TUĞRA [İNVERNESS 1]

34. Bölüm

Keyifli okumalar

🌛

"Esma kızım iyi misin?" Sol tarafımdan gelen sakallının artık tanığım sesiyle Esma'nın tedirgin bakışları benimle aynı yöne döndü. Rob elini kızın belinden çekmemişti ve sanırım kızı tuttuğunun hâlâ farkında değildi. Sakallı endişeli gözlerle yanımıza kadar geldiği an Rob kendine gelerek hızla elini çekti.

"İyiyim Ahmet amca, ufak bir kaza sadece" Esma benimle göz göze gelirken bizim savaşçılar da pazar yerine gelmiş dağınıklığa yardımcı olmaya çalışıyordu. Sakallı bakışlarını etrafta gezdirmeden direkt Esma'ya yöneldi. Sakallı oldukça endişeli tavırlar sergilerken, Esma yavaşça ayağa kalkıp peçesini düzeltmeye çalışmıştı ancak sol elini kaldırır kaldırmaz sesli bir şekilde inleyerek kolunu tuttu. Sakallı paşa'yla aynı anda kıza yönelirken ben ondan önce kolunu tutmuştum.

"Kolunu şifacıya gösterelim" Dediğimde bakışlarım arkamızda kalan Melek'i aradı. Rob da benim gibi arkasını dönerek 'Angela' diye seslenirken ben kızın kolunu incelemeye başlamıştım. Omzunda sıkıntı var gibi duruyordu. Bu arada Osmanlı'nın yanında Melek'in Türk olduğunu açıklayamacağımız için Angela diye sesleniyorduk.

"Yine aynı yer mi kızım?" Sakallının sesiyle Esma kafasını sallarken gözleri dolmuştu. Sanırım bu kolu daha önce de sakatlanmıştı.

"Şifacıya gerek yok kendi şifacımız bakar" Sakallı konuşurken Esma suratını buruşturmuş ve kötü bakışlarını Rob'a çevirmişti.

"Hayır amca iyiyim geçer birazdan sıkıntı yok" Sakallı Paşa'yla oldukça yakın olduklarını fark ederek şaşırdım. Esma şifacı kelimesini duyunca birden kolunu oynatmaya başlamıştı. Ya korkuyordu ya da şifacıya görünmek istemiyordu.

"Bir baksın Esma sultan. Eski merhemden yeniden yapar iyi gelir" Sakallının taviz vermez sesiyle yanımıza gelen Melek bana kısa bir bakış atmıştı. Kafamı sallarken sakallıya dönerek, "arkadaşım Angela bir baksın. Siz isterseniz şifacınıza yeniden gösterirsiniz" Dedim. Esma bir Rob'a bir Melek'e bakarken kafasını sallamıştı. Melek başka onay beklemeden kızın kolunu tutup eliyle ilk müdahaleyi yapmaya başladı. Dokunarak "burası acıyor mu?" Diye sorarak kıyafetinin üzerinden incelemeye başladı. Omuzuna geldiği an Esma derince inlerken Melek kaşlarını çatmıştı.

"Kıyafetini açmam lazım" Dediğinde sakallının yüzü kararırken o daha cevap veremeden Esma'nın sağlam koluna girdim.

"Kaleye gidelim Angela orada baksın" Esma can acısından bana ayak uydururken yine de "iyiyim" Demekten geri durmuyordu. "Burası sizde, o koçu da sağlam bir yere kapatın" Dedim Rob'a seslenerek. Rob kafasını sallarken bize son bir kez bakarak sakallıya döndü. Ona selam verip Emir'lerin yanına ilerledi.

***

Melek ile birlikte onun odasına getirdiğimiz Esma hâlâ "iyiyim benim için vaktinizi harcamayın" diyordu. Melek onu sandalyeye oturturken ben odanın kapısını kapatıp yanlarına ilerlemiştim. Esma kaçamak bakışlarla bana bakarken yüzündeki peçeyi açmış, güzelliğini ortaya çıkartmıştı. Bu kız kadar güzel bir varlık uzun süredir görmemiştim. Adeta insanı büyülüyordu. Rob'a şimdiden acımaya başlamıştım çünkü güzel olduğu kadar sinirli bir yapısı da vardı. Rob'un gözüne de bir bakmak lazımdı ki o yumruk gerçekten sağlamdı.

Esma üzerindeki kıyafetin omuz kısmını çıkartırken pürüzsüz teni de ortaya çıkmıştı. Kolunu Melek'in yardımıyla dışarıya çıkartırken omzunun olduğu bölgede eski bir kırmızılık, kırmızılığın üzerinde de yeni oluşmaya başlamış morluk olduğunu görüp kaşlarımı çattım. Melek yarayı incelerken parmak ucuyla nazikçe dokunarak kaynağı bulmaya çalışıyordu.