Oyun Bozan//YARI TEXTING//

54. bölüm

Barış Yılmaz

Baranı hayatımda bu kadar çaresiz görmemiştim

Koca Baran Kılıç Kaplan bir kız için yıkılmıştı

Sara'da bile böyle kötü olmamıştı daha 2 haftadır tanıdığı kıza nasıl bu kadar bağlanmıştı ki?

Ama yalan yok Alarada baya güzeldi hatta ilk geldiğinde ona yavşicaktımda sonra dedim ki bu kız benim bacım!

Baran ilk günlerde yemek bile yemiyordu hatta ilk 2 gün ağzına hiç birşey sürmemişti ve zar zor yemek yedirmiştim en fazla 3 saat uyuyordu

Gerçekten Baranı ilk kez bu kadar çaresiz görmüştüm elinden hiç birşey gelmiyordu. Sahi ne gelebilirdi ki? Ölüyü diriltemezdi.

Alara öldüğü günden beri Baran ile kalıyorum çünkü onun ne yapıcağı kesinlikle belli olmaz
Kendi kafasına bile sıkabilir. Bir sürü ihtimal olduğu için silah ilaç gibi birçok şeyi ortadan kaldırdım

Büyük bir ses ile uyandığım gibi yine Baranın odasına gittim odada yoktu şaşırmamıştım hızla Alaranın odasına gittiğimde heryerin her yerde olduğunu Baranın ise yere çöküp tanrıya yalvardığını gördüm eline baktığımda kan içindeydi duvarlara baktım duvarlardada kan vardı ve duvara yapışık aynanın ortasi kırılmıştı
Ve yerde küçük cam parçacıkları vardı

"Alara lütfen lütfen affet beni çok özür dilerim"gibi şeyler mırıldanıyordu

Koşarak Baranın yanına gittim ne yapıcağımı hiç bilmiyordum

"Baran... Kardeşim kalk hadi yerden"dedim zar zor Baranı yerden kaldırdım ve Alaranın yatağına oturttum ardından yanına oturdum

"Ne oldu?"dedim birşey olmuştu Alaranın odasını dağıtıcaj kadar kötü birşeydi

"Rüyamda gördüm"

"Anlatmak ister misin Baran?"dediğinde kafa salladı

"Alarayı gördüm rüyamda...bir süre öyle bakıştık  sonra ben Alaraya yaklaştığımda bana nefretini kustu sonra 'seni asla affetmicem beni sen öldürdün' gibi şeyler demeye başladı Alaraya birkaç adım daha attığımda koşmaya başladı ben ise arkasından yalvarıyordum ormanlık alanda olduğumuzu fark edip bende peşinden koşmaya başladım ki Alara uçurum gibi bir yerde durdu bende yanına doğru ilerledim arkasını dönüp bana baktı yüzü kan içindeydi başından kanlar akıyordu
Bir anda aşağı atladı bende arkasından aşağı atladım sonra eyfel kulesinin aktındaki Alarayı gördüm yanına koştum bir erkekle öpüşüyordu"dediğinde çaresizce bana baktı

"Sadece bir rüya Baran zihninin sana oynadığı bir oyun"

"Hadi gel kahvaltı edelim"

"Baran bu sefer itiraz istemiyorum haline bak! Ne hale geldin! Kendine çeki düzen ver Baran gerçekten bu halini görmeye dayanamıyorum"

"Elimde değil"dediğinde Barana sarıldım Abran ise dümdüz durdu

Son zamanlarda hem Baranın hem kendi işlerimden dolayı çok yoğundum ve bu beni ne kadar yorsada Baran bu haldeyken birde işlerle onu uğraştıramazdım

"Baran hadi yemek yiyelim kardeşim itiraz yok!"dediğimde tam itiraz etmek için ağzını açtı ki ben susturdum

"Baran! İtiraz yok dedim"dediğinde sustu ve Baranı ayağa kaldırıp alt kata indirdim

Kahvaltı çoktan hazırlanmış çalışanlar gitmişti

Baranı masaya oturttum ve zorla olsada birkaç lokma yedirttim