KURTALAN MAHALLESİ SERİSİ - 1
İnsanın hayatında kimi anlar vardı ki, bir dönüm noktası ya da sıfırdan başlangıcı olabilirdi kişinin. Tek bir durum, tek bir mekan ya da tek bir insan yeterdi. Ve tek bir duygu. Kızgınlık olabilirdi, kırgınlık belki de...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM-4 BİRBİRİNDEN KAÇARKEN RASTLAŞANLAR
*
Onun dilinden çıkanların kaburgama bıraktığı hasarı tarif edemezdim. Son sürat direğe çarpan bir aracın içinde kalmışım gibi bir sancı dört yanımı kuşattığı vakitlerde zorlukla toparlandım.
O benden bir adım yukarıdan bakıyor, üstten attığı o yeşil okları sineme birer kurşun gibi saplanıyordu. Gözlerinde gördüğüm o keyfin biraz sonra yavaş yavaş söndüğüne, sonrasında suratının kaskatı kesildiğine şahit oldum.
"Bana inat olsun diye sevmediğin birini mi alacaksın?" dedim boğuk bir sesle. Derince soluyup göğsünü şişirdi. Gözleri etrafta sonsuz bir tura çıkmış gibi hissettiğim sıralarda konuştu.
"Bugün sevmiyorum ama belki yarın," devamını getirmediği o cümlenin sonunu yazdı beynim. Vücudum aniden başlayan bir yangının ortasında kalmış gibi yanmaya başladığında boğazımı temizleyip yüzüme bir alay maskesi takındım.
"Belki yarından da yakın." dedim gözlerimi devirirken. Böyle bir olasılığı bile kabul edemiyordum. Hayır efendim, ihtimali bile korkunçtu.
"Janset'in yanına." dedim boş bir sesle. Kaşları hafifçe çatılırken, "Kız mı o?" dediğinde gülecek gibi olduysam da bu hissi zapt ettim.
"Neden soruyorsun?" sorum bir müddet havada kaldı, onun da bunu neden yaptığını sorguladığını anladım. Kaşları titriyorken yüzündeki düşünceli hal an be an bozuldu.
"Neden sormayayım?" dedi mantıklı bir cevap sunmuşçasına.
"Neden cevap vereyim?" diyerek cevapladım onu. Bıraksalar yatsıya kadar burada böyle küçük münakaşalar içinde kalacaktık.
"Neden vermeyesin?" oflayıp bakışlarımı kaçırdım. Omuzlarım bıkkın bir tavırla çöktü. Onu cevaplamayı bir kenara bırakırken yokuşu inmeye başladım ki birkaç metre sonra arkamdan gelen adım sesleriyle yürümeye bir son verdim. Benimle birlikte o adım sesleri de kesildiğinde hızla arkamı döndüm ve ne göreyim? Beni takip edecek kadar umursamadığını söyleyen adamın beni takip ettiğini elbette!
