BÖLÜM 19

12K 723 96
                                    

BÖLÜM 19 : BARTU

"Doktor civanım, başka bir günde seninle gideriz bir kafeye. Niye bu kadar dram yaptın yav?!" Sabahtan beridir Tugay ile uğraşıyordum.

"Söz mü?" Heralde o da sıkılmış olmalı ki, kabul etmişti onunla başka bir gün dışarı çıkmayı.

"Söz yav söz. Hem birlikte çıktığımızda sadece kafeye gitmeyiz başka bir şeylerde yaparız." Genişçe gülümseyip bana sarılmıştı. Kendimi kötü hissediyordum böyle. Çünkü ilk Barın'a demiştim abi kelimesini. Dün Barın abime, abi diye seslendiğimde bana buruk bir şekilde bakıyordu.

Öhöm.

Bir.

İki.

Üç.

"Neyse artık benim çıkmam gerekiyor, görüşürüz abi."

Salmıştım bombayı.

Hızlı adımlarla odamdan çıktım ve asansöre bindim. Bu sefer unutmamıştım asansörün varlığını. En alt kata bastım ve beklemeye başladım.

Bu sırada telefonumu açıp whatsapp'a girdim. Yazmıştı.

Sapık: Yanlış anladın

Sapık: Niyetim seni korkutmak değildi

Sapık: Ben seni tanıyorum ama sen beni tanımıyorsun ;)

Siz: Nerden tanıyorsun sen beni be?

Siz: Nerden tanıyorsun sen beni be?

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Nerden tanıyordu beni?

Sonunda asansör durunca indim ve salona girdim. Babaannem, annem ve yengelerim yarınki iftara kimi çağıracaklarını konuşuyorlardı.

"Selamünaleyküm." Deyip içeri daldığımda bütün bakışlar bana dönmüştü. Bugün pazar günü olduğu için herkes evdeydi. Babam ve amcalarım bahçede oturuyorlardı. Kuzenlerin bazıları odalarında bazıları ise salonda oturuyorlardı. Kuzey, Pars ve Ege'de burdalardı.

"Aleykümselam." Dediklerinde direkt konuya girmiştim.

"Annem, ben çıkıyorum." Dediğimde annem kafası ile onay vermişti.

"Nerye torunum?" Babaannemin sorduğu soru ile ona dönmüş ve konuşmuştum.

"Bartu abimle buluşacağız, babaannem." Dediğimde gülümsedi ve tekrardan yengelerime döndü.

Sağ tarafta oturan Ege'ye göz kırpıp öpücük attım.

Hiç kimsenin konuşmasına izin vermeden salondan çıktım ve evin dış kapısına geldim. Kapıyı açıp çıkmadan hemen önce ordaki aynadan kendime bakmış öyle çıkmıştım.

Bugün sıcak olduğu için yazlık bir elbise giymek istemiştim. Kısa, beyaz ve üstünde çiçekler vardı. Beyaz bir spor ayakkabı ile tamamdım.

ARIN DENİZ (Gerçek ailem) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin