CHAPTER 3 - AGREE

535 8 0
                                    

LISA POV-

NAGISING  ako ng may malakas ang umingay sa labas ng bahay ko kaya walang ka gana gana akung tumayo at kahit magulo pa ang buhok ko ay hindi ko nalang pinansin dahil antok pa talaga ako at kukutusan ko kung sino mang anak ni San Pedro ang gumulo sa maganda kung tulog..

"Bat ang tagal mong buksan lis? " yun ang bungad nito ng buksan ko ang pinto.

"Bat ang aga mo suelgi? Antok pa ako ohh" antok na sagot ko pa sa kaibigan ko na bigla nalang pumasok at pumutang kusina.

"Anung maaga ha? Bro 10:45 !na mag lalaunch na ohh tapos tulog ka parin? Wala naman tayung laban kagabi pero parang pagod na pagod ka" sabi pa nito at nag hanap ng pwedeng kakainin.

"Ni noodles wala ka? Anu nalang kinakain mo? " takang tanung nya pa at naupo nalang dito ganun din ako.

"Hindi pa ako nakakapag grocery, baka mamaya" sagot ko nalang at tinignan sya.

"Sabay na tayo wala narin akung makain kaya pumunta ako dito, akala ko may pagkain ka dito pero wala rin pala. " iiling iling na sabi nya pa.

"Ewan ko sayo. Sandali lang mag aayus lang ako ng sarili ko para makapag grocery na tayu ngayun" agad naman akung tumayo after kung sabihin iyon at hindi na sya nilingon at pumasok ulit sa kwarto ko para malinis ng katawan.

Kaya puyat ako dahil late na akung nakauwe kagabi, dahil sa pag hahanap ko sa mga taong pumatay sa nanay ko pero wala parin akung mahanap kung asan ko sila pwedeng makita, kaya nag palipas muna ako ng oras sa isang bar na lagi kung pinupuntahan kapag gusto kung mapag isa.


Agad naman akung lumabas ng kwarto ko ng matapos akung mag linis ng sarili ko at naabutan ko naman si suelgi nabusy sa phone at ang lawak pa ng ngiti nya.

"Bat ang lawak ng ngiti jan? " takang tanung ko pa at kumuha ng tubig para uminom, agad naman itong napatingin sakin na ganun padin ang ngiti.

"Nag update kasi sa IG nya yung long time crush ko si Irene bae eheh, kasama nya mga kaibigan nya sa mall, " pinakita nya pa sakin ang picture ng crush nya, oo crush nya long time crush pero ewan ko ba sa gung gong.

"Ohh tapos anu naman magagawa mo kung nasa mall sila? " walang ganung tanung ko after kung makita ang picture nila, at masasabi kung maganda naman yun, at ang mga kaibigan nya pero mas maganda yung isa nyang kaibigan, hayyyyssss bakit yun ang iniisip ko?

"Punta din tayong mall bro yayain natin si jisoo, total Hindi narin natin syang masyadong nakakabonding mula nung maging busy sya sa business nila. " sagot nya naman.

"Galing dito si jisoo nung isang araw dahil sinundo nya yung pinsan nya sa airport at dumaan sya dito pero saglit lang dahil may binigay lang sakin at Hindi na sya nag abalang kumatok sa pinto mo dahil pinapabalik sya agad ng dad nya sa law firm"paliwanag ko pa sakanya, and it's been 2 days na din yun nakalimutan kulang sabihin sakanya.

"Tapos ngayun mo lang sinabe sakin? Ang unfair huh" kunyari ay nasasaktan pa ito pero umiling nalang ako.

"Oo kaya tara para makauwi agad tayo. Sa labas na din tayu kumain" pag aya ko nalang at nauna ng lumabas.  Since wala kaming sasakyan at mag ko commute nalang kami dahil yun naman talaga ang ginagawa namin palagi kapag may pupuntahan kami at hindi naman kami nag tagal at nakarating agad kami sa mall na sinasabi ni suelgi kung asan ang crush nya ngayun. At agad kaming ng bayad sa driver bago pumasok sa loob.

"Asan kaya sila bro" tanung pa nya at nilibot nag paningin at ganun din ang ginawa ko.

"Mamaya nalang natin hanapin kumain muna tayo dahil gutom na din ako"sabi ko nalang at pumunta sa restaurant dito at hindi naman kami nahirapang mag hanap dahil malapit lang ito sa entrance kaya agad kaming pumasok ni suelgi sa loob at nag hanap ng mauupuan.

Pero agad akung siniko ni suelgi habang humahanap ako ng upuan..

"Ano ba suelgi nag hahanap ako ng mauupuan ehh. " medyo inis na sabi ko pa dahil medyo puna na ang mga table dito pero may nakita naman akung bakante sa may dulo kaya agad akung lumakad papunta doon dahil baka maunahan pa ako at hindi kuna inintindi si suelgi dahil alam kung susunod iyon...

"Ano kaba naman lis, andito sila. " bulong pa nya sakin ng makasunod ito at agad akung umupo dito at umupo din ito.

"Sino nag andito? " takang tanung ko pa.

"Tingin ka sa left side mo! " sabi niya pa kaya agad akung lumingon at nakita ko naman ang tatlong babae na masayang nag kikwentuhan, at nakita ko din ang crush ni suelgi habang tumatawa.

"Ohh lapitan muna, diba sya naman ang dahilan kaya tayo andito. " sabi ko nalang at nag tawag na ako ng waiter at may lumapit naman samin at binigyan kami ng menu pero hindi kuna kinuha at nag order nalang ako ng chicken at rice ganun din si suelgi..

"Nahihiya ako tol, alam mo namang sikat yan ehh, at alam mo bang sa M university din yan nag aaral kaya dun ko din na piling ipag patuloy nag pag aaral ko" medyo nahihiya nya pang sabi kaya napailing nalang ako.

"Your whipped" sabi ko nalang at tumingin sa labas ng restaurant dito.

"Ehhh ikaw na kapag isip kana ba kung itutuloy mo ang pag aaral mo? Sayang din naman yung 1 year nalang ohh" dagdag nya pa kaya napalingon naman ako sakanya.

"Actually napagisipan kuna yan" sabi ko pa at bumuntong hininga.

"Papayag ako pero sa isanag kondisyon, kailangan mo akung tulungan na hanapin ang mga taong pumatay sa nanay ko" dagdag ko pa at napabuntong hininga naman ito bago ngumiti.

"Oo naman bro, eh diba nga sabi ko sabi na andito lang ako tutulungan kita, ano. Final na ba yan? " tumango naman ako "yesss  so sa lunes sabay na tayung pumunta ng university para makapag enroll hahah" masayang sabi nya pa at agad ding napatigil ng dumating na ang waiter dala ang pagkain namin...

Habang kumakain at panay naman ang sulyap ni suelgi sa kanilang table kaya napapailing nalang ako bat hindi nalang kasi lapitan at mag pakilala sa mga iyan ehhh.

"Bro bilis paalis na sila. " taranta nya pang sabi dahil paalis na nga yung tatlong babae kaya kahit madami pa ang pagkain ko ay dinali dali kuna dahil ubos na yung pagkain ni suelgi at muntik pa aking mabilaukan dahil sa ginawa nya.

"Haysss naman suelgi pumunta tayo dito para mag grocery hindi para sundan lang ang mga babaing yun! " inis na sabi ko pa dahil naiinis ito ng hindi na namin naabutan ang mga babae sa labas ng restaurant.

"Ang bagal mo kasing kumain nawala tuloy sila ohhh, saan natin sila hahanapin. " dabog na sabi nya pa kaya napailing nalang ako at iniwan syang nakatayunh nag Dadabog sa labas ng restaurant na parang hindi pinagbigyan sa gusto nya.


Ng iwan ko sya ay agad akung pumunta sa pamilihan ng mga pagkain dahil kailangan ko ng stuck sa bahay dahil na ubus na ito nung isang araw.

Hindi ko naman na nakita si suelgi dahil siguro ay mas piniling nalang na hanapin kung asan ang crush nya..

"Bro andito kalang pala. " bigla naman akung napalingon sa taong lumapit sakin at si suelgi.

"Ohh malamang mag go grocery alangan namang makita mo ako sa palaruan. " sabi ko nalang at nag patuloy nalang sa pag pili ng mga pagkain dito

"Alam mo bro bat ang cold cold mo? Hayssss minsan ang hirap mo ding pakisamahan ehh. " medyo tampong sabi nya pa kaya tinignan ko ito.

"Alam mo naman na ganito na ako diba, mula ng mawala ang nanay ko ay hindi kuna alam kung panung maging masaya at hindi ako magiging masaya hanggat hindi ko nabibigyan ng hustisya ang pagkamatay nya" mariing sabi ko naman sakanya at nakita ko naman itong napalunot kaya umiwas na ako ng tingin at pinag patuloy nalang  sa pamimili ng mga pweding kainin dito.

"Alam ko naman yun bro eh, pero sana wag mong kalimutan na may mga tao pading nag aalala para sayu, at sana ay makahanap ka ng taong magsasabi sayo kung anu ang kahalagahan ng totoong saya" mahinang sabi nya naman at tinapik ako sa balikat bago kumuha ng cart at nag simula na ding mamili ng mga pagkain dito...

Bigla namang pumasok sa isip ko ang mga sinabe nya, hindi ko na alam kung anu pa nga ba talaga ang totoong halaga ng saya? Kasi mula ng mawala si mama ay kinalimutan kuna rin kung panu ang maging masaya, hindi kuna alam kung panu maging masaya sa mundo ito kung puno ng galit at pag hihiganti ang puso ko!


____________________________________________________________________________

AGREE!

YOU CHANGE ME(JENLISA STORY)Where stories live. Discover now