yatak odama gittim ve Ryanı aramaya başladım.

"Alo Ryan günaydın."

Uykulu bir sesle "günaydın ada?"

"Akşam arkadaşlarla akşam yemeğine gideceğiz gelmek ister misin?"

"Kimler olacak?"

"İrem, Ferdi, İrfan, Gözde, Cengiz..."

"Cengiz varsa geliyorum o zaman." Dedi ve gülmeye başladı.

Cengiz'le çok yakınlardı ve gerçekten bu durum beni mutlu ediyordu.

Ryan çoğu kişiyle zaten iyi anlaşamıyordu.

Telefonla konuşmam bittikten sonra mutfağa girdim filtre kahveleri bardaklara doldurdum bardakları tepsiye koydum ve içeriye götürdüm. L koltuğun önünde bir tane ahşam masa vardı tepsiyi oraya bıraktım ve koltuğa oturdum. Oturduğum zamandan 5-6 dakika geçtikten sonra Ferdi bana döndü ve "Barışla nasıl gidiyor?" diye sordu. Benim hala onunla sevgili olmamı veya fazla yakın olmamı istemiyordu.

Bence istememekte bir tık haklıydı.

"İyi gidiyor." dedim kendimden emin bir sesle.

Ferdi bana döndü sırıttı ve telefonunu bana çevirdi.

Telefona baktığımda Barışın kucağında bir kız oturuyordu.

Barış gülüyordu.

Elleri kızın belindeydi.

Telefonu önümden çekti ve benim dolu gözlerime bakıp "baya iyiymiş ya." dedi ve geri önüne döndü.

Ne yapmaya çalıştığını bilmiyorum ama İrem'de anlamaz tavırlarla ferdinin suratına bakıyordu.

"Ben bir tuvalete gideceğim." dedim ve hızlı adımlarla tuvalete gittim.

Işığı açtım içeriye girdim ve kapıyı kitledim.

Benim o kızdan ne farkım vardı?

Aynaya baktım.

Bu duygusal anımı bölen Jayden oldu.

Nefha | Barış Alper YılmazWhere stories live. Discover now