HAYALPEREST/ Texting

Özel Bölüm-2

Selamlarrr ben geldimmm naber tavşanlarım?

Burada olmayı çoook özlemişimmm.

Ben burada yokken 1M olduk ve ne hissettiğimi anlatmaya kelimeler yetmez. Hepinize tekrardan çok teşekkür ederim♡ iyi ki varsınız sizi çok seviyorum♡♡♡

Bu ve yarım saat sonra atacağım özel bölümde hikâyemize şimdilik veda ediyoruz.

Yine de size sonda küçük bir sürprizim olacak. Ve bence çok seveceksiniz çünkü aylardır üzerinde çalıştığım bir şey bu.

Bu bölüm ise kısa da olsa yan karakterlerimizin ağzından neler olduğunu anlamanız için yazıldı. Eğer yan karakterleri okumayı istemiyorsanız. Yarım saat sonra yani 20.00 da 2. Özel Bölümde buluşalım.

İyi okumalar....

Sıla Gümüşay...

Yılların getirdiği bir aşk hayatınızken en büyük korkunuz da olabilirdi. Bu korkunun üstüne gitmek yerine kaçmakta bir seçimdi. Peki bu seçim sadece yaşayacaklarınızı erteleyecekse gerçekten buna değer miydi?

Ben değdiğini düşünmüş ve kaçmıştım ancak bunun sadece zaman kaybı olduğunu anladığımda beni durduran yine de kendim olmamıştım. Beni durduran şey o olmuştu. Dizlerimde uzanıp benimle film izleyen eşim olmuştu. Emir Gümüşay olmuştu.

İlk kendi kaçışına sonra da benimkine son verdiğinde 1 yılımızın boşa gittiğini bilmek sadece küçük bir hata gibi aklımızda yer edinmiş ve geçmişimize karışmıştı. Hoş bundan pişman mıydık? Bilmiyordum ancak en azından ben olmadığımı düşünüyordum.

Yıllardır tanıştığım arkadaşım, dostum dediğim adama karşı bir şeyler hissetmek benim için ilk başlarda utanılacak bir şeydi. Nedeni bilinmezdi ancak bunu kabul etmek beni oldukça utandırmıştı. Tüm yaşadıklarımız gözümün önünden geçerken yaptığım şeylerde hissettiğim duyguları sorgulama gereksinimi duymuş, ondan ve kabullenilmek istenen duygularımdan kaçmıştım.

Onun da yaptığı gibi.

Sevdiğin insanı dahi sorguladığın bir dünyada bir ailem olmuşken bunun hissettiğim duygularla yıkılabileceği düşüncesi ile kavrulduğum 1 yıl, onun karşıma çıkması ile son bulmuştu.

"Seni seviyorum" deyişi ile hissettiğim paha biçilemez mutluluk tüm o kaçışlarımı bir zaman kaybı olarak adlandırmamı hızla sağlamıştı çünkü ne kadar bencilce de olsa ondan bunu duymak için o kaçtığım tüm ihtimallerle yüz yüze gelmeyi tercih ederdim.

Yine de kendimize olmayan güvenimiz onun kocam olmasını iki yıl ertelemiş olsa da duygularımdan ve ondan emin olmaktan asla pişman olmamıştım.

Asla da olmayacaktım.

Sonuçta o buradaydı ve burada olmaya devam edecekti.

Benim sade hikayem sadece onun kollarında yazılıyordu.

Bizim hikayemiz dostluktan doğan aşktı ve bu aşk birbirimizin hayatı olmamızla devam etmişti.

Devam da edecekti.

🎨

Sena Yalçın...

Olmayacağını düşündüğüm, hayaline takılı kaldığım, gerçekliğinden korkuttuğum bir şeydi aşkımın karşılığının olması. İmkansızdı, sevdiğim adamın bana aşık olması ama hayat imkansızların sadece kendime koyduğum bir sınır olduğunu gösterdiğinde onun dudakları vardı dudaklarımda. Onun sesi vardı sadece kulaklarımda. Hayalimin bir rüya olmadığını söyleyen bir ses vardı zihnimde.

Ona ilk dokunduğumda tüm bedenimi saran bir tutku vardı o anda. Beni sevdiğini söylediği o anda, bana dokunduğu ilk anda sadece hisler vardı. Hisler ve gerçekler vardı. Onun da beni sevdiği gerçeğiydi. Gözyaşlarımın sonsuzlukta kaybolduğunu söyleyen bir gerçekti bu.

Sonsuzluğa akan bir rüyaydı aşk benim için. Ve hala da öyleydi.

O benim bitmesinden korktuğum tek rüyamdı.

Bitmeyen rüyamdı.

Bir rüyayla başlayan hikayede o benim rüyam, hayalimdi.

Aynı karnımda olan can gibi imkansızımdı bir zamanlar.

Yine de hayat bize göstermişti ki imkansızlıklarda imkan dahilindeydi.

Hayallerim en güzel imkansızlıklarımdı.

"Evet hazır mısınız?" doktorumun yani Nehir Hanımın sorusuyla geçmişe giden düşüncelerimden ayrılarak Sinan'a baktım. O ise heyecanla ultrasondaki görüntüye bakıyor gözünü oradan ayıramıyordu. Bu görüntü beni gülümsetirken sadece benim için değil bebeğim içinde doğru adama aşık olduğumu tekrardan fark etmiştim. Her güne başladığımda fark ettiğim gibi.

Onunla ilişkimize yeni başladığımızda hislerinden emin olup olmadığını çok kez sorgulamıştım çünkü Sinan Yalçın fazlasıyla çapkın bir adamdı ve ben onun hislerinden emin olmadan ilişkimizi kimseye açıklamak istememiştim.

Bu süreç yaklaşık olarak 6-7 ay sürmüştü sonrasında ise abime ve diğerlerine söylediğimizde abim düşündüğümün aksine bunu oldukça normal karşılamış yine de yapmazsam içimde kalır diyerek Sinan'a birkaç yumruk savurmuştu. Tamam, savurmakla kalmamış kocamın yüzünü mahvetmişti ancak yine de bizi onaylamıştı. Elbette ona bunda yardım eden ikiz kardeşimde tepkisini bu şekilde göstermişti.

Abim ilişkimizi birde nişanlı olarak değerlendirmemiz gerektiğini söyleyerek bir onaylama şartı da sunmuştu. Biz ise bunu aynı evde yaşamaya başlayarak değerlendirmiş birbirimizin ev hallerine de oldukça alışmış adapte olmuştuk. Birkaç ay sonrada evlenmiştik. Yani yaklaşık olarak 2 yıllık bir ilişkimiz varken evlenmiştik ve bu aramızda eskiden oluşan kırgınlıkların üstünü kapatmaya oldukça yetmişti.

3 yıldır evliyken sonunda artık ailemize yeni bir üyenin katılmasının sorumluğunu alabileceğimizi düşünmüş her şeyi akışına bırakmıştık. Kısa bir süre sonrada yani 7 hafta önce küçük bebeğim aramıza katılmıştı.

Şimdi ise onun ilk kez kalp atışlarını dinleyecektik ve ben içimdeki heyecan ile bayılmamayı umuyordum. Nehir hanımı başımla onayladığımda halimize gülümseyerek bakmış işine odaklanmıştı.

Birkaç saniye sonra ise odayı dolduran ritim sesleri ile titreyen elim karnımı bulmuştu.

Nefesimin yetmediğini hissediyordum çünkü en güzel imkansızlığım imkan dahilindeyken ben onu hissediyor, duyuyordum.

Titrek bir nefes alarak Sinan'a baktığımda yüzündeki şaşkın ifadesiyle görüntüye bakmaya devam ettiğini gördüm. İster istemez bu görüntüye kıkırdamıştım ve bu onun bana dönmesi için yeterli olmuştu.

Dolu gözleri ila bana baktığında ona gülümsedim. O ise dudaklarını anlıma bastırarak derin bir nefes aldı. "Sinan, çok güzel." diye mırıldandığımda "Öyle. Çok güzel. Anlatılamayacak kadar güzel, birtanem" diyerek bana cevap vermişti.

O an bebeğimin beni duyduğunu, hissettiğini düşünerek içimden verdiğim bir söz vardı. Her şeye rağmen seni seveceğim bebeğim. Annen seni çok seviyor, sevecek.

Evet, bitti nasıldı?

Kısa da olsa onlara ne olduğunu bilmeniz gerektiğini düşünerek yazdığım bir bölümdü.

Emir ve Sıla'nın hikayesini üstün körü bulmuş olabilirsiniz çünkü biraz öyle. Yani o ikili hiçbir zaman kafamda tam olarak canlanmadığı için çok fazla detaya giremedim. Ama onların hayatını açık uçlu bırakmak istemedim.

Neyse yarım saat sonra görüşürüz ben kaçıyorum

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın Seviliyorsunuz ♡

Instagram: elasu-gr