𝙒 𝙃 𝙊 ? [𝑇𝑒𝑙𝑙 𝑀𝑒 𝑊𝒉𝑜 𝑌𝑜𝑢 𝐴𝑟𝑒....!]

W H O( 27 )

ခရစ္စမတ္ေန႕မွာ အလုပ္နားရတဲ့ေရွာင္းက်န့္က ေရွာင္ေရွာင္းအတြက္ လက္ေဆာင္ဝယ္ေပးထားတဲ့ အဝတ္အသစ္
ေလးကို ထုတ္ဝတ္ေပးသည္။ မိုးလင္းတည္းက ၿပဳံးေပ်ာ္ေန
တဲ့ ကိုကို႔ကို ၾကည့္ရတာ ေရွာင္းက်န့္ဆီကိုပါ အေပ်ာ္ကူးစက္
ေစပါသည္။

ခရစ္စမတ္နဲ႕လိုက္ဖက္တဲ့ အနီေရာင္ အေႏြးထည္ေလးက ကိုကို႔ မ်က္ႏွာျဖဴျဖဴေလးနဲ႕လိုက္ဖက္လြန္းလို႔ ေ႐ြးဝယ္ခဲ့ရတဲ့
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးက်ဴးမိသည္။ ေလးေထာင့္ဆန္ဆန္မွန္
ကိုကိုင္ကာ ျပၿပီး ကိုကို႔ ကို ၾကည့္ခိုင္းသည္။

"ႀကိဳက္လား ကိုကို.. ဒီတစ္ခါခရစ္စမတ္လက္ေဆာင္
ကို ေကာင္းေကာင္းေလးေပးခ်င္တာ "

" ေရွာင္ေရွာင္း အမ်ားႀကီးႀကိဳက္တယ္ "

ကိုကို ရဲ႕စကားမွာ ေရွာင္းက်န့္က မ်က္လုံးေတြေမွးက်သြား
တဲ့အထိရယ္သည္။သူသေဘာက်ရတဲ့အလုပ္ကေလးရဲ႕ဝင္ေငြ
က အရင္ေလာက္မမ်ားေပမယ့္ အိမ္စရိတ္အျပင္ ကိုကို႔ အတြက္ ခရစ္စမတ္လက္ေဆာင္ ဝယ္နိုင္သည္။

" ညီေလး..."

" အင္း ကိုကို "

" ညီေလးအတြက္ကေရာ..အၿမဲတမ္း ေရွာင္ေရွာင္းအတြက္ပဲဝယ္ေပးေနတာ ညီေလးမွာက် အကၤ်ီအသစ္မရွိဘူး "

သူ႕အတြက္ၾကည့္ ေပးေနတဲ့ကိုကို႔ အနားသြား၍ ႏွာတံေလးအား လက္ေခ်ာင္းျဖင့္တို႔သည္။ ငယ္ငယ္တုန္းကသူစိတ္ဆိုး
ေနခ်ိန္တိုင္း ကိုကို လုပ္ေပးသလိုမ်ိဳး အခု ေရွာင္းက်န့္က
ကိုကို ၏ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ႏွစ္ဖက္ကို လက္ညိုးျဖင့္ပင့္ကာ
ၿပဳံးခိုင္းသည္။

"ကြၽန္ေတာ့္အတြက္က မလိုပါဘူး
ၿပီးေတာ့ ကိုကို႔ထက္ ကြၽန္ေတာ္က စည္းကမ္းရွိတယ္
အကၤ်ီေတြလည္း အသစ္တိုင္းရွိေသးတယ္ေလ
ဝယ္ဖို႔မလိုဘူး "

ကိုကို႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္းေနာက္ထပ္စိတ္ထဲမွေျပာလိုက္
သည့္စကားဟာေတာ့။
" ကိုကို ရသင့္တာေတြကို ယူတယ္လို႔ပဲသေဘာထားပါ
ကြၽန္ေတာ့္ကို အားနာဖို႔မလိုပါဘူး"

ေရွာင္ေရွာင္းက ေခါင္းကိုညိတ္ၿပီး ေရွာင္းက်န့္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို
ကိုင္သည္။ဆူပုတ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးက ျပန္ဝင္းပလာၿပီး။