CHAPTER 95- BONDING WITH THEM

318 7 0
                                    



LISA POV-



Pagkarating namin sa comdo ay dali dali akung bumaba ng sasakyan at nag madaling mag lakad, hindi kuna pinansin ang pagsunod ng mga kaibigan ko dahil tumawag ulit kasi sakin kanina ang kapatid ko habang nag mamaneho at sinabing ayaw tumigil ni jennie sa pagiyak dahil wala pa ako, kaya namn binilisan ko pa ang pag maneho para makarating agad sa condo.

"Bro bakit ang bilis mong mag maneho kanina, muntik na tayung mahuli ng checkpoint" hinihingal na sabi ni suel ng makapasok kami sa elevator papunta sa floor ng condo ko.

"Pasensya na, tumawag kasi ang kapatid ko at sinabing ayaw daw tumigil ni jennie sa pag iyak, eh bawal sakanya ang na I stress ehh, " pag hingi ko naman ng pasensya, at gaya ng napagusapan ay sumama nga sila sakin papunta dito sa condo.

Pag ka bukas ng elevator ay agad akung lumabas at alam kung nakasunod lang sila sakin dahil naririnig ko ang mga yabag nila, lumakad naman ako pupunta sa room ko at binuksan ko agad ito.

Pagkapasok ko ay agad kung nakita ang kapatid Ko na yakap si jennie na parang bata na umiiyak.

"Stop crying now wifey, pauwe na si kuya" pag papatahan nya pa, nakatingin lang sakanya ang mga kaibigan nila at parang naawa dahil sa pagiyak nito.

"Dapat hindi kuna lang sya pinaalis ehh, baka hindi na ako mahal ni Lisa huhuhuhu" umiiyak na sabi pa ni jennie kaya napabuntong hininga naman ako bago ako napansin ni irene na nakatayo, at ramdam ko naman ang mga kaibigan ko na nakatayo sa likod ko.

"Ohh ayan na pala sila ehh" sabi pa ni irene kaya naman napaangat ng tingin si jennie at parang gusto ko nalang saktan ang sarili ko dahil sa namamaga na ang mga mata nito, agad naman syang bumitaw sa pag nakayakap sa kapatid ko at dali dali na lumapit sakin at tumalon kaya agad ko itong sinalo at yumakap naman ito ng mahigpit sakin bago umiyak ng malakas.

"Lili, I'm sorry, please don't leave me again huhuhu" humahagolhol nya pang sabi kaya hinagod ko naman ang likod nya at lumakad papuntang sofa at umupo,, nakatingin lang samin ang mga kaibigan ko habang nakaupo na si jennie sa kandongan ko.

"Ssshh, stop crying na, po. Andito na ako ohh, diba bawal sayo ang umiiyak dahil baka maging iyakin din ang baby natin" pagkausap ko pa tumango naman ito,.

"Your not leaving again right? " parang batang sabi nya habang nakasiksik padin ang mukha sa leeg ko.

"Ehh diba ikaw yung nag paalis sakin dahil may gagawin kayo ng mga kaibigan mo? " tanung ko naman at tumango ulit ito.

"Sorry," tanging nasabi nya nalang bago niyakap ulit ng mahigpit.

Hinawakan ko naman ang balikat nito at tinulak sya ng mahina para makita ko ang mukha nya at para naman syang bata dahil sa pag iyak nya kaya napangiti ako at pinunasan ang luha nya..

"Don't cry na, mamamaga mata mo nyan, bukas pa naman ang kasal natin, ohh tapos umiiyak kana agad! " sabi ko pa at nag pout naman ito.

"Ikaw kasi iniwan mo ako" parang batang maktol nya pa kaya napatawa ako pero hinampas lang ako nito sa dibdib pero hindi naman masakit.

"Ehh pinaalis mo ako ehh, sinunod lang kita" sabi ko pa at bumalik ulit ito sa pag yakap sakin at siniksik ulit ang mukha nya sa leeg ko.

Tinignan ko naman ang mga kaibigan namin na nakangiting nakatingin samin ngayun.

"Dito nalang natin ituloy yung ginagawa natin sa bahay" sabi kopa kila jisoo.

"Maganda yun para masaya ang party natin, kasi madami na tayo" masayang sabi pa ni suelgi, napaangat naman si jennie ng tingin at tinignan ng masama si suelgi.

YOU CHANGE ME(JENLISA STORY)Where stories live. Discover now