Secretly In Love With My Bestfriend | ✓ [COMPLETED]

Chapter Thirty-Six

"Are you okay, Amethyst?"

Napatigil ako sa pag-aayos ng gamit matapos tanungin iyon ni Nadia.

Nag-angat ako ng tingin pagkasara ko sa bag ko at saka siya tipid na nginitian ng may mapupungay na mga mata.

"Yeah, ayos lang." halos walang ganang ani ko sa mapaklang boses bago iskinit ang bag ko.

"Sigurado ka?" tanong pa niya at bakas ang pag-aalala sa boses.

"Hmm." tango ko sa kaniya dahil wala na akong gana pang magsalita.

I was bitter not because of them but because of myself. Nag-aalala sa akin si Nadia but all I did was to show her my ugly side wherein when I'm upset or something, I would talk less no matter rude it is.

We walk silently side by side. Hindi na siya magtanong pa dahil nakaramdam siguro siya na wala ako sa mood magsalita. I was upset earlier pero dumagdag pa na maraming kailangang gawin at ipasa ngayong quarter. Hindi ko alam kung anong uunahin ko.

Sa tingin ko ay hindi ko ma-e-enjoy ang foundation day ngayon.

"Una na ako, amethyst ha? Ingat!"

Basag ni Nadia sa pag-iisip ko bago kumaway sa akin. Tinanguan ko lang siya at nakatingin sa lupang naglakad ng hindi siya tinitingnan. I wave my hands on her though.

"Bye, sev! Kita tayo bukas."

"Bye! See you tomorrow. I sa pag-uwi, Nadia."

I froze in my place after hearing that friendly interaction. There's an ugly feeling that keeps on creeping up my chest.

Nag-angat ako ng tingin at Nakita kung paano kawayan at ngiting nila ang isa't-isa bago tuluyang umalis si Nadia.

Seven keep his eyes on her until she disappear from his sight. He faced me, still having those wide smile of him while he's looking at her retreating figure.

My heart throb at the sight of his smiling face when he faced me. Kinawayan niya ako habang malawak pa rin ang ngiti niya sa labi.

"Ami, dito!"

Masayang tawag niya sa akin habang kumakaway. Na doon pa rin sa labi niya ang malawak na ngiti. Kahit walang gana ang katawan ko ay pinilit ko pa ring ngumiti at salubungin ang tingin niya. I wave my hands a little too bagoa ko maglakad papalapit sa kaniya.

"Sev, hi." may maliit na ngiting bati ko matapos makalapit sa kaniya.

I don't have much energy left. Pakiramdam ko gusto ko na lang umuwi na at mahiga sa malambot kong kama upang magpahinga.

What happened earlier bothers me until now. Ayoko namang i-open up kay Seven iyon dahil gusto kong siya mismo ang magsimula ng usapan tungkol don.

"Uwi na tayo?" nakangiting aya nito na ikinabuka ng bibig ko upang sumagot pero walang lumabas roon kaya tumango na lang ako at nag-iwas ng tingin at nagsimula ng maglakad paalis.

I'm not in the mood to keep up with him, right now. Kung dati nagagaw ako iyon kahit wala ako sa mood ngayon ay hindi ko magawa. I'm really drain.

"Are you okay, Ami?" nag-aalalang tanong nito matapos nakasabay sa akin sa paglalakad na ikinatango ko.

"Yeah." tango ko bago bumuntong-hininga at tipid siyang nginitian.

Kinunotan niya ako ng noo at mukang Hindi kumbinsido sa sinabi ko.

"Are you sure? May lagnat ka ba-

I instinctly step away from him when he tried to touch my forehead. Kita ko ang paglaki ng mga mata niya sa gulat at ang pagbalandra ng lungkot sa mga mata niya.