I droguar ne syte e tu

Drejt fundit

- Si thoni të ulemi e të bisedojm.
Tha ajo dhe unë pohova me kokë.

Ato dy ishin përballë meje.
- Si fillim kush je tii.
Tha Adel duke u kthyer nga Rufusi. Ndërsa Liza po më shikonte mua.
- Jam Rufus i dashuri i Matildas.
Tha ai dhe Adel hapi sytë dhe ktheu shpejt shikimin nga unë.

- Pra ti ishe i interesuar për Matildan.
Tha ajo duke shikuar Rufusin.
- Po,por nuk doja të të përdoria vetëm se doja të dija se si ishte Matilda.
Tha Rufus dhe Liza bëri një buzëqeshje.
- Jo nuk ka gjëë, vetëm se tani më vjen keq që unë flisia për ty duke mos ditur që ju të dy tashmë vetëm pasni diçka mes jush.
- Unë nuk e dijaa,që ti flisie për të.
- Por jam e lumtur që më në fund e gjete dikë...
- Nuk je e nevrikosur me mua.
- Përse të jem,unë me Rufusin nuk kishim gjë.
- Ti e di si është Liza kështu që mos u brengos për të por duhejj të na tregoje.
- E vërtetë.

Tha Adel dhe unë pohova me kokë por edhe biseda me to shkoi shumë më mirë se sa e mendova.Edhe pse nuk doja që Liza të lëndohej por kjo është e vërteta dhe unë smund të ndryshoj asgjë.
.
Tashmë ishte mëngjes dhe Ruel ishte sot sëbashku me ne, dhe si çdoherë Rufus dukej i lumtur me të teksa lozte e fliste me të.

- Ruel eja se duhet të ngrësh.
Thash unë teksa dilja nga kuzhina.
- Ruel eja.
Bëra një buzëqeshje teska ai erdh tek unë me një buzëqeshje dhe unë po e ushqeja.
- I mirë.
- Ëhmm.
Tha ai dhe unë e shikova,por qe ndjeva disa gishta të largonin flokët e mi nga fytyra.
Ngrita kokën dhe e shikova Rufusin.
.
Kur Rufusi e dërgoi Ruelin në shtëpin e Aleksandras unë po qëndroja në shtëpi duke rregulluar vendin ku Rueli kishte gjuajtur gjërat. Ishte bërë mbrëmje dhe unë pasi përfundova atë pastrim të shtëpis fillova të mirresha me darkën duke shikuar ushqimet në telefon.
- Goxha e lehtë kjo.
Thash teksa e shikoja, por nuk ishte e lehtë kur e provova unë.

- Hejj Lepurushee.
Tha ai kur hyri me vetullat e ngrysur.
- Çfarë është kjo erë e djegur.
- Hhh,po mundohesha të përgadisia darkën por së për mua kjo punë.
- Lëre nuk ke pse përgaditë ti, mund të ngrëm diku jashtë.
- Po por unë dua të mësoj nuk duhet çdoherë të presim nga dikush tjetër.

Thash teksa pastroja duart.Por ula kokën kur pash një varse që shkëlqente në qafën time.
- Përse kjo.
Thash duke u kthyer nga ai pasi ma vendosi.
- Kur e pash, e dija që diçka i mungonte varses...ishe ti.
Tha ai dhe unë buzëqesha lehtë.
*
Ishte mëngjes dhe këtë herë Aleksandra dhe Mariano po shijonin gjelbërimin që ishte përreth tyre.

Por ajo qetësi ndryshoj kur Mariano lëshoi zërin e muzikës që luante në radio, zgjati dorën nga Aleksandra dhe ajo e shikoj.
- Ki besim këtë herë.
Tha ai pasi ndoshta kishte dështua 2-3 herë në kërcimin e tyre por Aleksandra prap kapi dorën e tij dhe të dy filluan të kërcenin në atë natyrë të bukur.

Tashmë të dy ishin në botën e tyre teksa kërcenin ashtu siç ata dinin ashtu siç ata e shijonin ato kapje duarsh e hapa që bënin.
Dhe kur kërcimi i tyre përfundoj të dy shikuan njërin-tjetrin,ku ai shikim u bashkua me pikat e shiut që filluan.

Dhe kur vrapuan për të hyrë brenda Mariano kapi dorën e Aleksandras duke ndalur hapat e tyre dhe duke vendosur dorën në faqen e saj teksa e puthi në buzë.Ata tashmë po jetonin jetën e tyre të lumturë.

Dhe në anën tjetër ishte Rufus dhe Matilda të cilët qëndonin në shtëpin e tyre, ishin në kuzhin Matilda po bënte punët e saj por ndryshoj kjo kur Rufus morrë ujin dhe e lëshoi në fytyrën e saj.
- Hhhh..
U ndal ajo dhe e shikoj teksa ai buzëqeshte,por ajo buzëqeshje nuk zgjati shumë kur Matilda morrë ujin që kishte vendosur ushqimin dhe e gjuajti tek Rufus.

- Kështu më mirë.
Tha ajo duke e shikuar,dhe të dy u ndalën duke shikuar njërin-tjetrin por Rufus u ul duke kapur këmbët e saj dhe ajo tani ishte mbi supin e tij. E morri dhe lëshoi ujin pasi hyrën në banjo dhe tani të dy po shijonin ujin që dilte e prekte trupat e tyre.E bashkohej me buzëqeshjen e tyre dhe shikmet që tregonin dashurin që kishin.

(Matilda)

Kur u ngrita në mëngjes nuk zbrita poshtë por në fakt u ula përballë pasqyres me një fletë në dorë dhe fillova të shkruaja një letër pasi së shpejtii do jetë ditëlindja e Rufusit, këto fjalë që më erdhën në mendje dua ti shkruaj se e di se do i harroj shumë shpejtë,por në këtë letër vendosa të shpreh gjithçka që ndjejë,përpos letrës kam bërë dhe një pikturë tonën.Por sigurisht nuk jan vetëm këto por si fillim doja ti përfundoja këto të dyja dhe mandej gjërat e tjera.

Ajo letër zgjati aq sa unë më nuk kisha fjalë apo mendim për të shkruar prandaj e përfundova letrën.

Kur zbrita poshtë pash Rufusin të veshur me trenerka.
- Po del për vrapim.
Thash kur e pash dhe ai ktheu kokën nga unë.
- Po.
Tha ai duke ardh tek unë dhe më puthi lehtë.
- Të vie dhe unë.
- Si të duash.
- Në rregull më prit pra.
Thash duke shkuar lartë dhe ndryshova veshjen.

Dhe kur dolëm të dy ne filluam të vraponim,por Rufus ishte ai që kishte tërë vëmendjen,dukej kaq i pashëm.
Teksa po vraponim sëbashku sytë më shkuan tek vajza drejt që po vraponte dhe kur kaloi Rufusin i qeshi ku sytë e mi menjëherë shikuan Rufusin që të shikoja se a i qeshi edhe ai. Por nuk kisha përse brengosesha.
- Do që të pushojm.
Tha ai duke kthyer kokën nga unë.
- Në rregull.
Thash dhe të dy ne u shtritëm në barin e gjelbërt që ishte e po shikonim retë që lëviznin ngadalë.
.
Tashmë kishin kaluar muaj dhe sot në mbrëmje vendosa ti thërras prindërit për darkë ku këtë herë sëbashku unë e Rufus po përgadisnim darkën me shpresën që do dilte mirë.

- Kem harruar të blemë erza.
Thash duke shikuar Rufusin.
- Të shkoj ti ble.
- Jo do shkoj unë do marrë dhe disa gjëra tjera.
Thash dhe putha lehtë në faqe dhe dola me vrapë.
*
Kur Matilda dol Rufus po shikonte gjërat që ajo i kishte bërë,të dy tani ishin aq të lumturë që më në fund fundi i tyre ishte i lumturë.
- çdoherë harron gjërat.
Tha ai kur pa që kishte harruar çantën dhe kuletën e saj Matilda.Prandaj ai e morrë çantën dhe me vrap dol nga shtëpia,por kur dol nga oborri i shtëpis ktheu kokën që të shoh Matildan mirëpo përmenjëher largoi atë buzëqeshje teksa çanta i ra nga dora.