Secretly In Love With My Bestfriend | ✓ [COMPLETED]

Chapter Thirty-Seven

“Yakang-yaka namin kahit sino, sir.” dagdag pa noong isang lalaki.

“Manipis lang iyan, Sir.” suplrta pa ng isa ng tago Kong ikina-ismid.

Wala pa man din nagyayabang na sila. Pero wala talaga sa kanila ang interes ko, e. Nasa kung sino ang makaka-collab namin sa activity ngayon. Sino kaya sila?

“Don't be too confident now you guys. Baka mapahiya kayo mamaya niyan. Laro lang ito, ha. Paalala lang. Walang magkakapikunan okay? Mga matatanda na kayo at alam kong matured na kayong mag-isip kaya dapat pag laro lang, laro lang okay?” paalala ni Sir sa striktong boses na ikinatango naman naming lahat.

“Yes po, sir!” sabay-sabay naming sagot.

“Pero sino ba ang makaka-collab namin, sir?” tanong ng isa naming kakalaeng babae na ikinabalik ng ngisi sa labi ni Sir.

Pero bago pa niya maibuka ang bibig ay isang pamilyar na masiglang boses na kaagad ang pumutol sa kaniya dahilan para hindi siya makapagslaita at dahilan para mapunta doon ang atensiyon naming lahat.

“Sir Jomarie! Nandito na po kami.” sigaw ng isang pamilyar na boses na ikinakaglah bahagya ng panga ko ng makita kung sino iyon.

It was Tyler Chua. Isa sa mga kaklase ni Seven. All of the STEM strand on their section is walking towards us. Pero ang mas ikinakaglah ng panga ko ay ang pigura ni Nadia na nasa tabi ni Seven habang nag-uusap ang mga ito habang naglalakad.

“Tyler! I'm glad you all made it. Bilisan niyo na at ng makapagsimula na tayo.” ngiti ni Sir na ikinalakad naman ng mabilis ng mga ito.

Ng makalapit ang grupo nila sa amin ay kaagad nagtilian ang mga kaklase kong babae. E, paano kasi sa section nila Seven ay puro lalaki silang lahat at idagdag mo pa na lahat sila ay may itsura at kaniya-kaniyang karisma.

Sa totoo nga niyan ay sikat ah section nila dahil pinapalooban iyon ng mga matatalino, talented at naggaguwapuhang nilalang, e. Hindi na ako magtaka kung bakit ganoon n akang ang naging reaksiyon ng mga kaklase kong babae. Mahilig sa mga pogi ang mga iyon, e.

“Ano ba iyan. Akala mo naman ngayon lang nakakita ng tao ang mga iyan.” biglang salita ni Wendy sabay palupot ng kamay niya sa braso ko na ikinatingin ko sa kaniya.

“Hayaan mo na. Hindi ka pa nasanay sa mga iyan. Alam mo namang pogi spotter ang mga iyan, e.” natatawang ani ko na ikina-ismid niya bago napa-irap habang tinatanas ang mga kaklase naming abbae na mapapansin at makipagharutan sa mga STEM students.

“Okay! Tumahik muna kayo. The game will be playing today would be Capture the flag. I will explain the rules since I already arrange the group you'll be in.” sigaw ni Sir upang kuhanin ang atensiyon ng mga kaklase ko na mukang hindi gumana dahil tila mga naging bingi ito.

“See? Ipapahamak tayo ng mga iyan, e. Imbis na good mood si Sir, e.” nakangusong smabit pa ni Wendy na mahina Kong ikinatawa.

Inis na inis kasi siya sa mga inaasta ng mga kaklase niya at napangisi naman ako ng iikot ko ang mata ko dahil mukang Hindi lang siya ang inis sa mga ito. Pati kasi ang mga kaklase naming lalaki ay nakasambakol ang muka habang nakatingin sa kaguluhan matapos magsama ang dalawang strand na animo'y mga matatalik na magkakilala na ngayon lang nakita ang isa't-isa sa loob ng mahabang panahon.

“STEM! step back and line up!” maowtoridad na sigaw ni Seven na kinatahimik ng lahat at ikina-ayos bigla ng mga STEM students.

Napakurap-kurap ako at napatingin sa kaniya. I get distracted and forget that he's also here at si Nadia. Bakit nasa tabi pa rin siya ni Seven at wala sa pwesto ng strand namin?

“Huy, anong ginagawa ng babaeng iyon sa puwesto nila Seven? Wala na siyang planong umalis don? Nandito ang strand natin, oh.” kalabit sa akin ni Wendy na ikina-kunot balikat ko bago mapabuntong-hininga habang nakatanaw kay Seven na kinaka-usap ang mga kaklase niya o mas tamang sabihing sinesermonan niya ito.