Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Dışı
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
İçi(evet biraz fazla yeşil)
Küçüklüğümde en sevdiğim renk yeşildi ailem pastaneyi açarken heryerin yeşil olması için elimden geleni yapmışım ve o yüzden heryer yeşil Biraz değişiklik yaptım o kadar
Pastaneyi açtım masaları silmeye başladım Elada yardım ediyordu ve aynada bir fotoğraf çekip story attım
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Bir süre sonra her gün gelen ve çok sevdiğim küçük bir çocuk ve annesi gelmişti
"Alaya ablaaa"r leri söyleyemiyordu ve daha 4 yaşındaydı
"Hoş geldin Kuzuum"dedim ve kucağıma alıp uzun uzun sarıldım küçük çocukları gerçekten çok seviyordum sonra annesine döndüm ve
"Hoş geldin Cemre abla"
"Hoş buldum canım"
"Ne istersiniz bu gün bakalım"dedim gülen bir yüzle
"Makayoon"
"Hmm hangi renklerden istiyorsun"
"Mavi ve yesill"dediğinde Milanı(küçük çocuk) kucağımdan indirdim ve makaron koymak için bir kap aldım
"Ne kadarlık olucak"
"Kutu dolana kadar koy canım"dedi bende kutuyu doldurdum
"150 lira"dediğimde parayı uzattı bende kutuyu poşete koyup uzattım o sıra Milanın eklere baktığını gördüm iki tane ekler çıkardım ve Milana birde Cemre ablaya uzattım
"Afiyet olsun"dedim gülen bir yüzle
"Aaa ekleyyy"
"Teşekkürler Alaracım"dedi Cemre abla ve devam etti
"Milan ne diyorduk biri bize birşey verince"
"Teşekküyleyy Alaya abla"dedi mutlulukla ve ekleri yemeye başladı
"Birde Alara ben buraya başka birşye için geldim aslında"
"Ne oldu kötü birşey yok umarım"
"Yok yok direkt konuya giriyim biliyorum çocuk bakıcılığı yapmıyorsun ama Milana 4 5 gün bakabilir misin birtek seninle konuşuyor biliyorsun başka kimseyi bakıcı olarka kabul etmiyor"önceden Milana çocuk bakıcılığı yapardım dükkana çalışan bakıyordu bende Milana kısa süreliğine bazenleri bakıyordum
"Tabi bakarımda neden noldu bir sorun yok değil mi?"
"Kocamın ailesiyle ilgili bir sorun oldu da o yüzden kuzum ben sana yazarım istersen kendi evinde istersen de bizim evde bakarsın"
"Tamam ablam birde tam olarak ne zaman olucak"
"Senin içinde sıkıntı yoksa yarın ama bir işin falan varsa erteliyebiliriz"
"Yok yok işim yok uygun bana"
"Tamam çok teşekkürler"dedi gülen bir yüzle
"Ne demek her zaman"dedim Milana el salladım Ve dükkandan çıktılar
Ela bana döndü
"Yine mi çocuk bakıcılığı ya"
"Seviyorum çocukları hoşuma gidiyor bakmak birde Milan diğer çocuklar gibi değil"
"Onu biliyorum zaten de ne biliyim kardeşin öldükten sonra bir çocukla böyle olman pek iyi değil Allah korusun birşey olur çocuğa yine eski haline dönmeni istemiyorum Alara"evet kardeşim ölmüştü ve bende Milanı kardeşim yerine koyuyordum ve zaten çok benziyorlardı ___________________________________
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Milan ___________________________________
"Milan olduğunda sanki kardeşim ölmemişte yanımdaymış gibi hissediyorum kardeş özlemini Milan yanımdayken hissetmiyormuşum gibi geliyor sanki kardeşim Milanmış gibi neyse bosver kapayalım konuyu"
"Sen bilirsin"
Hızlı geçiş
Saat 8 e doğru gelince dükkanı kapattım ve Ela ile eve doğru gitmeye başladık Elaların evin oraya doğru geldiğimizde
"seni eve bırakiyim"
"Yok ben giderim ya"dedim
"Dün olanlardan sonra asla izin vermem Alara"
"Merak etme Berke 1 2 gün yüriyemez bile"dedim ve güldüm
"Hadi sen eve git bende hızlı hızlı giderim eve"
"Off gönlüm hiç el vermiyor"
"Birşey olmaz hadi hadi"dedim bir süre dhaa ısrar etti ama kabul etmedim ve Elayı eve yolladım Çantamın küçük gözünden çakıyı çıkardım elimde tutmaya başladım
Kısa bir süre sonra eve gelmiştim kapıyı açtım ama kapı kilitli değildi kilitlemeyi unuttum herhalde diyip içeri girdim kapıyı kapatıp kilitledim ve hemen kendi odama doğru çıktım Odaya girmem ile şok geçirmem bir oldu
Oda tamamen dağınıktı makyaj malzemelerim yatağım eşyalarım herşey yerlerdeydi ve yatağımın üstünde bir not görmem ile yerdeki cam parçalarına dikkat ederek hemen yatağa doğru gittim
"Bu daha başlangıç.:) Sakın polisi arama."yazıyordu yine o adamdan dı yani Barandan çok uzun sürmeden benim burdan kesinlikle taşınmam lazımdı hızla ayağa kalktım ve acıyla yere çöktüm Ve çığlık attım kırık camlardan birine basmıştım Ve ağlamaya başladım acıdan değil olanlardan acıya alışmıştım artık canımı yakan şey cam değilde bir Ailemin olmamasıydı Annemin babamın kardeşimin sikik bir araba yüzünden ölmesi canımı yakıyordu Kendimi hep suçlamıştım O gün belki ben ısrar edip arkadaşıma gitmeseydim ailem şuan yaşıyordu Kendimden gerçekten nefret ediyordum ve deli gibi ağlamaya başladım nerdeyse 1 saat öylece ağladım gözlerim acımaya başladığında yerden kalktım ve göz yaşlarımı sildim ayağıma pansuman yaptım ve odayı temizledim
