𝙒 𝙃 𝙊 ? [𝑇𝑒𝑙𝑙 𝑀𝑒 𝑊𝒉𝑜 𝑌𝑜𝑢 𝐴𝑟𝑒....!]

W H O (5)

ဘတ္စ္ကားစီးလာတဲ့ အျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ေရွာင္းက်န္႔ တက္ႂကြေနသည္။ လက္ထဲမွာပါလာတဲ့ အိတ္ကေလးထဲကမုန္႔ေတြကို ကိုကို႔ကို စားေစခ်င္တယ္။
ကိုကိုက အခ်ဳိေလးေတြစားရရင္ အရမ္းေပ်ာ္ေနတက္တာ။

ကိုကိုေပ်ာ္ေနတဲ့အခါမွ သူ႕ကိုယ္သူအျပစ္တင္စိတ္
ေတြေလ်ာ့သြားမွာမို႔လို႔.. ေရွာင္းက်န္႔ အၿမဲတမ္း ကိုကို႔ကို စိတ္ေပ်ာ္ေအာင္ လိုေလေသးမရိွထားေပးခဲ့တယ္။ ဒီေလာက္ေလးနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ အျပစ္ေကြၽးကုန္ႏိုင္မွာမဟုတ္ေပမယ့္
အနည္းငယ္ ေလ်ာ့လိုေလ်ာ့ျငားႀကိဳးစားျခင္းပါပဲ။

ကားေပၚကေန ဆင္းခါနီးမွာ ကားဂိတ္ေလးမွာ အျခားလူေတြနဲ႔အတူတူ ထိုင္ေနတဲ့ ကိုကို႔ကို ေတြ႕ေတာ့
ေရွာင္းက်န္႔ နဂိုထက္ျမန္ျမန္ေျပးဆင္းလိုက္တယ္။ ေငးေနတဲ့
ကိုကိုက သူ႕ကို ျမင္တာနဲ႔ ရယ္ျပေနသလို ခံုကေန ထလာတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ အေျပးေလးေရာက္လာၿပီး
၀မ္းသာအားရ ေျပာသည္။

"ေရွာင္းက်န္႔ေလး. ျပန္လာၿပီ. ေပ်ာ္လိုက္တာ.. "

ညေနေစာင္းခ်ိန္ေက်ာ္ၿပီး တဲ့အတြက္ ေလေတြက လည္းတိုက္ေနသလို..ကိုကို႔နားရြက္ေလးနဲ႔ ႏွာေခါင္းေလးမွာပါ ေအးလို႔ နီရဲေနသည္။

"ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လာတဲ့အထိ အခုလိုမ်ဳိး
ေစာင့္ေနတာလား။ လက္ေတြ မ်က္ႏွာေတြေရာ
ေအးစက္ေနတာပဲ.. "

သြားေလးေတြေပၚသည္အထိ ရယ္ေမာေနတဲ့ ေရွာင္ေရွာင္းက
သူ႕ညီေလး စိတ္ပူၿပီးေမးတဲ့စကားကို ေခါင္းေလးခါ၍
ေျဖသည္။

"ေရွာင္ေရွာင္း လံုး၀မေအးပါဘူး..
ေရွာင္းက်န္႔ေလးကိုေစာင့္ရတာ ေပ်ာ္ေတာင္ေပ်ာ္ေသး"

အကိုျဖစ္သူရဲ႕ ေခါင္းကို ကေလးေလးသဖြယ္ ပြတ္သပ္ေပးၿပီး
ေနာက္. ေရွာင္းက်န္႔ က လက္ထဲမွာရိွသည့္ အိတ္ကိုေျမႇာက္ျပလိုက္တယ္။

"ကိုကိုက လိမၼာလိုက္တာ. ဆုခ်ရမယ္
ဒီမွာၾကည့္.ကိုကို္႔အတြက္ မုန္႔ေတြပါတယ္"

မုန္႔ထည့္ထားတဲ့ အိတ္ကိုယူေနတဲ့ ကိုကို႔ဆီမွာ ေနာက္ထပ္
ေဈး၀ယ္အိတ္တစ္လံုးကပါ ထပ္ရိွေနျပန္တယ္။ ဘယ္ကရလာတာလဲ မသိေတာ့ ေရွာင္းက်န္႔ အိတ္ကို လက္ညိဳးထိုးၿပီးေမးလိုက္တယ္။