36. bölüm

3K 123 13
                                    

"Kalk üstümden canım acıyor"

"Hayır"

"Baran kalkar mısın? Demedim kalk dedim"

"Bende kalmicağımı söyledim"dediğinde vicutlarımız birbirimize değiyordu. Baran ağırlığını üstüme vermek istemiyor gibiydi tahminimce bütün ağırlığı kollarındaydı

Ellerimle Baranı ittirmeye çalıştım ama işe yaramadı 1 santim bile hareket etmedi

Kafasını boynuma gömdüğünde kalbim hiç olmadığı kadar hızlı atmaya başladı
Korkudandı evet evet kesinlikle korkudandı

Barana aşık olamazdım yani değil mi?

"Baran ka-"lafımı bölen şey benim çığlığımdı

Evet çığlık atmıştım nedenide dışardan gelen silah sesiydi

Baran hızla üzerimden kalktı

"Ne oluyor!"

"Sakin ol Alara"dedi Baran hızla komodinin üzerinden telefonunu aldı

"NE OLUYOR LAN DIŞARDA......... BEN SIZE BOŞUNA MI PARA ÖDÜYORUM ÇABUK BULUYORSUNUZ O ADAMI"dedi ve telefonu hemen kapattı o sıra bir tane daha silah sesi geldi ve çığlık atıp hemen kulaklarımı kapattım
Baran bana yaklaştı ellerimi kulaklarımdan çekti

"Alara sakin ol tamam mı birşey yok"dedi Baran sinirli ama sakin şekilde

"N-ne oluyor dışarda Baran"

"Düşmanlarımdna biri evin etrafını sarmış sikik korumalar yeni fark etmiş halledicekelr merak etme"dedi o sıra komodin çekmecesini açıp içinden silah aldı bu benim daha çok korkmama neden oldu camın önündeki koltuğa oturdum

"Baran"

"Ne oldu"

"Bizi öldürmezler değil mi"

"Öldüremezler"demesiyle bir anda arkamdaki balkon camının patlaması bir oldu cam gözlerimi kapayıp elim ile kafamı korumaya çalıştım ve başarılı da oldum

güçlü bir bağrış koptu evde benim sesimdi Baran yerdeki camları takmayıp  hızla yanıma geldi

Kollarımı indirdim ve kollarıma baktım heryeri kan içindeydi ve sadece kolum değil sırtımdan kalçama doğru bir sıcaklık indiğinde sırtımında kanadığını anladım acıyordu

söylemeyi unuttum ben kan görünce bayılırım yani küçük bir yerim kanadığında değilde baya bir kan olduğunda bayılıyorum bu annemi babamı ve kardeşimi kanlar içinde gördüğüm zamandan beri var

Kolumdaki kanları gördüm ve gözlerim bir anda kapandı...

Baran Kılıç Kaplan

Bir anda Alara bayıldı neden bayıldığını  anlamamıştım sırtından ve bacaklarından tutup hızla kucağıma aldım ve yatağa yatırdım

Elimi sırtından çektiğimde elimin kan olduğunu fark ettim sadece kolları değil sırtıda kanıyordu

Hızla doktoru aradım ve gelmesini söyledim 5 dakikaya burda olucağını söyledi Alaranın üstündekini çıkardım ve ters çevirip sırtına baktık çok ciddi bir kesik yoktu pansuman yapıcaktım malzeme almak için ayağa kalktım
O sırada sessiz ortamı telefonumun zil sesi bozdu

Telefona baktığımda korumanın aradığını gördüm ve telefonu açtım

"Abi biri baskın gibi birşey yapamya kalkmış ama kim olduğunu tespit edemedik"

"NE DEMEK TESPIT EDEMEDIK LAN BULUN O ADAMI"dedim ve telefonu yüzüne kapattım

Alaraya döndüğümde bembeyaz yorgan kıpkırmızı olmuştu bu beni telaşlandırmıştı ama ciddi bir kesik yoktu o yüzden çok takmadım
Ölsede zaten çok umrumda olmicaktı sadece babasına vermem gereken bir hesap olucaktı

Ben bunları düşünürken kapı çaldı kim olduğunu bilmediğim için Alaranın üstünü hızla tekrar giydirdim ve kapıyı açtığımda doktor gelmişti

"Hasta nerde"dediğinde Alarayı gösterdim doktorun gözleri kocaman oldu ve hemen yanına koştu

Bir süre sonra

Doktor işini bitirmiş olucak ki ayağa kalktı

"Çok ciddi kesikler yok bazı yerlerinde derin o kadar onun dışında korkudan bayılmış geçmiş olsun"

"Tamam paranız yarın elinizde olur"dedim ve odadan çıktı

Alaraya doğru ilerledim ve yanına oturdum

Yüzündeki acı dolu ifade hoşuma gidiyordu
Ama sanki bir yandanda içim sızlıyordu ona acıyordum

Bir süre sadece onu izledim ve Alaranın yatakta kıvranmasıyla uyandığını anladım

"Uyandın mı"

"Hı hı"dedi bir anda elini alnına götürmek için kalkdırdı canı yanmış olucak ki bağırmamak için dudaklarını birbirine bastırdı ve gözlerini sıkıca kapattı

"Canım yanıyor"

"Normaldir"dediğimde göz devirdi

"Göz devirme bana"dediğimde yine göz devirdi iyice oyuna çevirmişti

Oyun Bozan//YARI TEXTING//Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin