LISA POV
Andito na kaming lahat ngayun sa living room ng bahay nila papa, maaga pa naman para mag paalam na umalis, katabi ko naman si suelgi na kanina pa ako kinukulit, dahil gusto nya daw I drive ang kotse na bigay sakin ni papa but hindi ako pumapayag dahil alam kung hindi naman ito marunong masyado mag drive.
"Anu ba suelgi, manahimik kana lang nga jan" inis na sabi ko pa at napasimAngot naman ito.
"Ang damot mo kasi, para mag dadrive lang, ehh parang hindi kaibigan" kunwaring tampo pa nito but i ignore him, at tumingin kila jennie na kausap sina irene, maybe girls thing, ang pinag uusapan nila.
"Anak pwede ba kitang makausap saglit? "Napalingon naman ako kay papa ng mag salita ito, at ramdam kung nakatingin nadin samin ang lahat, tumayo naman ito, at tumayo naman din ako kahit may pagtataka sa isip ko, tinignan ko pa si mama Rica but she just nod her head saying na sumunod ako kay papa, kaya bumuntong hininga muna ako bago sumunod dito, ramdam ko pa ang mga mata nila na nakasunod habang nakatingin sakin pero hindi nalang ako lumingon, pumasok naman sa mini office dito ni papa at nakaupo na ito sa mini couch din.
"Upo ka muna anak!" Pag aya pa nito sakin, at nag salin ng alak sa dalawang baso at binigay sakin, kaya kinuha kuna, dahil kagabi ay hindi naman kami masyadong nakapag usap dahil inaya ako nila suelgi na uminom.
"Anu po ba ang pag uusapan natin pa?" Tanung ko na sakanya dahil nahalata ko kasing nag aalangan pa ito.
"Uhm, gusto kulang sanang mag sorry sa nagawa ko noon, at sa nangyari sa mama mo, I know you already forgive me but gusto ko pading mag sorry anak, at nabalitaan ko na hindi mo parin nahahanap ang mga taong pumatay sakanya, kaya gusto ko sanang hingiin ang permisyon mo para tulungan kang pabuksan ulit ang kaso" he said at napakunot naman ang noo ko, panu nya nalaman ang tungkol kay mama, wala naman akung na-aalala ma kinuwento ko ito sakanya.
"Jennie told the story to us kaya wag kang magalit sakanya, the day na nakita mo ako sa bahay nila, she tell me the truth. " dagdag nya pa kaya napabuntong hininga ako, I'm not mad naman dahil si jennie ang nag sabi.
"Wag nyo na pong intindihin yun, ako na pong bahala tungkol sa mga hayop na yun" medyo madiin na sabi ko naman at napailing ito.
"Dilikado ang gagawin mo anak, gusto kulang tulungan ka na mahanap ang mga hayop na yun, dahil mahalaga din sakin si Rebecca" ramdam ko naman ang concern sa boses nya, but i shook my head.
"Alam ko po yun but sa tingin ko ay wala din kayung magagawa, dahil kahit mga pulis ay tinanggihan ang gusto kung mangyari" totoong sagot ko, dahil ilang beses na akung humingi ng tulong sa mga pulis but they didn't help me dahil nag aaksaya lang din raw ako ng oras.
"Anak kahit ito man lang maitulong ko, I know someone na pwedeng tumulong satin para mahanap sila, at sisiguraduhin ko na mag babayad sila sa ginawa nila sa mama mo" panigurado nya pa but look away dahil alam kung mapapahamak lang ito.
I already stop finding them dahil nahanap kuna sila, pero hindi ko magawang ipakulong sila dahil nung sinubukan ko ay hindi ulit nila ako pinag bigyan dahil wala daw akung matibay na ibidensya..
"Hindi napo kailangan, dahil matagal kunang kilala kung sino ang pumatay kay mama" sabi kuna lang at ramdam ko pa ang pagkagulat nito.
"Eh kung ganun madali nalang natin silang mahuhuli. "
"Hindi po ganun kadali yun, dahil ginawa kuna po yun, lumapit ulit ako sa mga pulis but they said na wala naman daw akung matibay na ibidensya para mag sampa ng kaso sa taong yun, pero sigurado ako na sila ang mga taong yun" sabi ko pa, hindi din ito alam nila suelgi dahil hindi ko sinabe sakanila,, ayaw kung pati sila ay madamay sa mga nalalaman ko mas mabuti ng wala silang alam lalo na si jennie dahil baka mapahamak pa sila dahil sakin.
