kapıyı arkasından kapayıp kilitledi hızla yukar kata koştum ve odanın kapısını kapattım siktiğimin kdasında kilit olmadığı için arkasına sadece sandalye koydum
"SİKTIR GIT BE AMINA KOYDUĞUMUN SAPIĞI"diye bağırdığımda zorda olsa Ulaş kapıyı açmıştı ve üzerime doğru ilerliyordu
"ULAŞ YAKLAŞMA BAK SARHOŞSUN PIŞMAN OLUCAĞIN SEYLER YAPMA"
"Sana dokunmak benim hiç bir zaman pişmanlığım olamaz Alara"dedi bir anda beni tutup yatağa yatırdı ve üstüme çıktı ben bir yandan ağlarken bir yandanda iri cüssesini üzerimden itmeye çalışıyordum ama nafileydi hareket dahi etmiyordu ve sonra ise olan oldu tecavüz etmişti ve ben hiç birşey yapamamıştım kendimi pis hissediyordum kirli hissediyordum kendimden nefret ediyordum Ulaş gittiği gibi Canı aramıştım ve hemen gelmişti herşeyi anlattım ve sinirden deliye dönmüştü
"Can ben kirliyim pisim"diyordum hep Can ise
"Sen istemedin Alara zorla yaptı o pis o kirli iğrenç o kendini suçlama Alara"gibi bir sürü şey diyordu o zamanlar Can yanımdan bir saniye bile olsun ayrılmamıştı bizde kalıyordu ve nereye gidersem hep benle geliyordu
Birkaç gün sonra hamile olduğumu öğrenmiştim ve tam anlamıyla yıkılmıştım
Tecavüzden dolayı olan bir çocuğum vardı ilk başlarda aldırmayı düşünüyordum ama ilerki zamanlarda onun suçu olmadığıba karar vermiştim ve yaşaması gerektiğini düşünüyordum Can aldırmamızı söyledi ama ben istememiştim yaşamasını istemiştim onun hiç bir suçu yoktu ki değil mi?
"Can aldırmam ben yapamam onun bir suçu yok"
"Alara biliyorum ama ne kadar doğru onu bilmiyorum yani çocuk babasız büyüyicek"
"Biliyorum ama bu ölmesini gerektirmiyor"
"Alara kararın ne olursa olsun ben arkandayım hatta evlenelim çocuğun babası ben oliyim"dedi kahkaha atarak bu dediği benide güldürmüştü kesinlikle Can olmasa ben ölürdüm şimdiye kadar Can bana bu dünyanın en güzel hediyesiydi
"Alaram ne olursa olsun yanındayım biliyordun değil mi? Hatta bebeğini birlikte büyütelim babası gibi olan bir dayısı olsun"dedi ve Cana sarıldım
Bebişim ile 4. Aya girmiştik cinsiyeti belli olmuştu kızdı ve ben kendimi toparlayabilmiştim Can ile birlikte yaşamaya başlamıştık bebek için her gün alışveriş yapıyorduk Can bütün parasını dhaa doğmamış bebişime harcıyordu ve bu çok komikti Bebeğim için bir oda tasarlamıştık
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
Gerçekten çok tatlı durmuştu
Adını Dora koyucaktım Can ne kadar Asil koyalım desede bana saçma geldiği için Dora koymaya karar vermiştim
4. Ayın sonlarına doğru bir sürü olay gerçekleşmişti Can az kalsın ölüyordu ve bu ay benim için berbat bir ay olmuştu kendimi çok kötü hissediyordum doktor stresten uzak durmamı bu gidişle bebeğin düşüceğini söylemişti
Bir gün yolda Can ile yürürken bir kaç kişi bana laf atmıştı Can onlarla kavga ederken birde karnıma büyük bir sancı girmişti ama bunun için daha çok erkendi
"ALARAA"diye bağırmasını duymuştum Canın ve sonrası karanlık...
Uyandığımda hastane odasındaydım Can başımda ağlıyordu küçüklükten sonra ilk kez ağladığını görmüştüm Canın asla sulu göz biri değildi ve hiç ağlamazdı ama şimdi ağlıyordu
Uyandığım gibi elim karnıma gitmişti
"Alaram uyanmışsın"dedi Can sulu gözlerle
"Bebeğim iyi değil mi Can daha erkendi o sancı için"
"Alara... bebek öldü"dediğinde beynimden vurulmuşa döndüm ben bebeğim için yaşarken şimdi o ölmüştü benim yaşamama ne gerek vardı ki?
Dediği şeyle ağlayamamıştım bile sadece içimde bir boşluk vardı ve aklımda bir sürü intihar düşünceleri
Bir süre sonra kendime geldiğimde deli gibi ağlıyordum kendimi duvardan duvara vuruyordum Can beni sakinleştirmeye çalışıyordu ama sakinleşmiyordum
Eve gittiğimizde asla doranın odasından çıkmıyordum hep orda duruyordum Can ise bana piskolog ayarlıyordu
Bir çok kez intihara kalkışmıştım ama Can hepsinde beni yakalamış ve kurtarmıştı nerdeyse 1 yıl sonra Can sayesinde tekrardan iyileşmiştim herşeyi atlatmıştım Cna olmasa ben bir hiçtim....
Bunları düşünürken Baranın koluma dokunmasıyla irkildim
