ARIN DENİZ (Gerçek ailem)

BÖLÜM 27

BÖLÜM 27: AMCA MI?

Ben de gitse miydim acaba?

Gidelim. Bir işler karıştırıyor bu.

"Ben de hemen bir lavaboya gidip geleyim." Hemen ayağa kalktım ve odadan çıktım. Sessiz ve yavaş bir şekilde etrafa bakınmaya başladım. Nerdeydi bu? Koridorun sonuna kadar yürüdüğümde Alves'in kısık sesli konuşmalarını duydum.

"Halledicem diyorum niye anlamıyorsun amca?" Amca mı? Neyi halledicekti?

"Tamam. Şu birkaç gün geçsin. Şüphe çekmeyelim." Son sözlerini söyleyip telefonu kapatmıştı. Aynı zamanda da ezan okunmaya başlamıştı. Hızlı ama sessizce salona doğru ilerledim.

İçeriye girip hemen yerime oturdum ve yemek yemeye başladım. Bu sırada da Ahves gelmişti.

Birkaç dakika sonra dedem, önce boğazını temizledi sonra ise konuşmaya başladı.

"İki gün sonra konakta iftar yemeği verilicek. Ona göre hazırlıklar başlasın." Heyacan ile hemen dedeme döndüm ve konuştum.

"Dede! Genç, çıtır, aşiret ağalarıda gelecek mi?" Sorduğum soru ile iki yandan kafama vurulmuştu. Önce soluma baktım. Aram. Sağıma döndüm. Cihan.

"Tugay abim bitti siz başladınız!" Bu dediğime gülmüştüler.

"Deniz. Sus kızım." Yapma be baba. Olmasın mı aşiret ağası bir kocam.

"Sen de mi be baba? Olmasın mı şöyle bir aşiret ağası damadın?" Kafama yine vurulmuştu. Bu sefer vurmalarını babam istemişti.

"Şiddet görüyorum resmen! Reşit olduğum an kaçıcam buralardan." Tekrardan yemeğime döndüm ve ağzıma sarma tıkmaya başladım.

"Benim en büyük torunum nerde?!" Hemen babaanneme döndüm ve ağzımdaki sarmayı yutup konuştum.

"Ah babaannem ah. Senin o en büyük hayıraız torunun gelmedi. İşleri varmış. Çok hayırsız bir adam." Sustuğum an bir ses duyuldu.

Ha?

"Demek hayırsız ha?" Lan! Bu Barın abimin sesi. Hemen arkamı döndüm. Ee yok.

"Orda değilim." Sesin geldiği yere döndüğümde annemin elinde tuttuğu telefona baktım. Görüntülü aramaydı. Gözlerimi ekrandan çekip anneme baktım. Dudaklarını birbirine bastırmış bir şekilde gülüyordu.

Anneğğ sen beni yakğğğtınn!

"Yeğenim sen niye gelmedin?" Rohat amcam sormuştu bu soruyu.

"Biliyorsun amca durumları. Birazda işlerim vardı." Rohat amca onu kafasıyla onaylamıştı. Bu sırada lafa Cihan atlamıştı.

"Abi bil bakalım Deniz ne istiyor?" İsmimi duyduğum an kafamı kaldırıp Cihan'a baktım. Ne istemişim ben?

Deminden beri Aşiret ağası diye tutturan da ebemdi zaten.

Bu sefer sıçtım.

"Ne istiyor?" Gözlerimi kapatıp Cihan'dan gelecek cevabı bekledim. Cihanişko sen beni yaktınn.