Echoes Of The Unknown

Prologue

"You know we shouldn't be taking this case, Rosso," paalala sa'kin ni Gialla gamit ang malambing na boses. "Alam mo na hindi dapat natin pwedeng galawin ang mga mayayaman."

Napanguso ako habang pinagmamasdan si Albert Brown na nakatali ng kadena ang katawan sa pader.

"Why can't we?" nakanguso kong sagot.

Napahampas sa noo si Arancia dahil sa sagot ko. Ano ba'ng problema ng mga 'to?! Inggit na naman siguro sa'kin.

"The suspect is a wealthy man! Hindi sila ang mga target natin," frustrated na sagot ni Arancia.

"The victim's an average people. Sila ang client natin kaya pwede ko kunin ang case na 'to," balik na sagot ko.

Napa-isip silang dalawa at nakita kong tumango-tango si Arancia.

"May point siya, Gialla."

I rolled my eyes and flipped my hair, showing off my Bvlgari divas' dream earrings.

"Of course, ako pa!" nagmamayabang kong sagot. Ilang minuto ang dumaan nang may maalala ako. "Sole?" I asked them.

"Safe. Verde," sagot ni Gialla.

Tumango ako bago naglakad palapit kay Albert.

"W-who are you?!" sigaw niya, halata sa boses ang panginginig sa takot.

"I'm surprised that you still feel scared..." namamangha kong saad. "I thought you no longer have emotions."

Pilit niyang tinataas ang ulo para makita ako. Ako naman ay natutuwang pagmasdan ang putok niyang labi habang ang kanang mata ay hindi mabuksan nang maayos dahil namamaga.

"Show me your face, you stupid bitch!" gigil niyang sigaw.

"Why would I? I was wearing this masquerade mask for a reason. Don't be so stupid, Albert," nang-aasar kong sagot niya.

Hindi siya nakasagot nang may pumasok na lalake sa loob ng kwarto. Malusog ang katawan nito at maputi. Namumula ang mga mata nito na tumingin kay Albert.

"Aldo?" gulat na tawag ni Albert sa lalake. "W-what the fuck are you doing here?!"

"Hey, boss, I can finally taste you! I've been lusting over you since the time you took me in!" tuwang-tuwa na saad nito.

Nanlalaki ang mga mata ni Albert nang mapagtanto niya ang mangyayari at kung anong gagawin sa kaniya ni Aldo. Naramdaman ko naman na tahimik na umalis sila Gialla at Arancia sa kwarto kaya naiwan ako kasama ang dalawang demonyo.

"Fuck you! Don't fucking go near me! You bitch, let me out! Where's your morals, huh?! Letting this fucktard assault me?!" sigaw nito, nagwawala na sa kadenang nakatali sa kaniya.

Napatingin ako sa kaniya dahil sa tanong niya. Maya-maya ay tumawa ako nang malakas dahil namamangha ako sa kakapalan ng mukha niya.

"Are you really asking me that? Morals? Albert, where were yours when you abused and murdered a child?" may diin kong tanong. Tinitigan ko siya at pinanuod ang mga emosyon na lumalabas doon.

"T-that wasn't me!" nauutal niyang sagot, pilit lumalaban sa mga haplos ni Aldo. "I'm innocent!"

Nakakamangha talaga ang isang demonyo na pilit umaakto na parang isang anghel kahit kitang-kita na ang sungay sa ulo.

"Are you really? There was video footage and a witness to your crime, Albert. And you are aware of this because you ordered Aldo to record you while you were doing the crime, correct?" sagot ko rito.

Nakita ko kung paano siya natigilan at napatulala sa'kin dahil sa sinabi ko. Nag-umpisa rin siyang manginig at maya-maya'y nagwala na lalo.

"This isn't fair! You're violating human rights by what you're doing right now!" sigaw niya. "Don't do this, please! I k-know you're kind, you won't let h-him do this!"

"This is fairness, Albert. What you did to others must have also happened to you. If you assault someone, you will also be assaulted. If you torment other people, you will be tortured as well. You murdered others; thus, you must also be murdered."

Napangisi ako nang magsimula siyang magmakaawa habang pilit pa rin nagpupumiglas sa ginagawa ni Aldo. Tumalikod ako at lumabas ng kwarto, hinayaan silang dalawa sa loob.

"Kindness?" bulong ko sa sarili bago natawa. "Chivalry has died. So, to repay, take revenge."