31. bölüm

3.1K 125 3
                                    

Kulağıma"Herşey şimdi daha güzel olucak pinokyo yani benim için senin için mükemmel fikirlerim var pinokyo sadece izle ve gör" dedi ve güldü

Tehtitkar sesi görünüşü ve yapılı vicudu korkmama neden oluyordu olduğun yerde titriyordum sadece

Geri doğru çekildiği an nefes aldım derin nefes alıp verdim

"Beni takip et pinokyo"dedi ve yürümeye başladı bende onu takip ediyordum

"Çocuklarla aran nasıl?"

"Anlamadım?"

"Çocuklarla aran iyi mi? anlabiliyor musun?"

"Evet"

"Çok güzel"dedi ve güldü neden yaptığına anlam veremedim ama çokta takmadım

Lan bir dakika bunun çocuğu mu vardı

Yok ya cok genç daha sanırım yoktur ya

Ee varsa bana ne yapıcak herhalde Baran gibi evlenmez değil mi

Bu düşüncelerimi kaya gibi birşeye çarpmam ile kenara bıraktım

"Ahh yuh be ne koydunuz şuraya kaya gi-"derken kafamı kaldırdım ve Barışın sırtı ile selamlaşıp beynimi bir köşeye bıraktım

"Kaya mı? Hahahaa bunu bir iltifat olarak kabul ediyorum pinokyo bir dahakine dikkatli ol ki başka yerlerin kırılmasın"ne gibi aşkım örnek göstersene KXNSKNZKXNXKFJ

"Özür dilerim ya şey düşünürken ben bir anda şey oldum o yüzden çarptım"dediğimde bana döndü aramızda 1 adım bile yoktu

"Ney düşünürken ne oldun"

"Şeyi düşünüyordum işte"

"Neyi?"

"Şeyi....eeee....heh düğünü Alarayı falan filan"
Dediğimde güldü

"Burnun uzadı pinokyo"

"Ne?"

"Pinokyo izledin mi?"

"Evet"

"Neyini anlamadın?"

"Ne dediğini duymadım çok"dediğimde büyük bir iç çekti

"Burnun uzadı diyorum"dediğinde elimi burnuma götürdü

"Bin şu arabaya"dedi sinirli şekilde ne yapmıştım ki? Neye sinirlenmişti yine bu?

Önümden çekildiğinde sonunda arabayı görmüştüm

Çok güzel bir Range Roverdı bu arabayı almak için para biriktiriyordum en büyük hayalimdi ve şimdi zengin mafya kociskomun(ne ara ordu diye sormayın arabayı gördükten sonra evlendik)Range Roverına biniyorum banada alır kociskom dimi

"Arabayı izlemeyi keste arabaya bin pinokyo"

"Hay pinokyonun amina koyim o filmi çıkardıkları günün akşamını sikiyim"dedim ağzımda geveliyerek

"Anlamadım?"

"Ha.... yani biniyim diyorum"dedim ve arabanın kapısını açıp arabaya bindim

Arabada ağır bir sessizlik vardı benim ise uyumama ramak kalmıştı

"Ee pinokyo ailenle vedalaştın mı?"

"Ne?"

"Ailenle vedalaştın mı?"

"Benim ailem burda değil 4 yıldır falan görmüyorum"dediğimde yüzünü bana çevirmişti

"Nerdeler?"

"Pariste"

"Sen niye gitmedin"

"Canım istemiyor bütün hayatım burda ve zaten ailemle konuşmuyorum"

"Anladım"dediğinde kafa salladım

"Birde vedalaşmama ne gerek var?"

"Anlarsın akşama"

"Ne?"

"Boşver"dedi Allahım sana geliyorum sen yardım et

"Geldik"

"Tamam"dedim ve arabadan indim

Alaradan

Baran ile arabaya bindiğimizde ikimizde ilk başlarda konuşmamıştık

"Orda bir sıkıntı çıkarıyım deme sakın bütün çevren ölür"

"Ne sıkıntı çıkarabilirim ki?"

"Bilmem artık"dedi

"Baran"

"Ne"

"Sence insanlar şüphelenmicek mi?"

"Hayır"

"Evlenmeye nasıl bu kadar çabuk karar verdiniz falan demicek mi?"

"Demez Alara kim ne dicek yada şöyle soriyim kim kararlarımı sorgulayabilir ki?"

"Bilmiyorum"

"Geldik"dedi ve arabadan indi bende derin nefes alıp arabadan inicekken Baran arabanın kapısını açtı ve elini uzattı elini tutup arabadan indim

Gerçekten hayalimdeki düğün yerlerindendi evleniceğim zaman kesinlikle böyle bir yerde düğün yapmak istiyordum

Ve aileminde düğünümde olmasını istiyordum ama maalesef...

Biz kapıda beklerken Elalarda geldi ve birlikte içeriye girdik

İçeriside gerçekten dışı kadar güzeldi

İçeriye girdiğimizde büyük bir alkış koptu
Aşırı derecede kalabalık değildi ama yine kalabalıktı

Baranın koluna girdim ve yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdim ve birlikte nikah masamıza doğru ilerleyip oturduk ve nikah memuru masada oturuyordu

Oyun Bozan//YARI TEXTING//Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin