ARIN DENİZ (Gerçek ailem)

BÖLÜM 14

BÖLÜM 14 : ŞİRKET

"Deniz! Hadi kalk artık." Yarım saattir olduğu gibi Pars hala başımda durmuş beni uyandırmaya çalışıyordu. Artık dayanamayıp yatakta oturur pozisyona geldim ve Pars'ın yüzüne dik dik bakmaya başladım.

"Sabah sabah napıyosun başımda?" Yeni uyandığım için sesim hafif kısık geldiği için Pars gülmüş ve sorumu cevaplamıştı.

"Okula gitmen gerekiyor." Dediğinde şokla gözlerimi açtım.

"Saat kaç?" Yataktan kalktığımda Pars, "07.55" Demişti. Banyoya doğru koşup içeriye girdiğimde gülme sesi ve ardından kapı kapanma sesi gelmişti.

Hemen banyodaki işlerimi halledip, kıyafet odasına girmiştim. Okul formamı üstüme geçirdim ve saçlarımı taramaya başladım. Bugün öğleden sonra şirkete gideceğim için ayrı bir heyecanlıydım.

Saç tarama işi bittiğinde çantamı ve telefonumu alıp aşağı inmeye başladım. Yemek odasına geldiğinde hemen içeriye dalıp günaydın dedim. Sofradaki ler bana dönüp günaydın demişlerdi.

"Kızım, geç otur şöyle. Sana bir şey söyliycem." Babam konuştuğunda herkes susmuştu.

Noluyo ayol.

Hemen boş bir sandalyeye oturdum ve babama döndüm.

"Biz bir davet düzenlemek istiyoruz. Senin, bizim kızımız olduğunu herkesin bilmesi için böyle bir davet düşündük. Eğer sende istersen hazırlıklara başlayalım." Dediğinde biraz düşünüp cevap verdim. Benlik bir sorun yoktu. Ne olucaksa olsundu.

"Olur. Benim açımdan hiçbir sorun yok." Dediğinde gülümseyip önüne döndü. Annem ve yengelerim hemen ne giyeceklerini konuşmaya başlamışlardı.

Kahvaltı böyle geçmişti. Yemek yemeyi bitirdiğimiz de kalkmıştık. Bugün bizi Barkın bırakacaktı.

***

"Canım sıkıldı ya. Ne zaman bitecek bu ders?" Dediğimde yanımda oturan Buğra bana döndü ve konuştu.

"Bu fizik dersinde zaman hiç geçmiyor. Allah'tan son ders hemen eve gidip uyucam." Bu dersten sonra öğlen arası olcaktı ve bizim sınıfın dersleri bitmiş olucaktı. Buğra eve gidicekti, Ali ise arkadaşları ile okulda kalıp basketbol oynucak lardır. Ben ise şirkete gidicektim.

Sonunda ders bittiğinde çanta larımızı toplayıp sınıftan çıkmaya başladık. Önce eve uğtım, üstümü değiştirmek için. Bu yüzden Barın'ın almasını istememiştim. Zahir abi beni getirip götürücekti.

Çıkışa geldiğimizde Buğra hızlı bir şekilde yanağımı öptü ve eve doğru koşmaya başladı. Bu okula gelmek aslında onun işine gelmişti çünkü evi okula çok yakındı.

Zahir abinin kullandığı arabayı görünce hızlı adımlarla arabanın önüne geldim ve direkt ön koltuğa oturdum.

Zahir abi arabayı çalıştırınca bende hemen arabanın radyosuna bağlandım.

Eve geldiğimizde Zahir abiye, beni beklemesini söyleyip arabadan indim.

Kapıyı çaldığımda Delal yenge açmıştı. Bana gülümsedi ve hoşgeldin dedi. Sarılmak için açtığı kollarının arasına girip hoş buldum diyip çekildim ve hemen asansöre bindim.