NAPABALIKWAS ako ng bangon at dali-daling napatayo dahil sa gulat nang may pamilyar na boses akong narinig.
Napatunganga ako ng magkasalubong ang paningin namin nitong lalakeng matamang nakatitig sa akin na may pag-aalala sa gwapong expression nito.
"Langya, bakit kaba nanggugulat Fidel? At tsaka anong ginagawa mo dito?"Napahawak sa dibdib na bulyaw ko sa kanya.
Sa halip ay marahan siyang humakbang palapit sa akin at napansin ko agad ang pawisan nitong mukha at habol din nito ang kanyang hininga na daig pa ang nakipag habulan.
"You fucking scared me don't you know that? Akala ko ano nang nangyari sayo matapos mo akong babaan ng tawag! Damn it Chiara, don't fucking do that again!"Bakas sa baritono nitong tinig ang labis na pag-aalala.
"Pasensya na, biglaan kasi ang nangyari kaya wala na akong...!"Hindi ko pa natatapos ang ibang sasabihin nang bigla niya akong hilain sa braso upang yakapin.
Malaki siyang tao kaya sakop na sakop nito ang katawan ko.
Ramdam ko naman ang bilis ng paghinga nito while nasa ganoon kaming position.
"Now that i know na safe ka, kampante na ako. Pero pakiusap wag mo nang uulitin pa ang ginawa mo kanina, sobra akong nag-alala sayo Chiara."Usal nito sa gitna ng pagkakayakap niya sa akin ng mahigpit.
Hindi agad ako nakaimik ng mga sandaling iyon. Alam kong nag-alala siya pero hindi ko inaasahan na ganon ang magiging reaksyon nito after knowing na okay ako.
It's kinda weird for me. Daig pa kasi niya ang isang boypren or asawa kung mag-alala eh.
"O-okay naman ako now, okay kami ng mga kasama ko kaya wag kana mag-alala dyan uyy."Mahinang sambit ko at marahang lumayo mula sa kanyang pagkakayakap sa akin."Masyado ka naman yatang nag-alala ah at napasugod kapa dito."Parang tinubuan ako ng konsensya habang nakatitig sa pawisan nitong gwapong mukha.
Agad naman siyang napadistansya sa akin na para bang napagtanto nito na nabigla lang siya sa kanyang ginawa.
"Y-yes, it felt like i had ants all over my body, and i was losing my mind! I couldn't help myself but to worried about you."Seryoso niyang pagtatapat at sabay hinga ng malalim.
Bahagya naman akong nabahala sa kanyang sinabi."Halata nga eh, ang layo ng lugar na ito pero natunton mo parin ako."Sambit ko.
"No amount of distance will ever stop me from seeing you!"Tugon nito sa napaka seryosong tinig habang nakatitig sa mga mata ko.
"O-okay, pero bakit pakiramdam ko iba ang dating ng mga salita mo?"Pagtataka ko pang aniya.
"Sinasabi ko lang ang totoo."Kampante parin niyang tugon.
Napakamot nalang ako sa pisngi dahil baka nagkakamali lang ako ng pagkakaintindi.
"Naku pasensya na, nakalimutan kong napaka straight forward mo pala. Haha."Parang ewan na turan ko pa sabay tawa ng pagak."How about your mission? Diba dapat wala ka sa harapan ko ngayon?"Dagdag tanong ko nang maalala na may mission pala siyang dapat na puntahan.
Kaya hindi ko maiwasan na macurious.
"I cancel my mission, maybe sa ibang araw nalang ako sasabak don."Tugon naman niya sabay punas sa pawisan nitong leeg gamit ang kanyang palad.
"Kinansel mo para lang makapunta dito?"Kunot-noo na usal ko.
"O-Oo!"Naiilang niyang sagot.
"Naku mabuti naman kung ganon."Napahinga ng maluwag na sambit ko.
Napatigil naman siya sa ginagawa at nagtatakang napatitig sa akin."Wait, what? Natutuwa kapa na kinancel ko yung mission ko?"
BINABASA MO ANG
(R-18)A TASTE OF BEBENGKA
General Fiction*EMBRACE YOUR PASSION AND ALLOW YOUR STRENGHTS TO GROW. YOUR CONFIDENCE IN YOUR ABILITIES WILL NATURALLY GROW AS WELL.* Siya si CHIARA ENRIQUEZ, mabait at matulungin sa matatanda. Masipag sa lahat ng bagay, Sa kanyang murang edad nasanay na siya s...
