loss of memory | snames

Rebirth

1977/01/17

Alex yine yağmurlu bir güne abisinin odasında başlamıştı tekrar. Hemen hemen 20 gündür abisinin başında bekliyordu. Sabah uyanıyor, abisinin uyanmasını bekliyor. Bir kaç lokma yemek yiyor ve abisinin uyanmasını bekliyor. Biraz hava alıyor Ziyaretçilerle ilgileniyor ve abisinin uyanmasını bekliyor tekrar. Günleri böylece geçip gidiyordu. Güçlü olması gerekiyordu, bu yüzden ilk günden sonra göz yaşı dökmeyi kesmiş bir çocuktu, kesmek zorunda kalan. Abisi o ağlarken uyanırda görürse çok kızardı. Her zaman güçlü durmasını hele ki kendisine bişey olduğu zaman asla başını eğmemesi gerektiğini öğretti kardeşine. Alex üstüne montunu giyip biraz hava almak için odadan ayrıldı. Fazla oylanmak onu içten içe endişelendiriyordu çünkü severus'a bişey olacağından korkuyordu. Çok sefer uykusuz geceleri geçti karanlık odada, abisinin baş ucunda.

Alex tekrar hastaneye çevirdi yolunu, tekrar tekrar çıktı merdivenleri ve koridora ulaştı. Koridorun sonundaki doktor'u, hemşire'yi ve hemen yanında duran Albus Dumbledore'a gözlerini dikti. Aklına hemen kötü bir haber alabileceği, abisinin ölebileceği geldi. Hızlı adımlarla ulaştı kapıdaki kalabalığa sonunda.

"Çekil! Abime ne oldu?! Abi!" Albus Dumbledore'un henüz konuşmasına izin vermeden odaya girmek istedi elvis bir an önce hızlıca. Albus elvisi kolları arasında tutarken doktor ve bir kaç hemşire odaya girdi.

"Uyandı, Elvis." Elvis bir kaç kez daha çırpındı ihtiyar adamın kollarında, sonra dedikleri kafasında bir açıklık getirmişcesine aydınlanma yaşatınca durdu, Albus sakinleşmesiyle onu geriye bıraktı ve derin nefesler verdi.

"Az önce- az önce ne dediniz profesör?"

"Abin uyandı."

Elvis kocaman büyüyen gözlerini kapıya yöneltti. Hemen ardından ihtiyar adama geri baktı ve bu sefer sevinç göz yaşları için kızardı gözleri, aktı yanaklarından bir kaç damla hızlıca. Sevinçten ölecekti nerdeyse.
Albus ile beraber sabırla bir kaç dakika beklediler. Ardından hemşire çıktığı an açık kapıdan içeri girdi küçük çocuk. Hızlıca abisini kontrol eden doktorun yanına bitiverdi.

"Abi?"

Severus sanki güzel bir uykudan yeni uyanmış gibi sersem sersem elvise baktı sadece. Ama şuan kemikleri sızlıyordu ve acıdan kusabilirdi.
Doktor tekrar tekrar vücudunu kontrol etti ve elindeki dosya kağıdı açıp beden kontrolünü bitirdi.

"Konuşmuyor, sizinle konuşacağına eminim. Birazdan döneceğim, şimdiden geçmiş olsun." Doktor kapıyı ardından kapattı ve Snape kardeşler odada yanlız kalabildi tekrar, ama bu sefer ikisinin de bilinci yerindeydi.

"Abi... Abi"

Elvis hızlıca yaklaştı yatakta doğrulmuş bedene. Ama elvis'in düşündüğü haraket olmadı. Severus hızlıca geri çekilmeye çalıştı.

"Kimsin sen?"

///---///

"Subdural hematom." Doktor yavaşça önünde gözleri dolu bir şekilde oturan çocuğun önüne bir kağıt uzattı. severus'un yaşadığı bir çeşit beyin travması.

Elvis konuşmadan sadece önündeki kağıdı okudu ve beyin tomografisini inceledi uzun uzun.

"Abin kafasına aldığı hasar nedeniyle kafa çatlağı ile beraber yırtıklar oluşmuş, bu nedenle abin şuan Subdural hematom travması yaşıyor. Ve sanıyorum ki bunun yanında hafıza kaybı da var."

"Peki bu ne kadar sürecek? Tekrar hatırlayacak mı?"

"Sanıyorum ki aldığı hasar kalıcılık olasılığını ortadan kaldırabilecek derece de. Bu yüzden kalıcı olmadığına eminim. Bunun yanında bu hafıza kaybıyla ilgili bir kaç bilgi almak için tekrar beyin taraması yaptık. Yani iyi haber şu ki abine verilebilecek en iyi iksirlerle en azından seni ve kendini, kendi geçmişini hatırlayabilecek. Bu sizin için daha iyi olacaktır, kalan önemli bilmesi gereken herşeyi teker teker öğrenebilir, anılarını hatırlatacak fotoğraflar, yüzler gibi. Ah... Size tavsiyem bilmek istemeyeceği şeyleri ona hatırlatmamanız."

Albus derin bir nefes çekerek elvise döndü. Elvis işittiği herşeyi hafızasını kazırken kafasına takılan soruyu sormadan edemedi. "Bilmek istemeyeceği şeyler?"

"Kötü anılar bay Snape. Yani onu geçmişte ufak olsa da büyük hasarlar bırakan olayları görmezden gelin, travmanın yanında belirtilerinden biri olan kriz'ler oluşabilir, onlar bunu çok kolay tetikler. Ona ne olduğunu sormak istediğinde saklamanın bir fayda vereceğini sanmam. Bütün büyücülük dünyası bu olayla sallanıyor, bay zaher'i... Eh o yüzden çevreden duymak yerine sizden duyması daha iyi olacaktır."

Boğazını temizledi yaşlı doktor, ardından Albus Dumbledore'a geri döndü, doktor Albus Dumbledore'un eski bir öğrencisiydi, bu yüzden ona daha saygılı bir şekilde konuşmaya dikkat etti. "Bu sene Severus Snape'in okula dönmesi mümkün değil. Önümüzdeki 9 ay tedavisine devam edilecek, yürüme ve yeme bozukluğu gibi bir çok şey yaşayacak, bunları en aza indirmenin tek yolu tedavi. Sanıyorum bundan sonrası için Elvis yerine daha büyük bir yakınına ihtiyacı var, ailesinden."

Albus yavaşça öksürdü sözünü kesmek istediği çok bariz bir şekilde, daha sonra ise sessizliğe büründü doktor. Elvisi odadan çıkardığında doktorun devam etmesine izin verdi.

"Uh... Yani, ailesinden biri yoksa bile 14 yaşında bir çocuk için burası ve bu tedavi süreci çok ağır. bu yüzden başka birini bulmanız gerek, aksi takdirde tedavi reddedilecek."

"Halledeceğim bay wronse."