Echoes Of The Unknown

Chapter 1

"Radio check," saad ko habang prenteng nakasakay sa Ducati Panigale V4. Kalmado kong pinagmamasdan ang bago kong manicure na kuko habang nginunguya ang bubble gum sa bibig.

"Lima Charlie, Rosso!"

Maarte akong napahawak sa maganda kong tenga nang marinig ang matinis niyang boses. Parang gusto ko tuloy bumalik para lang batukan siya pero 'wag na lang at mahal ang oras ko.

"Hindi ako bingi, Arancia. Maganda lang, 'kay?" sagot ko.

Narinig ko ang malakas niyang tawa at naiimagine ko agad ang bunganga niyang lumalaki. Ang sarap tuloy salpakan ng kung anong gamit nang manahimik.

"Are you really sure you want to take this case, Rosso?" I flipped my silky hair when I heard a sweet voice talking to me through the earpiece.

"Why not? The doer is deserving to be punished," may diin kong sagot.

"You are naked, Rosso," inis niyang sagot.

Imbes na maramdaman ko ang inis sa tono niya ay natatawa pa ako dahil kabaliktaran ng boses niya ang emosyon na gustong ipakita.

"And so? I can do this on my own, Gialla," kalmado kong sagot. "Don't worry about my pretty ass. It's still fluffy and bouncy."

Narinig ko ang pigil tawa ng iba kaya ngumisi ako bago inayos ang malambot na buhok at sinuot ang helmet.

"You really have the time to boast around. Why do you want to go naked, Rosso? Just allow us to send a backup just in case everything goes south," sagot niya. Patuloy siya sa pagiging punong tagapayo habang nagd-drive na ako.

"Let her na lang, Gialla. It's not like we can stop the wrath to go bersek," Azzura suddenly spoke.

Pinabayaan ko silang magdaldalan dahil sigurado naman akong secured ang line of communication namin. Arancia made sure of that, the white hat hacker.

"What's your 20?" I heard her asked in a high pitch voice.

Kahit gusto ko siya paulanan nang mura ay hindi ko ginawa dahil hindi bagay sa'kin ang mastress. Masyado akong maganda para magwala.

"Anvers," sagot ko.

Madaling araw na pero buhay na buhay pa rin ang lugar ng Paris. Maliwanag at may mga taong naglalakad at naglalampungan sa kung saan. Yuck!

"Enter the street of Rue de Steinkerque. I've left the market food open for you, get inside and bring your bike. Staff room."

I did what she instructed me to do. When I enter the small alley, the whole street are dark because of the lamp post's not working. Dumiretso ako papasok sa market food at pinasok ang bike papunta sa staff room. Napataas agad ang on fleek kong kilay nang may makitang babae roon sa loob.

"Wrath," she said. Yumuko siya sa'kin para magbigay galang sa dyosang katulad ko.

"I told you that I wanted to be naked, right?" tanong ko sa mga taong nakikinig sa'kin at nanunuod sa cctv.

"She's not a backup kaya. So, technically we didn't disobey any of your utos. Duh!" sagot ni Azzura, na sinang-ayunan ng iba.

Napangisi ako sa naging sagot niya.

"Defensive much!" asar ko.

"I'm here to assist your bike, Rosso. May I?" Lumapit sa'kin ang babae at minuwestra ang hawak-hawak kong bike. I shrugged my shoulder and let her.

"Ready?" I answered her before walking out of the street and went to the location where the doer is.

I went at the back door of the Moulin Rouge and smiled at my co-dancers.