ARK

Bölüm 56: Geçmişin İzi - Melek

Ailemizde yerini almak için Instagram: ARK.Wattpad

(Özel videolar, bölüm alıntıları ve tüm detaylar Instagram'da paylaşılıyor. Profilimde link var.)

@RuyamG <— Ailemiz burada toplanıyor.

Okumaya başlamadan sol alt köşedeki yıldıza tıklayarak oy vermeyi unutma 💜

Satır arası yorumlarını bekliyorum. ⭐️

Ne kadar yorum olursa, o kadar motive oluyorum. 😍

INSTAGRAM Sohbet Odası AÇILDI! Hemen Katıl: https://ig.me/j/AbbgCMcLjaiCGWmg/
Biliyorsun, sen yoksan bir eksiğiz ♥

Yakında ARK soru cevap yapacağız. Kitap hakkında eksiksiz, doğru ve ilk cevapları kim verirse, sezon finali bölümünü kazanana ithaf edeceğim. ARK basılı kitap haline geldiğinde, ithaf edilen kişinin adı içinde bulunacaktır. Yarışmaya katılmak için sohbet odasına bekleniyorsunuz.

👇👇👇👇

2017 Yılı - Melek ~

Geçmişimde ilk hatırladığım anı, annemin öfkeyle Arya'yı emzirmeyi reddettiği zamana aitti.

Annemin o hallerinden korktuğumu hatırlıyorum. Çünkü bana sevgiyle ve şefkatle yaklaşan Ayten Reis, evin içindeki 'kardeşin' diye adlandırılan bebeği gördüğü her an kaçıyordu. Ondan nefret ediyordu...

Aklımı meşgul eden ilk düşünce de tam olarak o an yerleşmişti. Bir bebekten neden nefret etmişti ki? O çok tatlı ve masumdu. Gördüğüm diğer bebeklerin aksine uzun sarı saçları vardı, anneme benziyordu ve gülümsediğinde içimdeki duygular yeşeriyordu. Annem ondan nefret etmişti ama ben kardeşimi çok sevmiştim.

Sonra zamanla annemin duyguları değişti ve onu olabildiğince kısıtlamaya başladı. Arya'yı değiştirmeyi denedi ve bunu da başardı. Yani en azından annem öyle sandı.

Ama ben, Arya'nın bu hanımefendi görünüşünün altındaki hisleri görebiliyordum. Bazı anlarda, o ürkütücü bakışlarını yakalıyordum. Korkutucuydu, ve tanıdığım Arya'ya hiç benzemiyordu.

Büyürken hep annemin dizinin dibindeydim, Arya ise hep kardeşim Buğra ile birlikteydi. Bu ilk başlarda beni onlardan dışlanmış hissettirmişti. Oranın iyi bir yer olmadığını, Arya'nın onu göndermemesi için anneme yalvarmasıyla anlamıştım.

Arya her tatil sezonunda Buğra ile eve döndüğünde, daha da değişmiş olurdu. Ve bunu benden başkasının nasıl fark etmediğini anlamazdım. Annemin yetiştirdiği o kız olabilmek için rol yapardı.

Annemi ve babamı kandırırdı. En çokta babamı; sevimli, nazlı, şımarık halleriyle, masum ve savunmasız olduğuna ikna ederdi. Buna rağmen hislerim, basit bir kardeş kıskanmasının önüne hiçbir zaman geçmemişti.

Bir keresinde Arya'yı, kendisinden birkaç yaş büyük erkek çocuklarını döverken yakalamıştım. Ve onları ayırmak için Arya'yı güçlü şekilde yere itmiştim. Arya düştüğünde canı yanmış mıydı bilmiyorum, ufak bir inilti bile çıkartmamıştı. Ama benim canım yanmıştı. Yanına diz çökerek ona sıkıca sarılmıştım, hissettiklerimi anlasın istemiştim.

Annem her şeyden çok Buğra'yı severdi. Babam ise, en çok Arya ile ilgilenir ve Arya'yı severdi. Ben hiçbir zaman ikisi tarafından da çok sevilen olmadım.

Babama benzerdim, ve her şeyi kendi başıma yapabileceğimi düşünür, annemin anlattığı o güçlü kadın olmaya çalışırdım. Kısacası beni sevmeleri için her şeyi yapardım.