Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM3:ÖNYARGI
Şu anda salonda oturuyorduk, ve hiç kimseden ses çıkmıyordu. Üçlü koltukta oturan biyolojik abiler olduğunu düşündüğüm adam'lar bana nefretle bakıyorlardı.
Onları boş verip kafamı, benim gibi tekli koltukta oturan sarışın meteora çevirdim. Ona baktığımda zaten onun da bana baktığını gördüm, gözlerimiz kesiştiğinde şaşırmıştım çünkü diğerleri gibi nefretle bakmıyordu aksine sevgiyle bakıyordu.
Bana gülümsedi ve göz kırptı.
Ama benim kalbim buna dayanmaz böyle yaparsan.
Adam'ın yüzüne boş boş baktığımı fark edince hemen kendimi düzelttim ve ben de ona gülümsedim.
Melek hanım boğazını temizleyip söze başladı.
"Çocuklar biliyorsunuz ki Aylin bizim öz kızımız değilmiş, ve bu sebeple kendi gerçek ailesi ile gitti." dedi ve devam etti.
"Biz de Deniz'in artık bizimle yaşamasını istedik."
Benden birkaç yaş büyük olduğunu tahmin ettiğim çocuk ayağa kalkıp konuşmaya başladı.
"O bizim kardeşimiz değil! Ne diye tanımadığınız kızı eve getiriyosunuz?!" Diye bağırdı.
"Kelimelerine dikkat et Kuzey!" Hafif yüksek ses ile adının Kuzey olduğunu öğrendiğim çoçuğa kızdı Azat bey.
Kuzey'in yanında oturan sarışın çocukta ayağa kalkıp konuşmaya başladı.
"Tanımadığınız aptal bir kız yüzünden Kuzey'e mi bağrıyorsunuz baba?"
"Pars kes sesini! Bir daha sakın Deniz'e karşı böyle bir saygısızlık yapma." dedi sarışın olan, aşkım.
Ne çabuk aşkın oldu.
"Susun yeter artık! Kuzey! Pars! Bir daha sakın Deniz'e kötü bir söz söylediğinizi duyarsam sizi mahvederim! Anladınız mı beni?" Dedi Melek hanım.
"Niye anne? Kardeşlerim doğru söylüyor. Ki zaten biz buraya senin, babam ve Ege için buraya geldiğimizi biliyorsun." Dedi en büyükleri olduğunu düşündüğüm adam.
Artık dayanamayıp konuşmaya başladım, yoksa bunlar beni ezeceklerini düşünürdüler.
"Yeter be! Bende buraya sizin için gelmedin, Melek hanım ve Azat bey için geldim sizde bunu üstünüze almayın," Son dediğimi az önce konuşan adama bakarak söyledim, aynen onun gibi.
" Ve ayrıca sizin abi liğinizede ihtiyacım yok, benim zaten bir abim var. 18 olunca da burada kalmıycam, abimin yanına gidicem, eskiden olduğu gibi ve o zamana kadar da siz beni görmezden gelin ben sizi görmezden geleyim. Dediğim gibi buradan gittiğimde Melek hanım ve Azat bey'le isterlerse konuşmaya devam ederiz ama ben gittikten sonra siz beni unutun ben sizi unutayım." Dedim hafif bağırarak.
