loss of memory | snames

James

"Bıktım senin lanet iç çamaşırlarından!"

Remus yatağını ve yatağının çevresini kaplamış dağınık kirli çamaşırları toplayarak siriusa fırlatıyordu.

"Yatağımın içinde iç çamaşırının ne işi var?! Üstelik bu ıslak!"

Peter ve James aynı anda büyük gözlerle birbirlerine baktı. Sirius'un yüzü keyfi bir haldeyken Remus alev topu gibiydi.

"Altına işedin mi pati?"

Büyük bir sessizlik.

"GEL BURAYA!"

Remus dağınıklığın arasından fırladı ve sirius yatakhaneden çıkarken peşinden koştu. Remus fazlasıyla temiz ve düzenli biriydi. Sirius ise onunla uğraşmaya bayılıyordu. Bazen saçlarını kestikten sonra yerde toplanan saçları yatağına dağıtıyor, bazen ise çoraplarını yatağına ve etrafına saçıyordu şimdi ise iç çamaşırlarını tercih etmişti ve Remus çıldırmıştı.

Peter ve James kapıdan çıkan ikilinin gürültüsünden kurulduğunda gülmeye başladılar. Peter Sirius ile ilgili bir şeyler gevezelerken James gülmekten karnı ağrıdığı için yatağa kendini bıraktı. Telefonunu çıkardı ve biraz kafa dağıtmak için Instagram'a girdi.

*Sevsnpe sizi takip etmeye başladı.*

James tekrar tekrar okuduğu bildirim ile içindeki heyecanın katlandığını hissetti. Bir hızla hesabını inceledi. Paylaştığı gönderiler arkadaşları ile, kendisi ile ve gezdiği okuduğu şeylerle ilgiliydi. Kendi hayatından kısa kesitleri vardı ve çoğu fotoğrafı kendisi bile çekmemişti. Ama o çok çekici ve mükemmel duruyordu, her fotoğrafta. James bir kaç dakika boyunca onun hesabındaki fotoğrafları tek tek inceledi. Ardından telefonu pantolonun arka cebine koyup komodinin üstündeki haritayı kavradı.

Bir kaç dakika içersinde az önceki heyecanı kayboldu, sinirle gözlerini zindanlardaki iki isime dikti.
Severus Snape ve August Gabriel Zaher. James onların kullanılmayan eski iksir sınıfında olduklarından emin bir şekilde asasını da almayı ihmal etmeden peter'in saçma sorularını duymadan odadan çıktı.

//--//

"Yemekler güzeldi."

"Herşeyi sana layık düzenledim sev."

Severus ne diyeceğini bilemeden ellerini bir peçete ile kuruladı ve geriye yaslandı.

"Hala tedavi görüyor musun?"

"Evet. Bu akşam tekrar hastaneye gidiyorum"

Gabriel kaşlarını çattı ve masadaki kadehinden bir yudum almadan önce konuştu: "Ne için?"

"Cinsellik ve üreme ile ilgili saçma bir kontrol yapılacakmış, elvin söyledi."

Gabriel şimdi keyfi yerine gelmiş bir şekilde severus'a güldü ve devam etti.
"Sen gayet iyi ve kuvvetliydin. Bence gitmene gerek yok."

Severus onun bu kadar bilgili olmasından hem rahatsız oldu hemde biraz etkilendi. Yalan söylemekte iyi değildi ve bunu da inkar etmeyecekti.

"Bu kadar samimi anılarımız var mıydı gerçekten?"

"Fazlasıyla."

Severus sadece başını sallamakla yetindi ve masadan kalktı.

"Daha sonra konuşuruz, gitmeden önce son bir şey soracağım."